One shots - bankzitters

dunne muren part 3

3/6
_______________________________________

Milo - vader Raoul en Koen
n

Sanne - moeder Raoul en Koen

Raoul - 14 jarig zoontje

Koen - 5 jarig zoontje

Matthyas - buurman

Rob - beste vriend Matthyas

______________________________________

23 juli, 2021

Wanneer Sanne 's nachts begint te werken bij een onbekende baan, nodigt Matthy Milo en zijn jongens uit voor het avondeten bij hem thuis, en het is altijd een goede tijd, zonder stress.

Op deze bijzondere dag is Rob er ook, en hij en Milo kunnen het goed met elkaar vinden. De twee lachen naast hem aan tafel, Matthyas grijnst omdat Milo's lach aanstekelijk is.

Tegenover hen laat Raoul Koen iets op zijn telefoon zien, en het kleine jongetje lijkt geïnteresseerd, kijkend van de telefoon naar zijn grote broer met opwinding in zijn ogen.

Wanneer Milo een diepe zucht slaakt en zijn gelach afneemt, leunt hij achterover en kijkt met een glimlach naar Matthyas. "Bedankt hiervoor. Het is altijd fijn om even... op adem te komen."

Matthyas glimlacht terug en schudt zijn hoofd. "Dank je wel dat je bent gekomen. Ik kan alleen met hem zijn maar voor zo lang," hij steekt zijn duim uit naar Rob, die een middelvinger naar hem opsteekt, waardoor Koen aan de andere kant van de tafel begint te giechelen.

Milo schudt lachend zijn hoofd naar zijn zoon. "Dat kun jij niet doen, meneer," zegt hij, en Koen knikt snel. "Ik weet het, papa! Rob deed iets ondeugends," zegt hij, weer een beetje giechelend.

Matthyas grijnst, en Milo doet mee, draait zich dan weer naar hem toe. "Echt waar, jij - je bent geweldig sinds we hier zijn komen wonen. Ik weet niet wat ik zonder jou zou moeten."

Matthyas hoopt dat zijn wangen niet te rood worden en haalt nonchalant zijn schouders op. "Nou, jij en je jongens zijn behoorlijk geweldig. Ik vind het leuk om jullie hier te hebben," zegt hij, zijn blik naar de steun op Milo's rechterpols.

"Als je ooit iets nodig hebt - en ik bedoel echt alles, Miel, ik ben hier. Een kop suiker, iemand om op de jongens te passen, of - of een plek om te verblijven als dingen... slecht worden. Ik begrijp het, en ik ben hier."

Milo lijkt aan het einde van zijn gefluisterde toespraak bijna te willen huilen, en Matthy kan de blos op zijn wangen niet verbergen als de andere man een van zijn handen onder de tafel pakt en erin knijpt, knikkend.

"Dank je. Je - je hebt geen idee hoeveel dit voor me betekent," fluistert Milo terug.

De twee delen een zachte, droevige glimlach voor een seconde, voordat Rob blijkbaar iets doet waardoor Koen weer in lachen uitbarst en ze weer in de echte wereld worden getrokken.

Onder de tafel blijven hun handen de rest van het diner vastgehouden.

Niet lang nadat al het eten op is en de borden en tafel zijn schoongemaakt, verplaatsen ze zich naar de woonkamer. Rob vertrekt, tot grote teleurstelling van Koen, en zonder zijn vriend die de vijfjarige opwindt, valt hij al snel in slaap, uitgestrekt op de vloer voor de tv. Raoul, opgerold in de fauteuil met zijn telefoon in zijn hand, lijkt zelf bijna in slaap te vallen.