58.Bölüm

237 22 10
                                    

İyi okumalar.

Huzurun tanımı karşımdaki kızdı. Sanat eseri gibiydi. Saatlerce izlerdim onu "Çok mu beğendin?" demesiyle gülümsedim çok güzelsin be kızım. "Çoook." dedim güzel kahkası daha da mutlu etti beni. Çayı koyarken "Okul ne oldu?" dedi. "Yalan oldu." dedim. "Netlerim hedeflediğim seviyedeydi en son. Okulun devam zorunluluğu kalkınca da gitmedim." diye açıkladım. "En son ne zaman denemeye girdin?" dedi ciddiyetle. Ders konusunu hep ciddiye alırdı. "Ayrılmadan önceydi." dedim. "Bensizlik yaramamış sana." dedi.

Çayı masaya koyup karşıma oturdu. "Birbirimizi daha iyi tanımalıyız. Daha çok baş başa vakit geçirmemiz gerekiyor.  O yüzden beraber yaşayalım. Burada kal. Benimle kal." teklifine şaşırmıştım açıkçası. Elini tuttum. Ablam ve Cansu bu işe ne derdi bilmiyorum ama ben tüm vaktimi sevgilime vermek istiyordum. "Seni çok özledim o yüzden çok cazip geldi teklifin." yaklaşmasıyla kalbim hızlandı. Dudaklarını hissedince günlerdir yaşamadığımı sadece nefes alıp verdiğimi fark ettim.

Kapı çalınca ayrılmak zorunda kaldım. Esra oflayıp "Kim lan bu?" dedi sinirle ve kapıya bakmak için ayağa kalktı. Ne güzel hasret gideriyorduk.

"Mesajıma neden bakmadın?" duyduğumla sesle oturuşumu düzelttim. Aslı Abla gelmişti.
"Aradım Deniz vardır belki diye rahatsız etmemek için. Açmıyorsun telefonu seni düşünen de kabahat. Krize sokuyorsun beni." diye söylenirken beni gördü. "Hissetmişim işte. Hoş geldin gelinim." dediği şeyle çay boğazıma takılı kaldı. Esra da bu hâlime gülüp "Abla ya." dedi.

Esra'yla odasında integral çözüyorduk. Yani o çözüyordu ben onu izliyordum. "Yavrum dinlesene." dedi. "Dinlemek istemiyorum. Seni istiyorum. Sarılmak istiyorum, öpmek istiyorum." gülünce "Sen istemiyor musun?" dedim trip atarak. "Şu an işimiz var bebeğim. Sonra istediğini yaparız." dedi ve tekrar soruya döndü. Fazla ciddi bu kız.

Sandalyesini geri çekip kucağına oturdum. Düşecek gibi olurken belimden tuttu. "Fazla cüretkarsın. Ablam aşağıda." dedi. Dudaklarını öpünce karşılık verdi direkt. Aynen ders aynen integral. Gel biz anatomi çalışalım. Sistemler falan.

Bir süre sonra ayrıldı. "Gecesi var bunun daha." dedi. Kucağından kalkıp "Ablan varken kalamam, unut sen beni."

"Kalacaksın ablam gidecek. Kovdum ben onu." Yanağını öptüm. "Saçmalama sevgilim. Hatta ablamı arayayım yemek yiyelim mi beraber? Ablanla tanışmak istiyordu."

Esra omzuma başını koydu. "Seni çok seviyorum." "Ben de seni çok seviyorum."
"Sana sarılmak çok huzurlu hissetiriyor. Ölüm huzuru derler yani onun gibi. Ben daha önce kimsede bu hissi hissetmedim annemde bile." 32 diş sırıtırken son cümlesi canımı yakmıştı. Güzel sevgilim sevgisizlikle büyümüştü ve sevgiyi benle öğreniyordu. Ona çok güzel öğretmen olacaktım. "Seni çok güzel seveceğim Esra."

"Sevgi en güzel terapidir diye okumuştum bir kitapta. Okuduklarımdaki o gerçekliği sende hissediyorum." derin bir nefes aldı. "Sen gördüğüm en gerçek şeysin." dedikleri kalbimi hızlandırırken daha sıkı sarıldım. Bilirdim anlaması için kelimelere ihtiyacı yoktu. Hayatta en güzel şey seni anlayan biriydi. Esra Demir senin en çok bu yanına ölüyorum.

Yok tıkandım, daha fazlası mümkün olmadı. Şimdiye kadar en beğenmediğim bölüm buydu. Sözüm var diye yazdım telafisini yarın ederim.

Fark Etmeden Senin OlmuşumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin