VANAÇ VE VANERT

13. BÖLÜM: DÜŞMANLAR

Artık güvenli odadaydık ve planımızı konuşabileceğimiz en güvenli yer burasıydı, tabii Vanert'in güvenilmezliğini saymazsak.

Vanert ikimizin önüne de birer kağıt kalem koydu ve tam karşıma oturup söze girdi.

"Bu kağıtlara ikimiz de tüm düşmanlarımızın adını yazıcaz ve senin kimliğini öğrenme potansiyeline sahip olabilecek kişileri bulup temizleyeceğiz."

"Peki ya kimliği bilen onlar değilse?" Sorunun cevabını biliyordum, Vanert de bildiğimi biliyordu ve onu test etmek için sorduğumu anlıyordu. Onun zekasını ve plan kurma yeteneğini test ediyor, zihninde kaç şeytan var öğrenmek istiyordum.

"Düşmanımız olduğu için boş yere ölmüş olmayacaklar. Onları temizlememiz aradığımız kişiyi korkutacak ve o da bir hata yapacak, biz de o hatayı bulup onu yakalayacağız."

"Peki benim düşmanlarım ile ortak olmayacağının garantisi yokken sana neden düşmanlarımın listesini vereyim?"

"Ben de sana tüm düşmanlarımın listesini vericem, ben eğer onlarla ortak olursam sen de benim düşmanlarım ile olursun."

"Güzel, bu fikri sevdim, senin plandan ilerleyelim."

"Peki ya senin planın neydi, anlatmayacak mısın?"

"Hayır gerek yok, bunu daha çok sevdim. Ne zamandır aksiyon yaşamıyordum."

"Neden planını söylemiyorsun? Ne saklıyorsun?"

"Ağzından hiç eksik etmediğin o kırk tilki bu planı sevdi, o kadar." Evet çünkü benim onunla ortak olma sebebim benzinlikte konuştuğu kişiyi bulmaktı ve o kişi her kimse Vanert'in düşmanıydı. Eğer elimde bir liste olursa işim daha kolay olurdu, Vanert farkında olmadan ekmeğime yağ sürmüş oldu.

"Bu planda tam olarak işine gelen ne?"

"Düşmanlarımın öldürülmesi, yetmez mi?"

"Yetmez!"

"O zaman listeyi eline alınca tekrar düşünürsün."

Vanert'in cevap vermesini beklemeden kimliğimi bilme ihtimallerine göre düşmanlarımı sıralayarak yazdım.

"Ben kimlikleri bilme ihtimaline göre yazıyorum, sen de ona göre yaz."

"Tamam."

İkimizde yaklaşık 10 dakika boyunca tüm düşmanlarımızı düşünüp yazdık ve kağıtları ters çevirdik.

"Bitti mi?"

"Evet, seninki?"

"Benimki de bitti."

Vanert yerinden kalktı ve ikimizin de yazıları rahat okuyabilmesi için yanıma oturdu ve aynı anda kağıtları geri çevirdik. İkimizin listesi de baya uzundu, bu şaşırtıcı değildi ve şaşırtıcı olmayan bir şey daha vardı. İkimizin de listesinin başında birbirimizin adı vardı.

Onun listesinin başında Vanaç, benim listemin başında ise Vanert yazısı vardı. Aslında bu normaldi çünkü ikimizin de Vanaç'ın kimliğini bilme olasılığı %100'dü ve şu an ortak bir iş yapacak olsak da biz birbirimize düşmandık. Kağıda tüm düşmanları yazacağız dedik diye de birbirimizi es geçmemiştik.

"Gerçekten hepsini yazmışsın, ben bile varım."

"Üzgünüm demek isterdim ama değilim Vanert, hem baksana senin listende de ben varım." gülümseyerek ona listenin başında duran ismimi gösterdim.