VANAÇ VE VANERT

7. BÖLÜM: KARAR

Neva Altun

Vanert'in evinden çıktım ve arabam yanımda olmadığı için taksi ile dün gece gittiğimiz kulübe gittim. Arabam dün gece kulüpten Vanert ile gittiğim için burada kalmıştı, ben de hem arabamı almak hem de Vanert'in beni izletme olasılığına karşı araştırma yapıyormuş gibi gözükmek için buraya gelmiştim.

Vanert, dün gece olanları bana doğru bir şekilde anlatmıştı ama bu tam anlamıyla doğru söylediği anlamına gelmiyordu. Kimse bir konuda doğru söyledi diye güvenilir biri olmazdı.

Aklımdaki düşünceler ile kulübün içine girdim ve dün geceki garsonu buldum, dün gece söylediğim parayı ona verdim ve teşekkür ettim. Birkaç saat mekanın içinde oturduktan sonra arabamı alıp evime geldim. Eğer Vanert peşimden birilerini gönderdiyse saatlerce içerde kaldığım için araştırma yaptığıma emin olacaktı.

Evime gelme amacım peşimde olan birileri varsa onu atlatmaktı ve bunu yapmak için harika bir yolum vardı.

Evimin asansörüne bindim ve yerini sadece benim bildiğim, asansörün aynasının kenarında bulunan tuşa bastım. Bu tuş evimdeki gizli tünele açılıyordu ve bu tünel sayesinde kimseye görünmeden evden çıkabilecektim. Tünelin çıkış noktasında bana ait birkaç araba olduğu için de istediğim yere rahatça gidecektim.

Tünelden geçip arabama bindim ve tekrardan gece kulübünün önüne sürdüm, gece kulübüne geldikten sonra Vanert'in kullandığı yolları kullanarak dün gece gittiğimiz yollardan tekrar geçtim.

Dün gece yolculuk boyunca camdan gittiğimiz yollara bakmıştım ve hepsini ezberlemiştim.

Bugün bir karar verecektim ve bunun için önce Vanert'in amacını öğrenmeliydim. Bu yüzden dün gece gittiğimiz benzinliğe gitmeye karar verdim, içimden bir his aradığım şeyin o benzinlikte olduğunu söylüyordu ve genelde hislerim yanılmazdı.

Vanert ile gittiğimiz yollardan giderek benzinliği buldum ve benzinliğin marketine girip bir çalışanın yanına gittim. "Hoş geldiniz, neye bakmıştınız?" diyerek beni karşılayan çalışana tebessüm ettim ve "Ben müdürünüz ile görüşmek istiyorum." dedim.

Çalışan başta kendisi için endişelenip "Bir sıkıntı mı oldu?" diye sordu, gülüşümü hiç bozmadan "Hayır, sadece kendisi ile görüşmem gerekiyor, önemli bir konu. Lütfen kendisine haber verin." dedim. Çalışan konunun kendisi ile ilgili olmadığını anlayınca rahatladı ve "Peki, ben kendisine haber vereyim." dedi.

Çalışan müdürünü çağırmak için gitti ve birkaç dakika sonra yanında görünüşünden müdür olduğunu anladığım bir adam ile geldi. Çalışan, diğer elemanlara göre daha dinamik duran bu adama beni gösterdikten sonra işine geri döndü. Adam bana doğru geldi ve "Merhabalar, sorun nedir?" diyerek neden onunla görüşmek istediğimi sordu.

"Merhaba ben Nisa, dün gece saat birden sonraki kamera görüntülerini almak istiyorum." diyerek direk konuya girdim. Adam bana baktı ve "Eğer polis değilseniz kamera kayıtlarına erişemezsiniz, polis iseniz bile elinizde bir belge olmalı. Önüme her gelene kamera kayıtlarını veremem." dedi.

Adamdan bir dakika rica ettim ve arabama dönüp siyah bir çanta aldım. Markete geri döndüm ve çantayı açarak adamın önüne koydum. Adamın gözleri fal taşı gibi açıldı.

"Burada tam olarak 15.000 dolar var. Eğer görüntüleri bana vermeyi kabul ederseniz bu para sizin olur. Herhangi bir suç işlenmediğinden emin olmak için görüntüleri izledikten sonra bana verebilirsiniz, ne dersiniz?" diyerek çantayı kapatıp elime aldım.