Her Billionaire's Attorney [R-18] [UNEDITED]

Chapter 52

"I will never forget my love for my wife even if the year goes by. It may be because I was in my nightmare with that accident, but I still found my way back to her. Nangako ako sa harap ng judge na nagkasal sa amin na mamahalin at aalagaan ko siya habang ako ay nabubuhay. I had a lot of difficulties, but I am here now to bring back again our sweet memories." He said it seriously while taking a sliced unripe mango and giving it to her.

She stared at the slice unripe mango and took it from him. Kinain lang niya ito na hindi naman naramdaman ang asim bagkus ay hinahanap ng panlasa niya ito. "But you let me out of your sight. Sa tingin ko ay nakaalala ka na nga."

"That's because I was in the middle of frustration and felt the pain inside. I later realized that you are my wife, and I need you to stay with me no matter what. At nagsisisi ako sa mga nagawa ko sa iyo, Kreisha."

Bumaling siya sa ibang direksiyon. "Akala ko ay tuluyan ka ng malugmok sa pagkalimot at hindi na makaalala."

"Hindi mangyayari iyon. Hindi ko malilimutan ang mga araw na una mo akong minahal at binusog ako sa pagmamahal. You're the reason why I am still alive and fighting for my life. Namimiss na kitang..."

"Asarin?" Sumulyap siya rito.

"Sort of." Sabay ngumiti ito at marahang hinawakan ang kamay niya. "Mabuti na lang at maayos tayong nag-uusap ngayon. Same as before when we are here, remember?"

"What do you want? Gusto mo bang magsilipiran 'tong mga nasa paligid natin?" Napataas siya ng kilay dito.

"Galit ka pa rin ba? Huwag ka ng magalit at baka hindi ko na kamukha ang baby ko."

"Alam mo?"

"Yeah. Your brother told me."

"Magkasundo na pala kayo?"

"He's afraid of losing his soon-to-be pamangkin, a handsome father like me. At balak mo pa yatang hindi sabihin sa akin. What's the doctor said? It is quadruplets?"

"Quadruplets? Nagpapatawa ka ba? Gagawin mo ata akong inahin."

Napangiti ito. "I am just trying to make my children in one blow."

"It's a single embryo. The doctor told me about the six-week ultrasound to secure the baby if it's implanted normally."

Bumulong ito. "Eh 'di dagdagan natin."

"Raven!" Napameywang siya. "Hoy, Mr. Venecio, baka akala mo ay nakakalimutan ko ang ginawa mong pagpapaalis sa akin sa pamamahay mo. Magdusa ka diyan sa.." Napasulyap siya sa ibabang bahagi nito."

"Hindi mo ba alam na mas lalong kumakapit ang mga baby kapag napapaliguan. Malay mo at baka may humabol at maging basketball team na sila."

Kinurot niya ito sa tagiliran.

Napaigtad ito. "Ouch! Love, masakit!" Kinuha nito ang kamay niyang nakakurot sa tagiliran nito.

Binawi naman niya ang kamay dito. "Raven ka na nga."

"Welcome back to me!"

"Welcome back ka riyan! Kainin mo na lahat iyang binalatan mo!"

"Huh? All of these?" Napatitig ito sa manggang hilaw na binalatan saka ito tumingin sa kaniya. "Love, this is too much. At maasim ito. I can't."

"Kakainin mo o uuwi ka ng Pilipinas na mag-isa?" banta niya.

"Kakainin na."

Kitang-kita niyang labag ito sa kalooban ng asawa ngunit gusto lang niyang maisahan ito. Sumubo si Raven ng kapirasong mangga hanggang sa nakita niyang napangiwi ito sa sobrang asim.

"Ahhh!" Nanginginig pa ito sa sobrang asim.

"Masarap 'di ba?" Kumuha rin siya ng kapiraso at isang subuan lang.

"I hate this," reklamo nito.

Napapailing at natatawa siya dahil nagwagi na naman siyang asarin ang asawa.

"Ubusin mo iyan."

"No way! Parusahan mo na lang ako sa ibang bagay pero huwag lang ito. Paano mo nagagawang kainin ang ganito kaasim?"

"Pregnant women know. At isa pa, sabi nila, kapag daw kumain ng mga pagkaing buntis ay aantukin."

"Mukhang inaantok na nga ako."

"Nang ganoon kabilis?"

He moves to make his position on his lap. Hinayaan na lamang niyang mahiga habang pinagmamasdan na naman niya ang asawa. Walang pagsidlan ang kasiyahang naramdaman ng puso niya dahil sa wakas ay muling bumalik ang lalaking minsan na rin naging dahilan ng kaniyang kalungkutan.

"Malaki ang pinagbago mo, Love. Bakit ka pumayat ng ganyan? I miss my wife with her belt bags." Sabay pinisil nito ang tiyan niya.

"Ganoon? Gusto mong lumubo na naman ako?"

"I'm just kidding." Then he smiled. "I just miss the time we have been through. Lalo na ang malaking ahas sa Madagascar. I want to go back there with you."

"Tapos dadalhin mo na naman ako doon sa liblib na lugar na iyon tapos..." Natigilan siya. Naalala na naman niya ang sandaling pinagsaluhan nila sa mumunting kubong naroon.

"Then we make love at that old hut with my big snake!"

"Raven!"

Pumalatak ito nang tawa. "My wife, I am just trying to make you happy. Ilang buwan din akong tahimik at sigurado akong namiss mo si Ranzel. Do you miss me?"

Muli na naman silang nakatitig sa isa't isa habang nakayuko siya at tinitingnan ang magaganda nitong mga mata.

"I am waiting..."

"Hindi..."

"Then why?"

"I don't miss you, Raven." Hinaplos niya ang pisngi nito. "And you don't need to ask that."

"I need to ask⸻"

Hindi na niya pinatapos itong magsalita dahil siya na mismo ang humalik sa nakaawang na labi ng asawa. Biro man na hindi niya ito namimiss subalit mababaliw na siya sa kakaisip tungkol dito. And that kiss means that she loves him with the uppermost. Hindi na niya muling sasayangin ang mga sandaling nagbalik na ito sa piling niya.

"I love you, my love." He touched her face after they shared a passionate kiss.

"I love you too, my love."

They smile at each other until they find comfort and happiness. After a long struggle in life, they finally reach their triumph as a beginner couple. Nangako siya sa kaniyang sariling hinding-hindi na ito iiwan pa at mamahalin ito hanggang sa huling yugto ng kaniyang hininga. Raven, for his part, will do everything to put everything in proper order and love her until the end of their palm's fate.

Well, love, sacrifices, and difficulties are the parts of trials that must be transcended. It may not be at this time, but the time will come, and you will feel the solace part of life at the end. Hindi pa man ito ang panahong inilaan para sa iyo, maaaring sa susunod na pagkakataon.