Devletleri yok etmek için kurulan gizli bir örgütün başı olan Vanaç masasındaki haini bulmak için türlü oyunlar oynar ve oklar masadaki en güçlü ikinci kişi olan Vanert'i işaret eder.
Vanaç haini doğru bulmak zorundadır çünkü hain kabul edilen kiş...
Pala ile kahvaltı yaptıktan sonra duşumu aldım ve Pala'nın annesi ile tanışmak için hazırlanmaya başladım. Altıma yüksek bel bir kot pantolon ve üzerime düşük omuzlu, beyaz bir crop giydim. Takı kutumdan güzel bir kolye seçtim ve saçlarımı kuruladıktan sonra dudağıma gloss sürüp odamdan çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Talya'nın kıyafeti)
Aşağı indiğimde Pala da hazırdı ve beni bekliyordu, içimdeki heyecan ve mutlulukla kalbim hızlı hızlı çarparken Pala'nın yanına geldim ve etrafımda bir tur döndüm.
"Sence çok mu sade oldu, acaba elbise mi giyseydim?"
"Gayet güzel olmuşsun güneşim, değiştirmene gerek yok."
"Emin misin, hemen başka bir şey giyebilirim."
"Eminim güneşim, gerçekten değiştirmene gerek yok." Pala bir elini omzuma attı ve saçlarımın üzerine bir öpücük bıraktı.
"Hem önemli olan giyilen kıyafet değil içindeki, sen ne giyersen giy yakışır."
"Pala gözünü seveyim kalbimi daha da hızlandırma. Zaten heyecan yaptım, kalbim küt küt atıyor." Biraz sakinleşmek için başımı Pala'nın göğsüne gömdüm ve sıkıca sarıldım.
"Pala, ya annen benden hoşlanmazsa?"
"İnan bana annem sana bayılır, bunu tanıştığınız zaman kendi gözlerinle göreceksin."
"Emin misin?" Pala da bana sıkıca sarıldı ve saçlarımın üzerine bir öpücük kondurdu.
"Eminim güneşim, boş yere endişelenme." Pala bir süre sarıldıktan sonra geri çekildi ve elimi tuttu.
"Kendini hazır hissediyorsan gidelim mi?"
"Gidelim."
Beraber ofisten el ele çıktık ve Pala'nın arabasına bindik, Pala bana yine naneli şeker verdi ve arabayı sürmeye başladı. Yaklaşık kırk beş dakikalık bir yolculuğun sonunda Pala'nın annesinin evine vardık ve heyecandan kalbim küt küt atarken arabadan inip destek almak için Pala'nın elini tuttum.
Beraber kapının önüne geldik ve Pala kapıyı çalarken derin bir nefes aldım ve beklemeye başladım, kısa bir süre sonra kapı açıldığında karşımda diplerinde yer yer beyazlar olsa da sarı saçlı olduğu belli olan ve mavi gözlü güler yüzlü bir kadın vardı.
"Hoş geldiniz, ben de sizi bekliyordum." Ben saç ve göz rengimizin aynı olmasına şaşırırken kadın Pala'ya sıkıca sarıldı ve yanağından öptü.
"Oğlum, seni çok özlemişim."
"Bu aralar çok yoğun olduğum için gelemedim anne, kusura bakma." Kadın Pala'ya bir süre sarıldıktan sonra geri çekildi ve bu sefer bana bakıp konuşmaya başladı.
