Rose Requiem - 18

1.3K 205 25
                                    

"ခရီးသည်များရှင် လေယာဉ်ဟာ Paris Charles de Gaulle International Airport ကို ဆိုက်ရောက်ပါပြီရှင့်....."

နောက်ဆုံးတော့ ပြန်လာခဲ့ပြီ။ လက်တွေ့ကမ္ဘာထဲကို။

ရှောင်းကျန့် သူ့မှတ်စုစာအုပ်ကို ကျောပိုးအိတ်ထဲ ပြန်ထည့်လို့ လေယာဉ်ပြတင်းအပြင်က ကောင်းကင်မြင်ကွင်းကို ကြည့်လိုက်တယ်။ ညိုပြာရောင်သမ်းနေပြီး ပါရီမှာ မိုးစိမ့်စိမ့် ရွာနေတယ်။

ပုံမှန်ပါရီမြို့ရဲ့ ညနေခင်းက ရှောင်းကျန့်ကို ပြုမူနေကျ အမူအကျင့် ကာရိုက်တာထဲ ချက်ချင်းဝင်ရောက်သွားစေခဲ့တယ်။ ပါရီမှာ ကဗျာဆန်တဲ့လူတွေ၊ အရည်အချင်းရှိ အနုပညာရှင်တွေကို လေးစားအားကျတဲ့လူတွေနဲ့ လွတ်လပ်မှုဆိုတာကို အော်ဟစ်တောင်းဆိုနေတဲ့လူတွေ အများကြီးရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ဟာ "ပြင်သစ်ရဲ့မာနတရား" ဆိုတာကိုတော့ လက်လွှတ်မထားနိုင်ကြဘူး။

အဝါရောင်သဲတွေနဲ့ နိုင်းမြစ်ဟာ မျက်တောင်တခတ်အတွင်းမှာ မှတ်ဉာဏ်ထဲက မြင်ကွင်းတွေ ဖြစ်သွားတယ်။ ဒီလို မိုးစိမ့်တဲ့ပါရီမှာ စိတ်ကူးယဉ်ပုံပြင်တခုနဲ့တောင် ပိုတူသွားတယ်။

နိုင်းမြစ်ကမ်းဘေးက အနမ်း၊ ညတိုင်း ပွေ့ဖက်မှုတွေနဲ့ ပွတ်သပ်မှုတွေ။ ရှောင်းကျန့်မှာ ဒါတွေကို စွဲလမ်းလွန်းလို့ ဒီမနက် အိပ်ရာတောင် မထချင်ခဲ့ဘူး။

ဒါတွေဟာ အားလပ်ရက်ခရီးတခုရဲ့ အပိုင်းအစတွေလိုပဲ။ အားလပ်ရက် ပြီးဆုံးသွားတဲ့အခါ ကိုင်ရိုရဲ့ ခပ်ဝါးဝါး မှတ်ဉာဏ်တွေသာ ကျန်ရစ်ခဲ့တယ်။

ရှောင်းကျန့် ကုတ်အင်္ကျီကို ဝတ်လို့ လေယာဉ်ထဲက ထွက်သွားပြီး ပါရီရဲ့ မိုးစက်တွေထဲ လမ်းလျှောက်သွားတယ်။ သူ တစုံတရာ ထိခိုက်မှုမရှိပါဘဲ လွတ်မြောက်လာသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။

အောင်မြင်စွာ ဆုတ်ခွာလာနိုင်ခဲ့ပြီး 500ml သရက်သီးစိမ်းအဆီအနှစ်ကို လက်ထဲ ပိုက်လာနိုင်ခဲ့တဲ့အပြင် ဟိုဒီလိုက်ကြည့်နေတဲ့ အီဂျစ်က ရှောင်ယောက်ကွိုက်ကိုပါ ရှောင်းကျန့် ခေါ်လာနိုင်ခဲ့တယ်။

"သာ့ရန် ကျနော် သာ့ရန်ရဲ့ Luggage ကို သယ်ပေးမယ်။ သာ့ရန် ဖြည်းဖြည်းလျှောက်လေ။ ပါရီကလူတွေ လမ်းလျှောက်တာ အရမ်းမြန်တယ်"

For Emma ||Completed||Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang