When the badboy wants the good girl.

Hoofdstuk 16

Kato

Ik werd wakker met een enorme kater. En met enorme bedoel ik ook echt een enorme kater. Mijn hoofd bonkte langs alle kanten.

Ik strompelde naar de badkamer, maar niet zonder een keer te struikelen, om een aspirine te gaan halen tegen de hoofdpijn.

Toen ik voorbij Sanders kamer liep, stopte zijn stem me.

"Kato. Kom. Naar. Hier."

Ai, die was boos.
Ik stapte met langzame passen naar binnen om mijn dood nog even uit te stellen.

"Wie was die jongen die je gisteren naar huis bracht?"

Huh?!?!?!?!!!??

Alles van gisteren, alles vanaf mijn 4e drankje, was 1 wazig beeld.

"Je weet wel? Die ene jongen met het bruine haar en blauwe ogen?",zei hij op een dûh-toon.

Wtf! Zei hij net???? Nee!

"Bedoel je Jayden?",vroeg ik op twijfelende toon.

"Waarschijnlijk. Luister, ik wil dat je niet meer met dat soort mensen omgaat, oké?"

Ik knikte maar want ik had geen zin in een hele preek over 'dat ze een slechte invloed op je hebben' en dat alles.

Jayden

Wat dacht ik gisteren wel niet?

Kato naar huis brengen zoals een brave jongen dat zou doen?

Ik word nog een fucking watje.

Als het zo doorgaat verlies ik mijn reputatie op school. En dat mag absoluut niet gebeuren.

Het was zaterdag, mijn favoriete dag, en ik was van plan om de hele dag te gamen in mijn joggingsbroek.

Maar toen ik na 3 uur non-stop mensen aan het vermoorden - op het televisiescherm - was kwam mijn moeder mijn kamer binnen.

"Lieverd, wil jij even boodschappen doen?"

Hebben we daar geen personeel of zo voor? 

"Lydia is ziek",voegde ze er nog achter.

Ik liet een luide zucht vallen, stond toen op en vroeg:"Wat moet ik meebrengen?"

"Ik had een boodschappenlijstje gemaakt!",ze overhandigde me het papiertje en wat geld.

Ik sloot de voordeur en floot een deuntje onderweg naar mijn auto.

Aan de overkant van de straat zag ik een groepje meisjes kijken naar mij -dûh, mijn knapheid is niet te negeren- en te giechelen. Ik hief mijn zonnebril even op en grijnsde.

Ik stapte in mijn auto en drukte het gaspedaal in.

Eenmaal bij de supermarkt aangekomen parkeerde ik, pakte een karretje en ging naar binnen.

Ik wist dat vele vrouwen me nakeken, en ik hield ervan.

Ik hield van het gevoel dat ik aandacht kreeg, ik hield ervan dat ik met alleen maar een knipoog en grijns veel kon gedaan krijgen.

Ik hield ervan dat ik aantrekkelijk was en ik wist dat vele dachten dat ik het perfecte vriendje zou zijn.

Jammer, want ik doe niet aan relaties. Ik vind vrouwen leuk voor een nachtje, daarna dump ik ze.

Ik keek even naar het boodschappenlijstje en las wat ik moest meenemen.

Als eerste stond er;
-spaghettislierten

En waar liggen die?

Wat verderop zag ik een meisje staan met het logo van de winkel erop. Met een zelfverzekerde houding stapte ik op het meisje af.

"Dag schoonheid",eigenlijk was ze echt lelijk. Maar goed, als ik dat zeg, gaat ze me echt niet helpen.

Nu ik dichterbij stond kon ik zien hoeveel make-up ze wel niet droeg.

Iewl. Stop. Daar.

Denken meisjes dat het aantrekkelijk is als hun gezicht eruit ziet als een kleurboek?

Shokkend nieuws misschien, maar neen.

De medewerkster begon te giechelen -wat echt een irritant geluid is- en zegt daarna:"Oh Hey knapperd", waarna ze overdreven met haar wimpers knippert.

"Weet je waar de spaghettislierten liggen?"

Gegiechel. "Maar natuurlijk." Gegiechel.

Ik rolde mentaal met mijn ogen. Sommige meiden waren zo overdreven.

Toen we aankwamen bij 2 rekken vol met allerlei soorten pasta's en tomatensaus was ik -eindelijk- van haar af.

Een meter verderop was er een meisje dat net niet aan de bovenste plank geraakte. Ze zuchtte hard waarna ze weer een poging deed om een pot pesto te pakken te krijgen.

Ik grinnikte en pakte het voor haar.

Wat ben ik toch een gentleman.

Toen ik me omdraaide zag ik dat het Kato was.

---------------------------------

SORRY SORRY SORRY SORRY SORRY SORRY SORRY SORRY SORRY

voor het lange wachten, maar hopelijk vinden jullie het een leuk stukje, de eerste maand van het schooljaar is altijd het drukste bij mij, want ik ben zo iemand die alles op de laatste moment doet en dat zorgt dan soms dat ik weinig tijd heb voor andere dingen! Maar ik beloof *pinky promise* dat ik vanaf oktober zeker weer elke week ga updaten!

Esmée X