When the badboy wants the good girl.

Hoofdstuk 9

Kato

We zaten hier nu al ongeveer een uur en waren net klaar met ons hoofdgerecht. We zouden seffens ook nog een dessert bestellen en dan zouden we naar huis gaan. Sander zijn vliegtuig had vertraging waardoor hij iets later aankwam en we ook later moesten gaan eten.

Ik begon de vermoeidheid al een beetje te voelen. Ik zei dat ik even naar het toilet ging voor ik de stoel naar achtere schoof en naar het deurtje waar "toilet" op stond liep.

Ik draaide de kraan open en stak mijn handen onder de koude straal. Ik keek op in de spiegel om te zien of mijn make-up nog oké was en zag toen in het spiegelbeeld een jongen staan.

Een jongen met bruin haar en donkerblauwe ogen. Een jongen die elk meisje kan krijgen door gewoon lief te lachen. Een jongen die ontzettend slecht was, maar tegelijkertijd zó goed.

Jayden.

Hij grijnsde naar me voor hij met zelfverzekerde passen op me af kwam. Hij haalde een hand door zijn haar waardoor het nog rommeliger uit zag. Maar niet slordig rommelig, eerder fucking hot en aantrekkelijk rommelig.

Zijn ogen vroegen om mijn aandacht.

Ik staarde terug terwijl mijn knieën hevig begonnen te knikken door zijn intense blik.

Hij hield nog een klein beetje plaats tussen ons zodat ik niet helemaal met mijn hoofd in mijn nek moest liggen om hem aan te kijken. Hij was minstens een kop groter dan ik.

"W- Waarom ben je in het damestoilet?" ,stotterde ik. Ik probeerde mijn zenuwachtigheid te verbergen, maar dat lukte niet echt wat Jayden alleen nog maar meer liet grijnzen.

Zijn hand met zijn lange, slanke vingers streelden teder mijn kaak. Ik sloot even mijn ogen van genot tot ik doorhad wat Jayden deed. Als verbrand trok ik me terug. Jaydens ogen fonkelden van amusement.

"Vind je het erg dan dat ik er ben, prinses?"

"Eigenlijk wel",zei ik terwijl ik mijn handen tegen zijn borst zette en er begon tegen de duwen in de hoop dat hij zou verplaatsen.

Wat hoopte ik? We weten allemaal dat Jayden vele, maar dan ook echt vele, sterker is dan ik ben.

Zoals we allemaal al hadden verwacht, bleef Jayden staan. Plots lachte hij. Hard. Zijn lach schaterde door heel de ruimte en de kuiltjes in zijn wangen kwamen weer tevoorschijn.

Ik staarde maar een beetje hulpeloos naar onze voeten want ik wilde niet dat hij me verleidde met zijn schattige kuiltjes en doordringende ogen.

Als hij uitgelachen was waren zijn ogen weer op mijn gezicht gericht. Ik voelde zijn blik branden en begon langzaam harder te blozen, maar keek hem nog steeds niet aan.

Blijkbaar had Jayden er genoeg van dat ik hem niet aankeek wat hij plaatste 2 vingers onder mijn kin en hief zo mijn hoofd op waardoor ik hem wel moest aankijken.

Hij drukte zacht een kusje op mijn kaak en ging zo verder met een spoor van kusjes naar mijn oor.

"Ik wil je zo graag",fluisterde hij met hese stem in mijn oor waarna hij zijn lippen ook op mijn oor drukt.

Ik moest hier zien weg te komen, maar Jayden hield me stevig op mijn plaats.

Dan maar zo, dacht ik bij mezelf net voor ik mijn knie die recht in zijn edele delen belandde.

Jayden viel kreunend van de pijn met zijn handen voor zijn geslachtsdeel op de grond.

Ik glipte snel terug naar het restaurant en ging weer aan tafel zitten bij mijn ouders en broer.

