VANAÇ VE VANERT

5. BÖLÜM: VİDEO

Neva Altun

Yine dün sabah gibi berbat bir halde uyandım. Gece saat üçe kadar uyanık kalmış, bir saatlik yolun kaldığını duyunca uyuma kararı almıştım. Sahi, ben en son arabada uyumuştum ama şu an kendimi hiç arabada gibi hissetmiyordum.

Kafam bir cama göre daha yumuşak bir yerdeydi ve oturur değil, yatar bir pozisyondaydım. Üzerimde örtü benzeri bir şey hissediyordum.

Daha fazla oyalanmadan gözlerimi araladım, tam tahmin ettiğim gibi bir arabada değil yataktaydım. Üzerim de biri tarafından örtülmüştü, iyi ama buraya nasıl gelmiştim ve daha önemlisi burası kimin odasıydı?

Odanın duvarları yeşil renkliydi ve içerideki eşyalar bizim teknolojimize aitti. Bunu anlamak çok zor değildi çünkü bazı icatları bizzat ben geliştirmiştim ve kendi geliştirdiğim cihazları iyi bilirdim. Gözlerimle odayı keşfederken yanımda bir not gördüm, notu uzanarak elime aldım ve okumaya başladım.

-Bana sinirden köpürmeden önce baş ucuna bıraktığım telefondaki videoyu izle, sinirin biraz azalacaktır. Bu arada telefonu karıştırmaya çalışma, video dışındaki her yeri kapattım.

Vanert

Ne yani, burası Vanert'in odası mıydı ve ben onun yatağında mı yatıyordum?

Peki ama o nerdeydi? Telefonunu bana bırakıp gitmiş olamazdı, telefonu yanıma alırsam güvenlik ayarını kapatabilir ve telefonundaki tüm bilgilere erişebilirdim.

O, bu riski göze almayacak kadar zeki biriydi ve muhtemelen evin içinde olmalıydı. Onun nerede olduğunu bulmak için yataktan çıkmaya karar verdim ve üzerimdeki örtüyü çekmem ile birlikte öfke tüm vücudumu ele geçirdi. Bunlar benim kıyafetlerim değildi ve hatta bunlar kadın kıyafeti bile değildi. Vanert benden izin almadan beni mi giydirmişti? Beni çıplakken mi görmüştü?

Şu an ağır olan uykumdan nefret ediyordum, normal bir insana göre uykum çok ağırdı ve 'top atsan uyanmaz' lafı tam anlamıyla beni ifade ediyordu. Kafamı biraz toplamaya çalıştım ve aklımda bir anı canlandı. Birisi üzerimdeki elbiseyi nazikçe çıkarıyordu ve evet bu kişi Vanert'ten başkası değildi. Ona "Ne yapıyorsun sen?" demiştim ve anım burada bitmişti. Ondan öncesi ve sonrası yoktu.

Sinirli bir şekilde telefonunu elime aldım ve evin içinde Vanert'i aramaya karar verdim, onu bulacaktım ve hesap soracaktım. Kimsenin ben izin vermeden beni görmeye hakkı yoktu ve o yaptığı hareket için bana hesap verecekti.

Vanert'i bulmam fazla uzun sürmedi, aşağı iner inmez salona baktım ve onu koltukta uyur bir şekilde gördüm. Huzurlu bir şekilde koltuğa yayılmış ve gülümsüyordu, belli ki güzel bir rüya görüyordu ama şimdi bir kabusa uyanacaktı. Ona hesap sormak için uyanmasını beklemeyecektim. Vanert'e yaklaşıp yüzüne sert bir tokat attım ve Vanert büyük bir şaşkınlıkla uyandı.

"Sen nasıl benim iznim olmadan benim elbisemi çıkartırsın. Sana beni çıplak görme hakkını kim verdi sapık herif!" Vanert şaşkın ve sinirli bir şekilde bana baktı

"Videoyu izlememişsin, ben o notu boşuna mı bıraktım?

"Şu an konumuz video değil farkında mısın?" diye çıkıştım. Konu gerçekten de video değildi, şimdi daha büyük bir problem vardı.

"Eğer videoyu izlersen bana boş yere kızdığını anlayacaksın." Ne vardı bu videoda?

"Peki, videoyu açıcam ama bu video fikrimi değiştirmezse yanarsın" dedim ve elimdeki telefonu alıp videoyu açtım.