"𝐓𝐚𝐫𝐢𝐡 𝐢𝐬𝐢𝐦𝐥𝐞𝐫𝐢 𝐡𝐚𝐭ı𝐫𝐥𝐚𝐫, 𝐤𝐚𝐧ı 𝐝𝐞𝐠̆𝐢𝐥!"
Tarih, Targaryen'lerin iç savaşının Westeros'a getirdiği büyük yıkımdan bahsedeceği kadar buna son vermeyi amaçlayan güneş ve ay'dan da bahsedecekti.
- Aegon Targaryen x OC
House Of...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"DÜŞECEKSIN--"
"Hayır, Helaena, düşmeyeceğim."
Deanys Targaryen, tırmandığı ağacın daha yüksek dalına tutunmak için uzanırken dudağını yoğun bir şekilde ısırdı. Kendini yukarı çekmek için adımını doğru yere koyduğundan emin olmak için ayaklarına baktı.
Helaena Targaryen arkadaşını görebilmek için elini gözlerinin üzerinde tuttu, endişeyle dudakları kıvrıldı.
"Deanys--"
"Sızlanmayı bırakıp bana örümceğin nerede olduğunu söylemeye ne dersin?" Deanys cevap verdi, aradığı küçük yaratığı bulmaya çalışırken daldan dala atlayarak gözleri kısıldı.
Helaena ağaca baktı ve sonra parmağını Deanys'ten çok uzak olmayan bir dala doğrulttu. "İşte."
Deanys o yöne baktı ve tekrar tırmanmaya başladı.
Rüzgar esti ve Deanys'in beyaz saçları, tıpkı sahibi gibi kaleden uçmak istiyormuş gibi her yöne uçmaya başladı. Saçlarını mükemmel bir şekilde şekillendiren ve bu nedenle neredeyse hareket etmeyen Helaena, hiçbir hizmetçinin onları göremeyeceğinden emin olmak için etrafına baktı.
"Burada olmamalıyız. Biri bizi bulursa..."
"Rahatla, Helaena. O örümceği yakalar yakalamaz aşağı ineceğim, kimse görmeyecek." Deanys ona güvence verdi.
Ama büyük prenses ona aldırmadı, bunun yerine ağacın yanına oturdu ve parmağıyla toprağa çizmeye başladı, nefesinin altında bir şey mırıldandı. Bu arada, Deanys ağaçta daha da yükseğe tırmandı ve dalları sorgulayıcı bir şekilde ölçtü, uzun bacakları ona doğru tırmanan siyah bir örümcek görünce memnun bir şekilde gülümsedi.
Örümcek ona doğru süründü ve küçük bacaklarını elinde hissettiğinde bile hareket etmedi. Elini kaldırdı ve hafifçe hareket ettirirken parmaklarına tutunmaya çalışan örümceği hayranlık içinde izledi.
"Merhaba," onunla konuştu ve diğer eline geçmesine izin verdi. "Adın ne?"
Örümcek ona cevap vermedi, ama o ona cevap verdi.
"Hayır, sırf ejderha olmadığın için bir ismi hak etmediğini düşünme. Herkes bir ismi hak ediyor!" Deanys nazikçe ve kocaman bir gülümsemeyle onu hala avucunun içindeyken kaldırdı. "Aslında istesek ikimizin de uçabileceğini düşünüyorum!"
Tabii sonunda sahipsiz bir ejderha bulabilirse...
Rüzgar yeniden yükseldi, ama bu sefer eskisinden çok daha güçlü ve örümcek avucunda kalmak için çok uğraşmasına rağmen, rüzgarın gücü onu aştı ve örümcek rüzgarda kayboldu. Deanys'in gözleri panik içinde büyüdü ve onu yakalamak için saf bir girişimde kollarını uzattı.
Ancak yapmayı başardığı tek şey dengesini kaybedip gürültülü bir şekilde yere düşmek oldu.
Deanys homurdandı ve yavaşça oturdu, sıyrılmış dirseklerini ve kirli kıyafetlerini inceledi.
