Accidentally Pregnant With A Billionaire (COMPLETED)

Chapter 36

Lux Monteverde Pov

"Zena anak" ani ko at agad silang nilapitan ng bumagsak si Zena sa sahig.
"Ate... ate gumising ka" nag alalang boses ni Zein binuhat ko si Patricia papasok ng sasakyan kasunod tinulungan ko Zein na itayo si Zena at ipasok din sa sasakyan.
"P-papa" ani naman ni Zein na nasa likoran
"Shshh, alam kona anong sasabihin mo mamaya nayan Zein anak" ani ko naman sa kanya at nag patuloy ng mag drive papunta sa malapit na hospital.

Zein Pov

"Kailan pa, papa?" Ani ko naman kay papa na naka upo na yumuko.
"Papa akala namin patay kana, papa nag papakasaya ka sa ibang bansa habang kami nag hihirap" may inis naa sabi ko kay papa.
Buong akala namin patay na sya buhay pa pala.
"Muntikan nang mamatay si mama noon dahil wala kaming pang bayad sa operation!" Sigaw ko naman dahil sa galit, buhay pala to tinaguan kami?
"Zein anak" ani naman ni papa na tumayo at lalapit sakin pero umatras ako.
"Kinaiinisan kitang ama!" Sigaw ko sa kanya at tumingin sa ibang direksyon.
"Zein" mahinang tawag ni papa sakin pero di nako lumingon.

Zena Pov

"A-arayy" daing ko naman dahil sumakit ang braso ko.
M-mama, si mama.
"Ate" pasigaw na ani naman ni Zein at lumapit sa akin
"Zein si mama? Si mama asan sya" natataranta kong boses ng makita si Zein at si papa sa gilid ko
"Papa... asan si mama?" Ani naman ko naman na naiiyak na dahil sa iniisip ko
"Bat di kayo sumagot? Papa, Zein ano? Si mama asan sya? Ayos lang ba sya?" Naiiyak kong sambit
"Shshh, kalma lang" ani naman ni papa kaya umiling ako
"Sagutin nyoko! Asan si mama" deritsong sabi ko na may kalakasan.
"She's fine" ani naman ni papa.
Tinuro ni Zein sa kabila natutulog parin si mama kaya agad akong bumangon saka tumakbo papunta kay mama.
Umiyak akong lumapit kay mama dahil tulog parin sya.

Apat na oras na ang lumipas ng gumalaw ang daliri ni mama agad akong tumayo at tiningnan ang mukha nya.
"M-mama" mahinang sambit ko saka hinawakan ang mukha nya.
Lumapit naman agad si Papa at si Zein.

"Zena anak" ani naman ni mama na agad tumayo at niyakap ako.
Umiyak si mama dahilan para mag taka ako diko namalayang tumulo na ang luha ko.
"Anak Zen ayos kalang?" Ani naman ni mama saka tumingin kay Zein na nasa gilid ko lang
"Ikaw Zei ayos kalang?" Ani naman ni mama na hinawakan ang dalawa naming kamay
"Ayos lang kami ma" sabay na sabi namin ni Zein saka ngumiti.

"Zen anak buntis ka?" Ani naman ni Mama na tumingin sa tyan ko kaya napa lunok ako
"She's 9 months pregnant" ani naman ni papa sa harapan namin kaya napa hawak si mama ng mahigpit sa dalawang kamay namin ni Zein.
Nanginig sig mama ramdam namin dahil sa pag ka hawak nya sa amin.
Nag ka titigan kami ng kapatid ko saglit.

Unti unting lumingon si mama hanggang sa makita nya ang mukha ni papa.
"L-lux..." ani naman ni mama na sunod sunod ang pag lunok kaya kumapit kami sa kanya para maramdaman nya iyon.
"Honey" ani naman ni papa
"B-buhay ka?" Ani naman mama na nanginginig rin.
"Buhay nga sya... nag papakasaya sa ibang bansa" ani naman ni Zein na nag iwas ng tingin.

May point naman don si Zein pero may rason si papa kong bakit iyon ang hindi nya alam.
Niyakap ni mama si papa agad tumulo naman ang luha ko pero napa tingin ako sa isang direksyon.
Ale...
I saw her lumabas ng pinto...

May di ba ako alam dito?
O sadyang ngayon ko lang malalaman?

Ilang araw na ang lumipas mag kasama na kaming lahat dito sa mansyon ni papa.
Nag siyahan kami dahil sa pag babalik ni mama at papa but one thing...

"Ale..." mahinang sambit ko ng makita syang umiiyak dito sa rooftop ng mansyon namin.
"Z-zena" ani nya na agad pinunasan ang mga luha nya
"Dahil ba iyan kay mama?" Deritsong tanong ko sa kanya
Napa tigil naman sya at tumingin sa akin saka yumuko
"P-pasensya na Zen" ani naman nya kaya tumulo ang luha ko dahil may na isip akong alam kong totoo ito dahil halata ko sa kanyang katawan.

"Ilang buwan kanang buntis?" Ani ko na tumutulo ang mga luha ko.
"T-two months" ani nya kaya halos di ako maka galaw sa kinatatayuan ko
"H-hija I'm sorry hindi naman namin to sinasadya" ani naman ni ale kaya napakagat ako ng labi ko habang walang tigil ang pag tulo ng luha ko
"S-si p-papa ba ang ama ng dinadala mo?" Tanong ko kahit alam kona ang sagot.
"O-oo" ani ko kaya napa hawak nako sa railings.
"P-paano nyo to nagawa? Alam mong may asawa na si papa alam mo yan" ani ko na may kalakasan.
"Hija lasing ang ama mo non nag ka taon lang akala nya ay ako ang mama mo, pinigilan ko sya pero ang lakas nya hija wala nakong nagawa hija pasensya" ani nya kaya nanlambot ang tuhod ko.

"Wag kang mag alala lalayo kami ng anak ko" ani nya kaya walang tigil ang pag tulo ng luha ko.
"Ale... pinag katiwalaan kita" ani ko sa kanya na tinitingnan pa ang mata nya pero nauna na syang napa upo sa sahig
"Z-zena... m-mahal ko ang papa mo" ani nya kaya kumapit nako ng mahigpit sa railings...
Alam kong kahit anong oras babagsak ang katawan ko.
"Sana ay hindi masira ang pamilya ko, iyon lang ang pangarap naming mag kakapatid ang mabuo ang pamilya namin" ani ko na tumingin sa kanya.
"Pinag kakatiwalaan kita ale... pinag katiwalaan kita!! Pero sinira mo" may kalakasang sabi ko bago umalis sa rooftop iniwan syang naka upo sa sahig.

Hinanap ko sila mama sa loob dahil alam kong hinanap na nila ako nag kunyaring akong walang nangyari.
Inayosan ko din ang sarili ko at ang make up ko para mag mukhang walang nangyari.
"San kaba galing ate" ani naman ni Zein na naka kapit kay mama
"Ayos kalang ba anak?" Sabay na sabi ni mama at papa
"Opo, hoy Zein! Wag kanang maki hati jan sakin kana humawak" ani ko naman sa kanya at binigyan ng nakakalokong ngiti
"Ulol" ani naman ni Zein kaya umirap ako.
Pero ang totoo pinanood sila mama at papa na masaya sa isat isa.

Tumalikod silang tatlo para pumunta sa may food side kaya napa buntong hininga nalang ako at pinigilan ang mga luhang namumuo sa mga mata ko.

Sana wag na kayong mag kalayo mama.
Papakalakas ka mama, nandito lang ang dalawa mong princesa...

To Be Continue