Kato
Ik gaf Jayden instructies om naar mijn huis te rijden. Hij antwoordde dan met een korte knik of een "oké."
Echt sociaal hoor.
Ik vermaakte me de 5 minuten die we in de auto zaten op weg naar mijn huis door uit het raam te kijken en de regendruppels te volgen met mijn ogen. Ik zag Jayden af en toe vanuit mijn ooghoeken een blik op me werpen maar deed dan of ik het niet doorhad. Ik was niet degene die de gênante stilte zou doorbreken.
Plots werd de stilte onderbroken door een kuch. Ik draaide mijn hoofd naar hem toe en keek hem met een vragende blik aan. Hij krabde aan de achterkant van zijn nek terwijl hij twijfelde of hij iets zou zeggen of niet.
Ik liet een harde zucht horen als het bleek dat Jayden niets ging zeggen en draaide me weer om naar het raam.
Toen ik weer naar buiten keek zag ik dat we al in mijn straat waren toegekomen.
"Welk nummer?",vroeg Jayden.
"357."
Hij parkeerde op de oprit maar liet de motor ronken. Shit, dit was nog genanter. Ik had geen idee wat ik nu moest zeggen. Of moest ik zomaar weggaan zonder iets te zeggen? Nee, dat is gemeen.
"Uh- ja bedankt",zei ik op een ietwat vragende toon.
Er kroop langzaam een glimlach op Jaydens gezicht.
"Graag gedaan",en daarna knipoogde hij nog even.
Ik deed het autoportier open en stapte uit, pakte de tassen uit de auto en begon te wandelen naar de voordeur.
Ik wou net aanbellen, toen ik Jayden nog iets hoorde roepen:"Tot op school, prinses!"
Ik rolde even met mijn ogen en drukte mijn vinger op de bel.
Hopelijk heeft niemand gezien dat Jayden mij heeft thuisgebracht.
De deur vloog open en daar stond Sander, met een boze expressie op zijn gezicht.
Oh oh...
JE LEEST
When the badboy wants the good girl.
Romance"Ik weet dat je me wilt" ,zeg ik terwijl een arrogante grijns mijn gezicht op kruipt. "En wat als je ernaast zit?" "Doe ik niet." Kato trekt een wenkbrauw op. "Jawel doe je wel. En laat me nu door Jayden! Ik moet naar de les!" Ze doet een stap opz...
