When the badboy wants the good girl.

Hoofdstuk 17

Kato

Oh nee! Dat moet mij weer is overkomen!

Ga ik op mijn lelijkste zelf met super grote wallen, een joggingsbroek en oud t-shirt aan naar de winkel, kom ik Jayden tegen.

En dan komt die jongen daar ook aan met een joggingsbroek en wallen, ziet hij er nog steeds perfect uit.

Wtf????? Hoe doet hij dat?!???

Ik pakte het potje pesto uit zijn handen, gaf hem een fake-smile en bedankte hem.

Ik wou langs hem glippen, maar daar was hij niet akkoord mee. Hij pakte mijn arm en bracht zijn lippen naar mijn oor.

Mijn hart begon harder te bonzen in mijn borstkas en mijn mond werd droog.

"En waar gaan we heen, prinses?",fluistert hij met een hese stem in mijn oor.

Mijn wangen werden lichtjes rood en stamelend antwoordde ik:"I-Ik moet verder boodschappen doen."

"Oh, maar dan ga ik toch gewoon mee prinses?",zegt Jayden terwijl een grijns zijn gezicht op kruipt.

Mijn hersenen draaien plots een knop op om, waardoor ik weer normaal kan antwoorden.

"Nee."

"Waarom niet?" Die stomme grijns nog steeds op zijn gezicht geplakt.

"Omdat je een irritante klootzak bent",sis ik hem toe.

Even -nog geen seconde- flitste er iets wat op teleurstelling leek op zijn gezicht.

Of waarschijnlijk hoopte ik gewoon is dat ik niet meer was dan een one-nightstand en dat hij genoeg om me 'gaf' om teleurstelling te voelen bij zo een opmerking.

Maar ik bedoel, het is de Jayden Adams waar we het over hebben, ik vraag me af of hij überhaupt gevoelens heeft.

Buiten lust dan, natuurlijk.
Als dat al een emotie is.

Met een grijns antwoordde hij:"Oh prinses, dat is niet lief he?"

Met een fucking pruillip. En ik ga niet liegen, het was cute.

Ubercute.

Zijn dikke volle onderlip bibbert licht en zijn donkerblauwe kijkers vergroten wat.

Superubercute.

"Kan me niet schelen",zei ik kortaf terug.

Ik liep langs hem heen richting de chocolade afdeling. Ik had zeker wat chocolade nodig voor als ik thuis dit moment zou overdenken.

Ik had niet door dat Jayden me volgde totdat ik een gespierde arm -die me helaas tintelingen gaf- langs mijn arm voelde strijken.

Ik keek terug met opgetrokken wenkbrauwen. Was ik daarnet niet duidelijk misschien?

Ik zuchtte, maar besloot er niks over te zeggen. Het is niet dat hij dan plots wel gaat luisteren.

Nadat ik alles had stapten ik -en Jayden- rustig naar de kassa.

Het meisje achter de kassa was ongeveer even oud als ons en keek mij verveeld aan. Maar toen ze Jayden zag boog ze expres iets naar voren terwijl ze de spullen scande zodat je in haar bloes kon kijken.

Iewl. Stop daar.

Ik meen het. Er is niks, ik herhaal NIKS onaantrekkelijker dan denken dat je aantrekkelijk bent, maar eigenlijk ben je lelijker dan het beest van 'Belle en het Beest'.

Jayden zag het ook -dûh- maar gaf er geen aandacht aan. Oké?

Het meisje zag het ook en gaf me een dodelijke blik.

Ha, in ya face.

---------------------------------

Bedankt voor het wachten voor dit hoofdstuk! Er waren ook een paar dingen gebeurd in verband met familiezaken enzo dus had ik ook niet echt zin om te schrijven. :/

Ik hoop echt dat jullie blijven lezen en stemmen :)

Esmée X