Shipper Leydi

Bölüm 10

Romanın ana karakteri olarak Bozuk Kahraman Felix, kılıç kullanıyor.

Ama Alden, Felix'ten farklı.

O, kılıçtan ziyade silah kullanmayı tercih ediyor.

Alden silah kullanmakta öyle yetenekli ki nişan aldığında hiç kaçırmadığına dair bir söylenti bile var bu dünyada.

Ve ben, bir fan olarak bu muazzam anı görme şansını yakaladım.

Tezahürat yapar bir tarzda kolumu havaya kaldırırken bağırdım. "Hadi Alden, hepsini vur! Hepsini gebert, sen yaparsın. Yeeeeeeeyy!!"

Sorunluymuşum gibi attığı bakışlardan sonra diğerlerinin de işini bitirdi.

Hızlıydı. Adamlar, kendilerini savunma fırsatı edinemediler bile.

Alden onları öldürmedi ama yine de hareket etmemeleri için dizlerinden vurdu.

(Alden) "Bir an önce buradan çıkalım."

Bana bakan Alden, çiçekleri sepetine toplayan kıza yardım ettiğimi görmüştü.

Kız üzgün bir ifadeyle konuştu. "Ç-çok teşekkür ederim abla, beni kurtardınız ama benim yüzümden başınıza da dert açıldı. Gerçekten özür dilerim."

Ona güven verici bir şekilde gülümsedim. "Özür dilemeni gerektiren bir durum yok, ben o adama bir ders vermek istedim sadece, kendini suçlama sakın."

Dediklerimden sonra tekrar ağlamaya başladı.

Şey, ben kötü bir şey mi dedim?

"Yine de hiçbir şey değişmeyecek, bana böyle davranmaya devam edecekler."

Ciddi bir tavırla konuştum. "Hayır etmeyecekler çünkü sen artık bizimle geliyorsun."

Şaşkın bir tavırla bana baktı.

Ben ise konuşmaya devam ettim. "Seni korumam altına alacağım."

"G-gerçekten mi?"

Gülümsedim. "Evet!"

Gözleri umutla dolmuştu, kötü anılar yaşadığı bu çöplükten kurtulduğu için gerçekten de mutluydu.

Alden'e bir bakış attım, o ise umursamaz bir tavırla başka tarafa döndü.

Sonrasında kızın çiçek sepetini elime aldım ve kalkmasına yardımcı oldum.

Aha, aklıma çok iyi bir fikir geldi!!

(Miranda) "Bu çiçekleri çok beğendim, hepsini satın almak istiyorum. Olur mu acaba?"

Küçük kız tatlılıkla cevap verdi. "Tabii ki olur, hatta size hediye edeceğim. Sonuçta bana yardım ettiniz."

İtiraz ettim. "Hayır bunu satın alacağız, hadi Alden parasını öde!"

Şüpheli bir bakışla bana bakan Alden, sordu. "Neden ben ödüyorum, senin de paran yok mu?"

(Miranda) "Hadi ama, lafımı ikiletme ve öde. Eminim ki pişman olmayacaksın."

Elnini alnına götürdü ve pes etmiş gibi bir tavır takındı. "Pekala, ben ödeyeceğim."

Arka sokaklardan çıktık ve şehrin ana caddesine kadar gelmiştik.

Tabii bu sırada yanımdaki şirin kızı inceleme fırsatı da bulmuştum.

Alden gibi beyaz saçları vardı, gözleri ise kırmızıydı.

Cidden tavşana benziyor.

İçimdeki onu sevme isteğini bastırdım.