"Liefje, wat is er? Je ziet een beetje rood",vroeg mijn moeder.

Ik voelde even aan mijn wangen om tot de conclusie te komen dat ze gloeiend heet waren.

"Uhm, ja ik voelde me niet zo goed."

Snel voegde ik er ook nog:"Maar nu gaat het al vele beter!",achter. Mijn moeder kennende zou ze direct naar huis rijden of hier ergens een apotheek gaan zoeken als ik dat niet zei en ik wilde niet dat het etentje daardoor verpest zou worden.

Ze knikte even begrijpend. Als antwoord glimlachte ik zo overtuigend mogelijk.

We bleven niet zo lang meer. Mijn ouders hadden blijkbaar al een dessert besteld toen ik naar het toilet was.

Ik nam kleine hapjes van mijn vanille ijs terwijl mijn ogen bijna om de seconde naar Jayden keken. Het leek wel of ze er naartoe werden getrokken of zo!

Toen het dessert op was, hadden we allemaal geen zin meer om te blijven. Dus betaalde mijn vader en vertrokken we weer met de auto.

Sander zat samen met mij op de achterbank, maar was de hele tijd met zijn gsm bezig. Ik stuurde een bericht met een vraag die ik eigenlijk al de hele avond wilde stellen.

Sander fronste toen zijn telefoon een scheet liet. Die had hij speciaal voor mij erin gezet, dat elke keer als ik een bericht stuurde hij het wist door het geluid.

Hij fronste even toen hij zag dat ik hem een sms had gestuurd en keek me even aan met opgetrokken wenkbrauwen en een waarom?-blik.

Zijn reactie toen hij het las was geweldig.

Kato: Heb je eigenlijk een vriendin?

Zijn ogen vergrootte en zijn mond viel een beetje open. Zijn gezicht begon eerst een beetje een lichtroze kleur te krijgen, maar al snel kon hij zo gaan solliciteren als tomaat. (A/N sorry voor mijn slechte humor!)

Sander: Neen.

Nee hoor. Helemaal niet. Ik zou het niet eens durven denken.

Alsjeblieft zeg! Een kind van 3 zou het nog opmerken.

Kato: Wie is het?!

Sander begon na die opmerking nog harder te blozen. Ik wist niet dat dat nog kon.

Sander: Niemand zei ik toch?

Pff. Dat rotkind wilt niet zeggen wie zijn vriendin is. Ik kom er toch wel achter, ik ben tenslotte pro in zo'n dingen uitzoeken.

Een tweede James Bond.

lol nee, just kidding. Ik zeg gewoon dat ik het anders tegen onze ouders zeg. En geloof me, daar gaat hij nog geen 3 seconden over moeten nadenken.

Mijn ouders freaken echt helemaal als ik of Sander een lief hebben.

Mijn moeder stelt dan allemaal gênante vragen en toont babyfoto's en mijn vader probeert om intimiderend over te komen. Zo van hey-breek-mijn-dochter-haar-hart-en-ik-breek-jou. En bij Sander is het hey-jij-bent-toch-geen-hoer-he?-anders-vlieg-je-direct-buiten.

Dus nee, ik ga eerst sowieso 3 maanden wachten tot ik hem aan mijn ouders voorstel.

Als hij het dan uitmaakt heb ik tenminste 3 leuke maanden gehad.

Jayden

Nog met een beetje pijn ging ik terug zitten in het restaurant. We vertrokken bijna meteen toen ik terug zat.

Voor we weg gingen had ik nog rap mijn nummer gegeven aan het meisje dat iedereen naar zijn plaatsen brengt.

Ja ik ga voor Kato op dit moment. Maar ze is zó koppig en houdt zo hard vol. Ik heb ook mijn behoeftes oké? En zij leek me wel een makkelijke prooi aangezien ze haar rokje wat naar boven trok en haar decolté wat naar beneden toen ze met me praatte.