Connor'ın Elli Tonu [GirlxGirl]

49.Bölüm

Kate'in Bakış Açısı:

Adelyn el salladığında ben dışarı çıkmaya hazırlanıyordum.

"Eve bir arabaya ihtiyacım var" diyor.

"Tabii ki çok güzel olur." Gülümsedim.

Ofisine dönerken "Birkaç şey alayım ve yola çıkalım" diyor. Daha sonra asansörün yanında onu beklerken geri döndü.

"Gitmeye hazır?" diyor.

"Sen?" dalga geçtim. Arabasına doğru ilerlerken lobiye doğru gidiyoruz, içeri girdiğimde kapıyı bana açtı.

"İyi misin?" Arabayı sürerken söylüyor.

"Evet iyiyim" diyorum.

"Emin misin?" Diyor.

"Jane'den mi bahsediyorsun?" Diyorum. "Evet. Sen güçlüsün. Böyle bir şey yaşadıktan sonra ne yapardım bilmiyorum ama çekip gitmekle doğru kararı verdin" diyor.

"Evet. Kurşundan kaçtım" diyorum.

"Gerçekten öyle yaptın, senin için buradayım, biliyorsun eğer konuşacak birine ihtiyacın olursa diye" diyor.

"Bunu takdir ediyorum. Teşekkür ederim." Daireme ulaştığında gülümsedim.

"Peki. Biraz dinlen. Yarın görüşürüz mü?" Güldü.

"Yarın görüşürüz patron." Arabasından çıkarken göz kırptım.

Daireme çıkıyorum. Öğleden sonramı sıkılarak geçirdim. Jane birkaç kez aradı ama hepsini görmezden geldim. Gece ben huzur içinde uyurken geçti.

Ertesi gün

Toplantıya hazırlanmak için erkenden yola çıkıyorum. Leo'nun yanı sıra diğer departmanların başkanları ve bazı üst düzey çalışanlar da katıldı. Kendimi burada çok yabancı hissettim, çaylak gibiydim ama o toplantıdan çok şey öğrendim. Göz önünde bulundurdukları bazı yazarlardan birçok yeni fikir ortaya koydular, geçerli fikirleri vardı ve hedefleri aynıydı, yükselen bir yıldızı yayınlamak. Sanırım farklı olduğum nokta da bu, yükselen bir yıldız istemezdim, elbette iyi yazarlar var ama üzerimde bir etki yaratmak için doğrudan kalbinizin tellerinden yazmak gerekiyor, iyi içerik istiyorlar, herkes harika şeyler yapmaya niyetli içerik ama bu sıkıcı. Neden şöhret için yazıyorsun, ihtiyacın olduğu için değil, istemediğin için yazıyorsun.

"Ters giden birşey mi var?" Leo'ya sorar.

"Hayır" gülümsedim.

"Sanırım aklında bir şey var, bunu konuşmalısın" diyor.

"Korkarım burası bana göre değil" diyorum.

"Haklı" dedi yaşlı bir adam.

"Kimsin sen?" dedi başka bir adam.

Adelyn adama öldürücü bakışı atarken "O benim asistanım, şimdi nazik Sam'i oyna" diyor.

Leo herkesi kovarken, "Bunun üzerine toplantımız ertelendi. Cuma günü devam edeceğiz" dedi.

Daha sonra Adelyn beni dışarı çıkarırken bizim kata geri döndük.

"Hepsi sıkıcı değil mi?" Adelyn diyor.

"Çok geneller" diye iç çekiyorum.

"Neyi değiştirirdin?" Asansöre bindiğimizde sordu.

"İçerik için değil kalbinizin içeriği için yazın" diyorum o duraklarken.

"Bunu kim söyledi?" Diye sordu.

"Ben" diyorum o da gülmeye başlayınca.

"İçinde bir şeyler olduğunu biliyordum, sadece beni haklı çıkarıyorsun" diyor geri dönerken. Gözlerim irileşirken asansörün kapısı açıldı. Masamın yanında Jane duruyordu.

"Jane. Burada ne yapıyorsun?" Soruyorum.

"Çağrılarıma cevap vermiyorsun, cevap vermiyorsun" diyor.

Jane bir karmaşa içindeydi. Saçları dağılmıştı ve uykusuz kaldığını söyleyebilirim.

"En son ne zaman yemek yedin?" Soruyorum.

"Önemli değil" diyor.

"Jane.." dedim Adelyn arkamda dururken.

"Bu özel bir konu. Sakıncası yoksa. Bize biraz izin verin" diyor Jane.

Adelyn iç çekerken "Evet sorun değil" diyorum.

"Ofisimde olacağım. Bana ihtiyacın olursa beni ara" dedi Jane kızarırken kolunu omzuma koyarken.

"İkinizin arasında bir şey mi var?" Diye sordu.

"Senin burada ne işin var Jane?" Soruyorum.

"Öyleyse var" diyor sesi kırılırken.

"Burada olmamalısın." dedim eşyalarımı masaya koyarken.

"Seni özledim" diyor gözünden bir damla yaş akarken.

"Sessizlik düşündüğünden çok daha fazlasını söylüyor" diye fısıldıyorum ona.

"Neden bahsediyorsun?" O soruyor.

"Sözlerim ya güçlü bir zihni cezbedecek ya da zayıf olanı kızdıracak" diyorum iç çekerek.

"Ben zayıf değilim Kate ama sen beni zayıflatıyorsun" diyor.

"Şu anda anlamayacaksın Jane ama artık her şeyin bittiğini ve benim yoluma devam ettiğimi kabul etmelisin" diyorum ve birkaç kağıt çıkarıyorum.

"Devam mı ettin? Onunla mı?!?" Bağırıyor.

Ondan uzaklaşırken, "Bu seni ilgilendirmez Jane, lütfen. Beni rahat bırak" diyorum.

"Bunu kabul etmeyeceğim.. bitmedi. Senin için savaşacağım! Savaşa gideceğim. Seni kaybetmeyeceğim Kate. Bir yıl önce farklıydım ve şimdi geriye dönüp baktığımda bunu yapmadığımı fark ettim. artık o kişi olmak istiyorum. Bunu görmeme yardım eden sensin, sen olmasaydın bunu asla göremezdim, sanki gözlerimi açmışsın gibi" diyor durduğumda titreyerek.

"O halde ilerlemek için cesaretini topla Jane. Sessizlik boş değildir. Cevaplarla dolu" diyorum ona, gözyaşlarımı tutuyorum.

"Lütfen Kate... Seni kaybedemem" diyor.

"Beni zaten yalnız bıraktın" dedim, bir gözyaşı aktı ve titremesi durdu.

"Kate.. lütfen bana pislik gibi davranma.. çünkü o zaman ben de sana pislik olmak zorunda kalabilirim. Ve ben pislik olma konusunda senden çok daha iyiyim" diyor ağzı titreyerek.

"Bu bir tehdit mi?" Diyorum.

"Bu bir uyarı. Artık kapımı karartmayın" diyor yanımdan geçerken gülümseyerek.

Daha sonra oturmak için masama yöneliyorum.

Adelyn bana katılırken "Kate" diyor.

"Evet?" Diyorum.

"Seninle gurur duyuyorum. Artık seni rahatsız etmeyecek gibi görünüyor" diyor Adelyn.

"İnsan ancak umut edebilir." Gülümsüyorum.

"Hadi güzel bir gün geçirelim" diyor elini omzuma koyarken.

"Evet. Hadi bize" dedim gülümserken elimi onun üzerine koyarken.