dunne muren part 4

275 21 3
                                    

4/6
_______________________________________

Milo - vader Raoul en Koen

Sanne - moeder Raoul en Koen

Raoul - 14 / 15 jarig zoontje

Koen - 5 jarig zoontje

Matthyas - buurman

Rob - beste vriend Matthyas

_______________________________________

26 juli , 2021

Wanneer er om drie uur 's ochtends wordt geklopt, is het duidelijk dat Matthy geen bezoek verwacht.

Hij legt zijn laptop opzij, slaat zijn ochtendjas om zich heen en schuifelt vermoeid naar de voorkant van zijn appartement. Hij gluurt door het kijkgat voordat hij glimlacht en de deur ontgrendelt, deze open trekkend.

Milo glimlacht nerveus naar hem. "Hoi. Het spijt me, ik zag dat je lamp aan was en ik kon gewoon niet slapen. Sorry dat ik op dit tijdstip langskom, ik wilde gewoon nogmaals mijn excuses aanbieden vanwege de andere avond. Het was verkeerd van me en -"

Matthyas grijnst, stapt opzij en wenkt hem het appartement binnen. "Miel. Ik beloof je, het is oké," dringt hij aan, terwijl de kleinere man langs hem heen loopt en in de hal stopt. Hij sluit de deur en staat tegenover Milo, wiens glimlach een beetje afneemt terwijl hij zijn hoofd schudt.

"Maar...als Sanne er ooit achter komt..." mompelt hij.

Matthyas schudt zijn hoofd. "Wij zijn de enigen die het weten, en ik ben niet van plan het haar te vertellen," zegt hij zacht, voordat hij de man smekend aankijkt. "Ik - ik weet dat je zei niet te snel conclusies te trekken, maar, nou ja, dit is niet bepaald een sprong, Miel. Ik ben niet blind. Ik zie wat er aan de hand is."

Milo opent zijn mond alsof hij wil tegenspreken, maar zucht dan, kijkt naar beneden, zijn schouders bijna verdedigend ophalend. "Ja," fluistert hij alleen maar.

"Waarom...waarom vraag je geen scheiding aan, of - of vertrek je met de jongens, of doe je iets?" vraagt Matthyas aarzelend, hoewel hij niet probeert betuttelend of onbeleefd te zijn. Hij is oprecht nieuwsgierig. Hij weet dat de reden waarom zijn moeder nooit bij zijn vader is weggegaan puur uit angst was. Hij vermoedt dat Milo's redenering iets soortgelijks is.

Milo kijkt hem aan, en tot Matthy's ontzetting zijn de blauwe ogen van de man waterig. "Het is niet zo makkelijk," geeft hij toe met een zachte stem. "Ik ben een man, Matt. Zij is een vrouw, en een moeder. Als ik met de jongens vertrek, kan ze me aanklagen voor ontvoering en dan krijgt ze de volledige voogdij.

"Als ik ga scheiden, zou er een voogdijstrijd zijn en - en ze is goed in het overtuigen van mensen dat zij het slachtoffer is, snap je? Hoeveel mensen zullen geloven dat iemand zo mager en onschuldig van uiterlijk als zij daadwerkelijk schade kan toebrengen aan een volwassen man, snap je? Waarschijnlijk krijgt ze volledige of op zijn minst gedeeltelijke voogdij over de jongens, en gedurende de tijd dat ze bij haar zijn, zal ik er niet zijn om hen te beschermen omdat we niet meer samen zullen wonen.

"Ik kan het niet riskeren om ze in gevaar te brengen, snap je? Sanne is niet - ze is niet meer de persoon op wie ik verliefd werd en met wie ik trouwde. Na Koen veranderde ze - dingen veranderden. Ze veranderde, en ik zou alles doen om gewoon met mijn jongens weg te gaan en haar nooit meer te zien, echt waar. Maar dit is de echte wereld, en het veiligste wat ik voor hen kan doen is ze in een gevaarlijke situatie houden. Het - het is fucked up, Matt, ik weet het, maar ik wil niet dat je denkt dat ik een slechte vader ben, of -"

One shots - bankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu