One shots - bankzitters

Gebroken - Matthyas en Raoul

Matthyas - vader Julie en Bo

Raoul - vader Julie en Bo

Julie - vijfjarige dochter Matthyas en Raoul

Bo - vierjarige dochter Matthyas en Raoul

Deel 1

"Ga je lief zijn voor de juf kleintje?"

De man hurkt voor zijn dochtertje neer die haar vinger nog in haar mond had terwijl ze zacht knikt. De tranen veegt ze snel weg als ze haar juf haar op ziet wachten.

"Hey stop eens met die vingers meid," lacht de man als hij ze uit haar mond haalt. Bo moet ook lachen om haar vader. "Anders vraag ik aan de dokter of je weer terug in het gips kan zodat die vingers niet telkens in de mond belanden."

Ze was net twee weken uit het gips nadat ze was gevallen en haar duim had gebroken. Het meisje had wel een onuitwisbare indruk gemaakt door op de eerste schooldag binnen te komen met gips.

Haar oudere zus Julie was allang naar binnen. Zij zat in de andere kleuterklas in groep 2, en vond het niet meer zo spannend als haar jongere zusje.

Matt houdt Bo haar hand nog altijd vast als ze richting haar klas lopen. De vierjarige is nu een maandje op school maar had nog elke ochtend moeite met naar binnen gaan.

Nu al helemaal nu haar andere papa al lang en breed naar werk was vertrokken vanochtend. Raoul had stage bijeenkomsten op kantoor en moest Matt het meisje alleen wegbrengen.

De twee vlechtjes van gisteren had de man voor het gemak laten zitten en haar zomerjurkje danst sierlijk rond haar lichaam.

"Papa Matt kusje?" Het meisje laat stil zijn hand los en tuit haar lippen voor een kusje van haar vader. Haar juf had haar namelijk een sticker beloofd als ze zonder haar papa naar binnen zou komen.

"Tuurlijk Bootje. Luister opa komt je vanmiddag ophalen, want papa en ik moeten tot laat naar kantoor. We zijn wel optijd thuis om je naar bed te brengen."

Bo knikt als ze al richting de deur loopt. Ze zwaait uitbundig naar haar vader die zijn weg richting het raam maakt. Tussen alle andere ouders staat hij te zwaaien naar het meisje dat ondertussen al zo groot was geworden.

Hij bekijkt aandachtig hoe zijn dochter haar jas en tas ophangt en daarna met een brede glimlach richting haar leerkracht huppelt. De 23 jarige vrouw hurkt zich voor haar neer en zegt iets waardoor Bo haar glimlach nog groter lijkt te worden.

Meteen rent het meisje naar een kast en plakt iets op haar hand. Matt kan niet zien wat het is maar als het meisje eenmaal bij het raam staat en vol trots naar haar sticker wijst moet ook Matt zacht lachen.

"Doei papa!" schreeuwt ze door het raam heen. De man zwaait kort en wijst naar een deur verder. Hij ging nog even bij haar zusje zwaaien.

De man prijsde zichzelf enorm gelukkig met zijn kinderen en zijn man. De goedlopende zaak en het voorspoed dat hen tegemoed kwam.

Hij ziet nu ook zijn oudste dochter zitten. Haar haren in een half knotje, wat Matt nog enigzins kan, en een veel stoerder setje dan haar zusje. Ze waren twee uiterste. Julie hield van voetbal en was ergens bang voor. Bo was een echt meisje meisje met haar nageltjes en hield meer van ballet en dansen.

Het waren twee sterke individuele kinderen maar God, Raoul en Matt zouden niks liever willen. 

De man trekt de deur dicht van kantoor en ontmoet de warme ogen van zijn man. "Ah hoe is het? Hoe deed Bo het vandaag?"