VANAÇ VE VANERT

27. BÖLÜM: İNTİKAM ATEŞİ

Neva

Talya ve Pala ile konuştuktan sonra eve gelip akşama kadar Lore Beauty'e ürün tasarladığım için bel ağrısıyla bilgisayarımın başından kalktım. Yeni tasarladığım ürünleri Talya'ya göstermek ve son dokunuşlarını yapmak için elime telefonumu aldım ve Talya'yı aradım. Garip bir şey vardı, telefonlarımı genelde ilk çalışta açan Talya bu sefer aramama cevap vermemişti.

Belki Pala ile beraberdir diye ikinci kez aramadım ve "Müsait olunca beni geri arar mısın?" yazan bir mesaj atıp telefonu komidinin üzerine bıraktım. Tekrar bilgisayarımın başına döndüm ve bu sefer de mafyaları araştırmaya başladım, ilk önce evimin önüne gelecek kadar akılsız olan Kenan'ı ve daha sonra diğerlerini araştırdım.

Kenan babası ölmeden önce de mafya ile içli dışlıydı, bunu Vanert'i tanımasından anlamıştım. Eğer Vanert'i ilk defa görüyor olsaydı önce onunla tanışırdı ama onlar direkt sohbet etmeye başlamıştı, yani ikisi aslında dünkü davette tanışmamıştı. Ben toplantıda Vanert'i Kenan'a tanıtmak için çağıracaklar demiştim ama anlaşılan onların aklında farklı bir neden vardı.

Birkaç saat Kenan ve diğer mafya liderleri ile ilgili çıkan haberlere baktıktan sonra bilgisayarı kapatıp tekrardan telefonumu elime aldım, Talya'dan hâlâ bir haber yoktu. Talya'yı tekrar aradım ama yine cevap vermiyordu, o cevap vermeyince bu sefer Pala'yı aradım ama o da açmadı. İçimde kötü bir his vardı bunu yok etmek için ikisi de açmayınca bu sefer ofistekilerden birini aradım.

"Alo Neva Hanım, bir sorun mu var?"

"Talya ve Pala ofiste mi? Telefonlarını açmıyorlar."

"Hayır, biz ofise geldikten bir süre sonra çıktılar. Çıkarken Talya biraz sinirliydi, biz de o yüzden bir şey sormadık."

"Neden sinirliydi peki?"

"Bilmiyoruz."

"Anladım, sağ ol."

"Rica ederim."

Telefonu kapattım ve evimden çıkıp arabama bindim, Talya da Pala da haber vermeden bu kadar uzun süre ortadan kaybolmazdı, artık bir şeylerin yolunda olmadığına emindim.

Sofya

Sağ tarafımda Talya, sol tarafımda da Pala sandalyede elleri bağlı oturuyordu ve ikisi de yavaş yavaş kendine geliyordu. Bugün ikisinden biri için artık yolun sonu gelmişti ve geride kalan için büyük bir acı yoldaydı. Pala Talya'dan daha hızlı kendine geldi ve sinirli gözlerle bana baktı.

"Ne yaptığının farkında bile değilsin, bu yaptığın şey senin sonun olacak." Pala'ya yaklaşıp elimi Pala'nın saçına geçirdim ve çekerek bana başını yukarı kaldırdım.

"Asıl bu gece ikinizden birinin sonu geldi Pala, şu an sandalyede bağlı olan ben değilim." Pala'nın bakışları Talya'ya kaydı ve sonra bana döndü.

"Dua et buradan sağ çıkmayayım Efsun, eğer buradan sağ çıkarsam Vanaç'tan önce seni ben mahvedicem.

"Merak etme, bu gece mahvolan tek kişi sen olmayacaksın. Vanaç için de bugün bir dönüm noktası olacak." Arkamdan Talya'nın sesi yükseldi.

"Senin ölmen bence kimse için bir dönüm noktası olmaz Efsun." Gülerek Pala'nın saçını bıraktım ve arkama döndüm, Talya tıpkı avını gözetleyen kaplan gibi bana bakıyordu.