Her Billionaire's Attorney [R-18] [UNEDITED]

Chapter 36

Juan Carlos shows her the wide room full of memories. It has picture frames together with her mother when they are in their juvenility. Habang inilibot niya ang kaniyang mga mata sa paligid ay lalo niyang namimiss ang kaniyang ina. She feels grief and a sudden pain inside her heart.
“I guess you knew her.”
Tumango siya kahit nagsinungaling siya noon na hindi ito kilala. “I’m sorry if I said last time that I don’t know her. But the real truth is, she’s my…mother.” Pinipigilan niya ang mapaluha sa tagpo nilang iyon dahil naramdaman na niyang magiging mainit ang kanilang muling pag-uusap.
“I know. When I first saw you, I felt dumbfounded. I saw the resemblance of the woman I loved. Your brother Kameron told me everything when he called me. Siguro ay nabanggit na niya sa iyo ang totoo.”
Ibinaling niya ang tingin sa ibang direksiyon. “Yes. Hindi ko malalaman siguro ang buong katotohanan kung hindi nagkaroon ng matinding pangyayari sa pagitan namin ng kapatid ko. All of my life, I expect to be my father’s one and only princess in the family. It’s a hard to believe that I am not his daughter. Nang malaman ko ang buong katotohanan mula sa kanila, iniisip ko ang lahat ng mga naranasan ko sa buong buhay ko. Mga sakit na dinanas ko at mga bagay na nagawa ko. And I’m asking myself why is it happening to me? Hindi ko rin alam kung bunga lang ba ako ng isang kamalian o bunga ng isang wagas na pag-iibigan ng dalawang taong pinagtagpo ngunit hindi itinadhana.”
“I understand your feelings. Nakagawa kami ng kasalanan na hindi nararapat ngunit hindi rin namin napigilan. But I am thrilled to see my child from her. I am happy to see you again. I know you won’t accept me as your biological father, but...I am asking for your forgiveness. Marami akong nasaktan sa pamilyang kinabibilangan mo ngayon pero..tao lang ako na nagmahal, nagparaya at nagpakalayo-layo. Hinayaan ko na lamang ang mamuhay ka kasama ng itinuturing mong ama. I know that Tino would take care of you even it is hard for me to accept. Wala akong nagawa dahil mahirap lang ako noon at nag-uumpisa pa lang. Silvester Faustino Severino is a tycoon businessman at his young age before. Ano ang laban ko sa isang mayamang angkan na kinabibilangan nila at itinaboy ako papalayo sa iyong ina? I had done nothing.
“I told to myself to build my empire and to take revenge but…I didn’t. Lumayo ako at nagsikap dito sa kakarampot na lupain na ipinamana sa akin ng totoo kong ama. I work hard for it. I planted more grapes in the entire land I have and make the best wine in this place. Unti-unti akong nakilala sa buong bansa hanggang sa buong mundo. But I still feel the emptiness and pain when your mother had passed away. What’s the essence of being a top distributor of wine in the world when I have nothing to left? Wala na ang iyong ina at hindi pa kita mababawi sa kanila. Until I decided that I will not bother them anymore. At hindi na rin ako umaasa noon na tanggapin ang partnership proposal ko ng kapatid mo. I lost my hope to see you, my daughter.”
She took a glimpse on him while her tears welled up in her eyes as she tries to restrain it earlier. Bakas sa mga mata ni Juan Carlos ang labis na kalungkutan sa mga pinagdaanan nitong mga paghihirap at sapat na iyon upang tuldukan ito. She needs to accept everything they have been through from worst to better. Alam niyang bunga lang naman siya ng isang mapusok na pagmamahalan at naiitindihan niya ito dahil isa rin siyang nagmamahal noon na walang kapalit. Nakikita niya ang sarili niya rito kung gaano siya naging hungkag sa kabaliwan niya noon kay Raven.
