One shots - bankzitters

dat was mijn auto - bankzitters

"Milo," riep Matthyas vanaf beneden, "waar zijn de autosleutels?" Milo zuchtte en deed alsof hij sliep. "Neem je de auto weer mee?" vroeg Matthyas aan zijn jongere broer toen hij zijn slaapkamer binnenkwam. Milo draaide zich om in zijn bed. Hij zag zijn 23-jarige broer tegenover hem staan. Matthyas was al klaar om naar zijn werk te gaan. Hij werkte in een ziekenhuis en was een SEH-specialist. Hij werkte samen met zijn beste vrienden: Robbie, die traumachirurg was, Raoul, die ambulanceverpleegkundige was, en Koen, die gespecialiseerd verpleegkundige was.

Milo pakte de autosleutels van onder zijn kussen. "Sorry, maar ik heb hem echt nodig," klaagde hij terwijl Matthyas al druk bezig was Robbie te bellen om hem op te halen, "Frank en ik gaan naar basketbaltraining en het is niet zijn beurt om mij op te halen." Matthyas zuchtte alleen maar en mompelde: "Volgend salaris koop ik mijn eigen auto." Hij draaide zich om en liep de kamer van Milo uit. Milo draaide zich om en pakte zijn telefoon. Zijn alarm zou niet binnen een uur afgaan en nu hij wakker was, kon hij niet meer goed in slaap komen.

Milo hoorde Matthyas het huis niet verlaten, dus toen hij een uur later naar beneden ging, was hij verrast dat zijn broer al weg was. Milo pakte zijn ontbijt, dat bestond uit een banaan, twee boterhammen en een glas melk. Vandaag had Milo training en daarna een wedstrijd met twee sessies. Hij zou zijn beste vriend ophalen. Ze carpoolden samen, wat soms betekende dat Matthyas met Raoul of Robbie naar zijn werk moest meerijden. Beide broers deelden een auto. Milo was blij dat hij niet meer hoefde te zeuren over een auto, maar Matthyas zag de voordelen niet in van het delen van de Peugeot 208 met zijn broer. Hij kon net zo goed met het openbaar vervoer gaan.

Milo pakte zijn spullen bij elkaar voordat hij naar de auto ging. Hij verzamelde de autosleutels, trok zijn schoenen aan en liep naar de voordeur. Toen hij die opende en naar de auto wilde lopen, draaide hij zich om. Hij was zijn sporttas weer vergeten. Milo zou zeker zijn hoofd verliezen als het niet aan de rest van zijn lichaam vastzat. Zijn tas stond nog in de keuken waar hij hem had achtergelaten. Hij pakte snel de tas met het logo van zijn sportclub erop voordat hij terugging naar de groene Peugeot 208.

Het voertuig had altijd startproblemen, dus toen het niet startte, was hij niet verrast. Milo stopte zijn telefoon in de aux-kabel en besloot wat nummers uit zijn jeugd te spelen; zowel Frank als Milo hielden van de flashbacks die dat opriep. Na een paar minuten proberen slaagde Milo erin om het terrein van zijn ouders te verlaten. Zowel Matthyas als hij woonden nog bij hun ouders, terwijl Matthyas druk bezig was met het zoeken naar een eigen plek voor zichzelf en Raoul.

Hij hoefde niet ver te rijden naar het huis van Frank. Het was waarschijnlijk een rit van tien minuten naar zijn huis en dan een rit van 30 minuten naar hun uitwedstrijd. Ze woonden allebei op dezelfde plek waar ze naar dezelfde school gingen. Toen Milo de buitenwijken van Frank binnenreed, stond hij al buiten te wachten.

"Kijk eens wie er vandaag is komen opdagen," zuchtte Frank toen hij instapte, "als het niet Milo en zijn prachtige auto is. Wacht, luisteren we naar Django?" gilde Frank terwijl hij instapte. Milo glimlachte alleen maar omdat zijn vriend altijd overdreven enthousiast werd over alles.

Ze waren halverwege de rit en beide jongens waren aan het meezingen met "Kali". Frank zong, of liever gezegd schreeuwde, uit volle borst en slaagde er zelfs in om een vrij eenvoudige tekst te verknallen. Milo wierp een blik op Frank op de snelweg. Hij lette niet op de weg en zag het andere voertuig niet van de andere kant aankomen. Frank schreeuwde uit alle macht, maar het was te laat. Milo's Peugeot 208 botste tegen de andere SUV. Frank was half bewusteloos terwijl Milo al buiten bewustzijn was. "Hou vol, maat," fluisterde Frank voordat hij de duisternis over zich heen liet komen.

**

Raoul zat gewoon te ontspannen in de kantine met zijn vrienden en vriend Matthyas. Zijn dienst was bijna afgelopen en hij wachtte alleen nog op zijn partner om hem af te lossen. Hij stond op het punt zijn nachtdienst af te sluiten, terwijl Koen, Robbie en Matthyas net met hun dienst begonnen. "Ik heb echt mijn eigen auto nodig," klaagde Matthyas, "Miel heeft dat groene ding op vier wielen weer meegenomen en ik moest meerijden met Robbie." Matthyas kreeg een tik met een krant van Robbie, maar iedereen wist wat Matthyas bedoelde, want Robbie's rijvaardigheden waren niet de beste.