The Billionaire's Mistake

Chapter 56

"What happened and ended up fighting, huh?"  Matapos makiusapan ni Margarita ang school head at magulang ng bata na huwag na palalain ang sitwasyon. Kung pwide lang sana pag-usapan na lang at hindi na umabot sa pag suspended ng bata ng isang linggo. Babayaran na lang kung ano ang naging damage. Like medical.

"Hindi na ako nakapagpigil pa Tita, Margarita? Masyado siyang mayabang at lahat na lang na walang ginawang mali ay sinaktan niya. Akala mo kung sino hari sa school Campos wala naman laman ang utak. Bwisit! Patikimin ko kaya ng suntok at sipa na hindi niya magkakalimutan para matauhan siya." Seryosong sagot ni Zion. Bagay na hindi pinagsisihan ang ginawa.

"Mabuti nga wala ako roon. Kung nagkataong nandun ako at nakita si Zion may kasuntukan dalawa kami gulpihin ang mayabang na iyon. Porket congressman ang ama. May karapatan na siyang magyayabang at apihin ang walang kalabanlaban."

"Maganda ang ginawa mo Zion ang lumaban pero delekado pa rin ang ginawa mo sa kaniya paano kung rumesbak iyon at sa pagkakataong ito madami sila. Anong laban mo roon lalo ka lang mapahamak sa ginawa mo." Mahinahong sabi ni Margarita sa anak-anakan.

"I'm not afraid, Tita, Margarita, even if they have a few battalions." Saad ni Zion. May pinagmanahan ang katapangan ng isang ito.

"Me too... Kaaway ni Zion kaaway ko na rin. Kung gusto nila ng gulo. Sige, find! Pagbigyan namin siya ni Zion. Walang duwag sa pamilya ito." Wika ni Zeke.

"Ah, basta! Sa susunod mag- iingat na ka. Hindi ko na to sasabihin sa Daddy niyo ang nangyari pero sa sunod na nakipagbasagan ka ng mukha naman at nagpatawag ulit ang school head. Hindi ko na alam ang gagawin, kung madadaan pa sa pakiusap ang pamilyang iyon."

"Ano po gagawin namin kung sakaling maulit po panggugulo niya. Hahayaan ko lang ba bastusin niya ako at saktan. Tita Margarita?" Si Zion. Medyo may inis sa mukha.

"No! I mean... don't let the trouble reach the school head. Because for me, that is a weakness. Because why does the school head have to sympathize if you want to do it outside of school."

Nagtinginan ang dalawang magkapatid sa naging payo ni Margarita.

Sighed. " Kids, dumaan din ako sa age niyo iyan. Madami talagang bullied sa school kapag mahina ka. Hindi ka nila titigilan pero kung malakas ka at alam nilang lumalaban ka at hindi ka takot sa kanila. Saka pa sila tumigil." Nakita niya ang pagiging intresado sa mukha ng mga ito.

"So It's normal that we fight fairly!" Zion said.

"Yes, of course! Pero dapat na sa tama kayo. Huwag naman pang abuso sa kapwa." Nakangiting sagot ni Margaritas. Pauwi na sila ng bahay. Hindi naman maiwasan ni Margarita mapansin si Zaira na tahimik lang nakikinig hindi ito nakisali. Ano naman kaya problema ng isang ito sa isip niya.

"Ang turo sa amin ni Mommy, huwag patulan ang mga taong bullied, dahil lalo lang daw magulo ang sitwasyon instead na lumiit. Mas mabuting tahimik na lang umiwas para malayo sa danger." Si Zeke.

Nagkibet-balikat si Margarita at lihim naman napangiwi matapos mabanggit si Zynn.

"Well... Your Mommy is right? But it's not right if you just let it hurt you. Okay, One time is find. Paano kung paulit- ulit na lang. Do you like that?"

"No, It's bad... Parang sinasadya na nila."

"You're right Zeke? From now on as much as possible avoid, but if absolutely necessary defend yourself. Okay fight. I will take care of you." Sabay kindat niya sa mga ito. Nakita niya ang pag awang ng mga bibig ng mga ito.

"Okay." Si Zeke. Matapos maliwanagan. Nakipagbasagan ito sa mukha dahil lang sa isang babae na pinagtanggol nito, nakaraang araw. Hindi matanggap ng bata ang pakikialam ni Zeke kaya nainis ito.