“You don’t need to ask my forgiveness. Sapat na sa akin na malaman ko ang totoo at nakausap ko ang taong nagbigay ng buhay sa akin sa mundong ito. Kahit ano ang nagawa niyo, kahit ano pa ang mga naranasan niyo sa buhay kasama ng aking ina noon, kahit bali-baliktarin ko ang katotohanan, but still you are my biological father.”
“I’m sorry, Kreisha. Can I embrace my daughter?”
Damang-dama niya ang pananabik nitong mayakap siya. Sino ba siya para hindi tanggapin ito gayong nakalipas na ang lahat at dapat ng kalimutan? Mababaw ang luha niya sabay tumango siya at siya na rin ang lumapit dito upang yumakap. “Dad!”
“Oh! Minha filha! (My daughter!)”
They both embraced each other while feels the deep emotion between them. It seems that there’s emptiness filled something from letting their hearts at peace. It was her unforgettable night, and finally, she met her biological father. Tila nawala na ang pag-aalinlangan sa puso niya nang hayaan niyang tanggapin ito sa buhay niya at ituring na kasapi ng kaniyang pamilya. Marami pa silang mga bagay na napag-usapan at iilang mga detalye na rin tungkol kay Raven at sa plano nitong dapat sana ay sorpresa.
“Kinausap kayo ni Raven?” Nabigla siya. Hindi niya inaasahan na pati ito ay kinasaup tungkol sa magiging kasal nilang dalawa.
“Yeah. Raven is a good man. I saw his sincerity to you, my daughter. Você tem sorte de tê-lo. (You’re lucky to have him.)”
“What does it mean?” Kung alam niyo lang ang pinagdaanan ko sa tukmol na iyon. Pero wala eh. Magaling umasinta si Kupido kaya ako napaibig sa prankster kong magiging asawa ko na.
“You're lucky to have him. That’s what I mean. And it is my birthday tomorrow, so I prepared everything he wishes for you.”
“Ang lalaking iyon talaga.” Napailing na lamang siya.
Napangiti na lamang din si Juan Carlos sa kaniya.
Matapos ang kanilang pag-uusap ay lumabas na siya sa bahay ng kaniyang ama upang puntahan ang dalawang lalaking naghihintay sa kaniya subalit naabutan na lang niya roon si Raven. He turns to her, staring at her gaze while she approached his place. Every time she laid her eyes on him, she feels the sheer tranquility. A perfect man for every woman dreamed but a shir of his imperfect zany and being impish. He took her hands and walked together outside the mansion.
“Raven…”
“Hmm…”
“Thank you.”
“For what?” 
“For the surprise wedding, you said earlier.”
“It’s not a surprise anymore. Iyang kapatid mo ang may kasalanan. Nagtatampururot dahil mawawala na ng kaisa-isa nilang prinsesa. Titira ka lang naman sa bahay ko. I told your brother, I’ll buy a house near to them but he doesn’t want to see me every day. Siraulo talaga iyang kapatid mo.”
Natawa siya. “Nasaan na pala siya? Hindi man lang ako hinintay.”
“Sinundo ni Trina dahil may ipapasukat na damit sa kaniya para bukas.”
“Si Trina? Oo nga pala. Kung bukas na tayo magpapakasal, wala akong susuotin! Bakit kasi biglaan? Do we need to take this wedding in rush?”
“Yeah. And don’t worry about the wedding dress. I already asked everyone to prepare it.”
“How about the wedding ring? Isinuot na natin!”
Kumilos ito upang akbayan siya. “Don’t worry my soon-to-be wife. Kung gusto mo ay lahat ng daliri natin lagyan natin ng singsing.”
“Raven! Nag-uumpisa ka na naman!” sita niya. But she found it so cute to hear.
Huminto sila sa paglalakad at humarap ito sa kaniya. “Are you ready to be my wife?”
Napangiti siya. “Yes. Sasanayin ko na rin ang sarili ko sa mga hirit mo.”
He smiled too. “Mag-iimbak na rin ako nang maraming bigas sa bahay.”
Marahan lang niya itong hinampas sabay nagtawanan silang dalawa. Kailangan ko na talagang masanay!