Accidentally Pregnant With A Billionaire (COMPLETED)

Chapter 29

ZENA pov

"Doc how is she?" tanong ng lalaki, kakagising ko lang kaya medyo naguguluhan pako diko alam kong bakit.

"She's fine," ani naman ng doktor kaya napa hinga ako ng maluwag habang tumingin sa malayo.

Nag ka titigan kami ng lalaki saglit dahil nag salita pa ang doctor.

"But..," dagdag ng doctor kaya kinabahan ako halos nag si takbuhan ang mga kabayo sa dibdib ko sa sobrang bilis nang tibok nang puso ko.

Diko alam pero kumabog ng husto ang dibdib ko dahil sa sasabihin ng doctor.

"Congrats miss, your pregnant 1 month pregnant," ani naman ng doctor kaya parang nanigas ako sa kinauupuan ko ng marinig ko iyon
Di ako maka galaw sa narinig ko tulalang naka tingin ako sa kumot dahil sa sinabi nang doctora sa akin.

B-buntis a-ako?
P-paano? K-kanin-
1 month na pala...

"Congrats sir," ani naman ng doctor kaya napa tingin ako sa lalaki na tumatawa, tumaas ang kilay ko sa ginawa nya.

"I'm not the f-," agad akong nag salita bago paman nya matapos ang sasabihin nya inunahan kona sya.

"Thank you," ani ko naman sabay tingin sa lalaki, tumaas ang kilay nya at nag tataka pero diko nalang iyon binigyan nang pansin dahil nag salita ang doctora.

"Don't be stressed miss, it's not good for your health and also your baby," ani naman ng doctot kaya tumango ako at ngumiti sa kanya.

Lumabas ng doctor saka ko agad hinila ang lalaki.

"Can you do me a favour please?" tanong ko naman sa kanya na nag papa cute.

May kasalanan to dapat may e susukli sya sa ginawa nya bukod lang dito.

"Ano yon?" ani naman nya ka bumuntong hininga nalang ako bago nag salita.

"Pwede bang mag panggap kang ama nitong batang nasa sinapupunan ko please?" ani ko naman kaya nagulat sya at bahagyang napa atras kaya napa yuko ako.

"Yon na ang ibabayad mo sa pag tatangka mong banggain ako," ani ko naman sabay asar na ngumiti sa kanya.

"Shit! Fine" ani naman nya kaya totoong napa ngiti ako, dahil may pina plano ako.

"By the way what's your name?" aniya kaya napa lunok ako bago nag salita.

"I'm Zena," ani ko naman nilahad nya ang kamay nya kaya naki pag shake hands ako sa kanya.

"I'm Lance," aniya kaya tumango ako at nag iwas nang tingin sa kanya.

"Ihahatid paba kita?" tanong nya ng mag lakad kami papunta sa sasakyan nya.

Naalala kona naman ang nangyari kaya namuo bigla ang luha ko bahagyang napa yuko ako dahil sa mga luhang tumulo mula sa mukha ko.

"P-pwede mo ba akong dalhin sa may hotel dito yong patago lang?" ani ko kaya tumaas ang kilay nya na naka tingin sa akin habang naka tayo lang.

"Walang hotel na patago dito," ani naman nya kaya bumuntong hininga lang ako bago nag iwas nang tingin sa kanya.

"But you can stay at my house anytime you want," aniya kaya napa tingin ako sa kanya.

Ngumiti naman agad ako bigla dahil sa sinabi nya.

Pwede yon, isa pa para naman maka layo at mapag isa muna...

Di naman nya siguro kilala si Ace diba? Haytss.

Mahirap pa naman yong taguan.

"Okay," ani ko na masaya pa na sumakay sa kotse nya at umupo sa passenger seat.

Days Passed.

"Palagi ka nalang busy Ace," ani ko naman dahil wala na syang oras kay Khairo palagi na syang uma alis araw araw.

Siguro dahil kay Anika.
Life line nya yon eh, buhay nya yon.

"It's none of your business," sigaw nya kaya nagulat ako at nanginig sa takot pero di lang ako nag pahalata.

"I will," maikling sagot ko at tumalikod  pinuntahan ko sa crib si Khairo.

Pinigilan ko ang mga luha ko habang nag lalakad.

"Wag kang mangi alam sa buhay ng ibang tao," aniya kaya ngumiting naka harap sa kanya at tumango.

Lumabas naman agad sya ng kwarto kaya mabilis akong umupo sa kama bago umiyak ng husto.

Nanginig ang buo kong katawan dahil sa nararamdaman ko.

Ang swerte nya...
Paano maging sya? Yong tipong uunahin ka sa anomang paraan...

Biglang tumunog ang cellphone ko at nabasa ang name ni Lance kaya sinagot ko ka agad.

"Are you busy?" tanong nya pero saglit na natahimik ako baho sumagot sa kanya.

"H-hindi naman," utal utal kong boses kahit nahihirapang huminga.

"Umiyak kaba?" tanong nya pero nag sinungaling lang ako at umiling na para bang nakita nya yon pero hindi.

"Dman pupunta ako jan," aniya na agad in off ang phone.

Wala nakong nagawa kundi ang mag ayos at aalis nanaman.

Mabuti na siguro to para naman mawala yong stress ko kahit unti, para din naman to sa baby ko...

Si Lance lang nakakakipitan ko sa tuwing aalis ako hindi nila alam na alam kona ang totoo di nila alam na buntis ako kay Ace marami silang walang alam.

"Aalis ka nanaman?" ani naman ni Jessa sa akin na naka tingin pa.

"Wag kang mag alala, may araw din hindi nako babalik," sagot ko naman sa kanya bago ako umalis, tiningnan ko si emma saglit bago tuluyang maka labas nang bahay.

Di kalayuan natanaw kona ang kotse ni Lance kaya agad akong lumapit at sumakay.

"Stop crying," ani naman nya pero humagulgol nako, hininto nya ang sasakyan nya sa gilid saka binigay sakin ang panyo nya na agad kona man kinuha at ginamit pamunas nang mga luha kong ayaw tumigil.

To Be Continued