"Pero huwag kayo mangunguna sa gulo. Naitindihan niyo ba?"

"Opo. Ang bait kaya namin." Bungisngis ng mga ito. Nagkibet-balikat na lamang si Margarita saka tahimik naman pinagmasdan si Zaira. Ibubuka niya sana ang kaniyang bibig para tanungin ito. Pero nagbago ang isip niya at mamaya na lang kausapin ng sila lang baka girls problem.

Home.

"I'm going to my room..." Matamlay na paalam ni Zaira. At mabilis ng tumilikod sa kanila.

Kaagad naman nagpanic si Margarita.

"Wait!"

"What? First, I'm still not aware that you're here at home and taking our hearts. You know you're just taking our hearts because of Daddy! You like him. Right?" Hindi inaasahang pagtatanong ni Zaira, at ang talas ng dila nito. Pero mas pinili pa rin ni Margarita maging kalmado.

"Does it bad to help? Your Daddy is not here, out of the country. At pinagkatiwala kayo sa akin."

"I don't want you to be my Mom?!"

"Zaira? Wala ako sa position para ipilit sayo o sa inyong lahat ang sarili ko. Ginagawa ko lang ang trabaho ko ng tama. Isipin mo na lang isa akong kaibigan nakahandang tumulong huwag mong isipin  napapalitan na iyong Mommy? Hindi mangyayari iyon."

"I saw you caressing Daddy's face while he was sleeping. But, it's okay, good to hear from you.. Because I don't want you for Daddy! That's the truth. I'm sorry, but I just don't feel good about you. Actually. I feel something bad is going to happen. I didn't like how I felt. But I tried to accept you, Tita Margarita. I tried..."

"Zaira, naitindihan kita. Pero mas  masakit paghusgahan mo agad iyong isang tao.  Pwide ba kilalanin muna ako. Papatutunayan ko sayo wala akong gagawing masama sa inyo malinis ang tension ko."

"Hope so..."

"Sis, I heard you say to Tita Margarita, she is right, to get to know her first. Bago mo husgahan. Nakita mo naman ginawa niya para sa atin." Si Zeka.

"Bahala kayo!"

"Oo nga naman, Zaira? Bigyan mo ng chance na matunayan sa atin ni Tita Margarita ang sarili niya na malinis talaga ang hangarin niya. Besides, wala ni si Mommy..."

"I said earlier... I don't want to feel this. Okay?" Inis na sagot ni Zaira. Matapos pagtulongan ng kambal.

"Enough! Mag - aaway pa kayo, eh?" Mahinahong awat ni Margarita. Humugot ito ng malalim na hininga at binuka ang bibig.

"Okay, Go to your room and rest. I'll just call you to eat."

Walang lingong tumalikod agad si Zaira kay Margarita. Kumukulo naman ang dugo ni Margarita ng lihim habang nakasunod ng tingin dito. Nang makitang nakatingin sa kaniya ang kambal. Kaagad naman nagbago ang expression ng mukha niya.

Huminga siya ng malalim at nakangitng hinarap ang mga kambal.

"So kayo rin pasok na sa room niyo ipatawag ko na lang kayo kapag ready na ang dinner, okay?"

"Hmm, Why are you doing this Tita Margarita? Is it true that you like Dad? It's okay with me. As long as you don't change, you're still kind like Mom? And sweet..." Deretsahang sabi ni Zion.

"Me too... Basta po ba hindi ka nagbago at maalaga kay Dad at sa amin magkakapatid. You know, Aunt Margarita, we've lost a lot since Mom died. It was very difficult, but when you came, you gradually fulfilled Mom's rule... I hope you don't change." Zeke said.

"Yeah, sana nga po... Dahil hindi po kami magdalawang isip kalimutan at alisin sa buhay naming lahat na makitang hindi kayo tunay, na tama si Zaira nagpapanggap lang kayo. So totoo po ba? You like Dad?" Zion added to say.

"Aamin na ba ako? Okay, Yes! I love your Daddy. But don't worry, until then. Your Daddy loves your Mommy and that will never change. My feelings for him are nothing." Mas Pinalungkot ang mukha upang makuha ang sempatiya ng kambal. Ito ang magiging alast ni Margarita pagdating ng araw.