Alara Güneş
Sahnelerin kanatsız meleği...
Bir balerin olarak lakabım buydu.
Bir zamanlar bu ismi seviyordum.
Ama şimdi...
Her şey sıkıcı, yaşamanın da ölmenin de bir önemi yok.
Artık bale de eskisi gibi keyif vermiyor.
Tutkusuz bir suratla çıkıyorum sahneye, her zamanki hareketlerimle dans ediyorum.
Her şey her zaman aynı ritimde ilerliyor hayatımda.
Bir şey yok mu? Beni sonuna kadar yaşamaya bağlayabilecek sihirli bir şey...
Çünkü şu an çok fena ona ihtiyacım var.
Ama bulamayacağımı biliyorum, Tanrı'nın özel kulu falan değilim sonuçta.
***
Sahne arkasındayken menajerimin getirdiği kanatları elime aldım.
Özge bana emin olmayan bakışlar atıyordu. "Gerçekten de balerin olmayı bırakacak mısın?"
Kanatları sırtıma taktığımda ona cevap verdim. "Kendi içimde uzun zaman önce bırakmıştım zaten."
Şu ana kadar kanatsız melek olarak anıldım ama, son sahnemde gerçek bir meleği andırmak istiyorum.
Müzik sesi her tarafta duyulmaya başladı, az sonra sahneye çıkacağım.
Bu, geçmişte yapmayı en çok sevdiğim şeye bir vedaydı benim için.
Önceden bale yaparken keyif alırdım, şimdi ise sadece boşluk hissediyorum.
Ve bu berbat bir şey.
Sahneye çıktım, herkes son sahnem olduğunu biliyordu.
Gösterimi yapmaya başladığımda artık kendimi gülmek için zorlamıyordum bile.
Çok fazla kişi yoktu koltuklarda, çünkü beni seven hayranlarım da bir hayli azalmıştı.
Anlamış olmalılar, içimdeki sanatın kaybolduğunu.
Gösterimin sonlarına doğru ön sıradaki bir genç kızı fark ettim, ağlıyordu.
Ah, onu tanıyorum.
Her zaman gösterilerime gelen kız bu, bana olan hayranlığını bırakmamış birisi.
Nedense üzüldüm, muhtemelen bıraktığım için ağlıyor.
Sonunda gösterimi bitirince hafifçe eğilerek selamımı verdim.
"Hayır, buna izin veremem!"
Bir silah sesi duyuldu, sonrasında karnımda hissettiğim sıcak sıvıya baktım.
Bakışlarım ağlayan hayranıma dönmüştü. Acılı bir yüz ifadesiyle elindeki silahı bana doğru doğrultmaya devam ediyordu.
"Benim zihnimde her zaman, sahnelerin meleği olarak kalmanı istiyorum! O yüzden şimdi, ölmelisin."
Korumalar hemen kızı tutmuştu, ama iş işten geçmişti ki zaten.
Vurulmuştum.
Yere düştüğümde acı falan hissetmedim, sadece zihnimde şu düşünce vardı.
Sahnelerde doğmuş bir melek, yok olmak için de sahnelere mi ihtiyaç duymalıdır?
Gözlerim yavaşça kapandı.
Bu tamamen felsefi ve saçmalıktan ibaret.
...
Ama ölmedim!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Shipper Leydi
FantasyEn son okuduğum roman berbat olmasına rağmen kötü karakteri Alden, mükemmel bir karakterdi. Ana kadın karakter Juliet ise biraz klasik olsa da fena değildi. Ben ise bu ikisini shipliyorum çünkü çok yakışıyorlar. Bence evlenmelilerdi! Ama yazarın pla...
