"𝐓𝐚𝐫𝐢𝐡 𝐢𝐬𝐢𝐦𝐥𝐞𝐫𝐢 𝐡𝐚𝐭ı𝐫𝐥𝐚𝐫, 𝐤𝐚𝐧ı 𝐝𝐞𝐠̆𝐢𝐥!"
Tarih, Targaryen'lerin iç savaşının Westeros'a getirdiği büyük yıkımdan bahsedeceği kadar buna son vermeyi amaçlayan güneş ve ay'dan da bahsedecekti.
- Aegon Targaryen x OC
House Of...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rhaenyra Targaryen ertesi gün büyük bir acıyla uyandı ve bütün aile odalarından atılırken hizmetçiler büyük bir hızla içeri girdi. Geride kalan tek aile üyesi, Deanys'di.
Deanys, insanın ıstırap seslerinden nefret ediyordu (en azından şimdilik) ve annesi her çığlık attığında veya etrafında kan gördüğünde kendi ölüyormuş hissetti. Yine de kendine koşulsuz sevgi veren bu kadına karşı bir sorumluluk hissetti ve ailesindeki en önemli kişiyi hizmetçilerle yalnız bırakmak istemedi. Ve böylece Deanys annesinin yanına oturdu ve elini tuttu, bazen alnındaki teri bir mendille sildi ve Rhaenyra'nın Deanys hastayken yaptığı gibi yanında durdu.
Deanys bir noktada onun yerinde olması gerektiği durumları düşündükçe dehşete düşüyordu. Çünkü kraliyete göre ya da septası'nın ona dediği tek şey bir eş olup çocuk doğurmak onun göreviydi.
"Nefes almaya devam et."
Rhaenyra, kızının endişelenmesine neden olan acı çığlıklarını önlemek için ağzını kapalı tutmak için elinden geleni yaptı. Buna rağmen, hızlı nefes alışverişlerini ve Deanys'in elindeki sıkı tutuşu önleyemedi.
"Prenses itin!"
Deanys, Rhaenyra itmeye başladığında annesinin elini daha sıkı kavradı, ancak bir an sonra başını tekrar geriye attı. Deanys uzandı ve alnından bir saç telini endişeyle kenara aldı.
Ancak, Rhaenyra'nın yanında duran kadın, Deanys kadar nazik görünmüyordu "Ve yine ıkının!"
"Yapamam," Rhaenyra bir nefes aldı, gözleri yaşlarla doldu ve Deanys başını eğdi.
Kadın onu görmezden geldi. "İt!"
Rhaenyra tüm acıya rağmen savaşmaya devam etti. Acıyı hafifletebilecek tek şeymiş gibi kızının eline sıkıca tutundu ve gözleri Deanys'ten hiç ayırmadı. Çünkü Rhaenyra bu doğum sırasında ölecekse, kızının hayatında gördüğü son şey olmasını istediğine karar verdi.
Onun için öz oğullarından hiçbir farkı yoktu çünkü.
"Kafası görünüyor!" Hizmetçilerin neşeli çığlıkları çınladı ve Deanys omuzlarındaki gerginliğin kısmen rahatladığını hissetti.
Annesine doğru eğildi ve fısıldadı, "Yakında bitecek anne. Yakında küçük kardeşim Viserys'i kucağımızda tutacağız. Sadece biraz daha savaşman gerekiyor."
Sonunda oda bir bebeğin çığlığıyla dolduğunda hem anne hem de kızı hizmetçilerden birinin kollarında çocuğa bakmasını izledi
"Bir erkek, Prensesim." dedi arkasındaki kadın.
Deanys daha iyi bakmak için başını kaldırdı ve kaşlarını çattı. "Neden bu kadar çirkin?"
Hizmetçilerin kıkırdamaları odayı doldurdu ve hatta Rhaenyra, arkasındaki kadın kaşlarını çatarken gülümsedi.
