Kato
Nadat de leraar klaar was met alle uitleg over Londen te geven en met de les begon, drong het pas tot me door.
Ik had Jayden Adams, de badboy van de school, gekust. Dat hoorde niet bij het plan! Waarom duwde ik hem niet weg? Waarom kuste ik terug? En vooral: waarom vond ik het leuk?
Vroeger wist ik nooit of de verhalen die alle meisjes vertelden dat hij 'zó goed kon kussen' waar zijn.
En of ze waar zijn!
Wacht, wat? Dit ben ik niet! Zo'n dingen zeg of denk ik niet. Ik ben niet voor niets een good girl. Ik hou me bezig met huiswerk, school en vriendinnen. Niet met jongens en al zeker niet met Jaydens soort.
Toch zit ik hier nu in de klas te denken aan hoe Jayden me kuste.
Jayden
Ik ben een sukkel. Zo een grote sukkel. Ik heb iemand door mijn muren laten dringen. Mijn goed, opgebouwde muren. Mijn sterke muren. De onverwoestbare muren, die uiteindelijk toch verwoest zijn. Door een meisje nog wel! Door een meisje dat het niet eens door heeft. Ik had aan mezelf beloofd van zodra ik wist dat je hart kon breken, figuurlijk dan, om niet verliefd te worden voor ik 100% zeker was dat zij ook op mij was.
En toch sta ik hier nu te denken, met de vraag of zij hetzelfde voelt, maar ik ben te laf om het te vragen. Niet dat ik ooit zou toegeven dat Kato mijn hart heeft gestolen. Zeker niet. Ik wordt geen hopeloos verliefde puppy die niet meer weet wat te doen zodra zijn vriendin niet meer bij hem is.
Ik ben de gevoelloze badboy.
Geen puppy. En ik ga het ook niet worden. Ik ga gewoon terug de vroegere ik worden, die meisjes gebruikte voor het plezier en wie het geen bal kon schelen of ze daarna gekwetst waren.
Dat ben ik.
JE LEEST
When the badboy wants the good girl.
Storie d'amore"Ik weet dat je me wilt" ,zeg ik terwijl een arrogante grijns mijn gezicht op kruipt. "En wat als je ernaast zit?" "Doe ik niet." Kato trekt een wenkbrauw op. "Jawel doe je wel. En laat me nu door Jayden! Ik moet naar de les!" Ze doet een stap opz...
