𝐃𝐑𝐀𝐆𝐎𝐍𝐁𝐎𝐑𝐍 || aegon targaryen

[014]

Deanys, Rhaenyra'nın evlilik fikrini benimsediğinden beri, her gün kızına o gün gelecek bir ziyareti veya gelecekte hazırlanması gereken bir ziyareti bildirmeye gelirdi. Ancak, Rhaenyra iki haftadır evlilik üzerine haber vermeye gelmediği için Deanys endişeleniyordu.

Bu onun vazgeçtiği anlamına mı geliyordu? Yoksa bir sonraki ziyaretçisi o kadar uzaklardan mı gelmesi uzun sürüyordu?

Ya da Daemon onunla gerçekten konuşmuştu ve bu işe yaramıştı.

Herhangi bir haber almadığı için Rhaenyra'ya bir koca arayışını hatırlatmak istemediği için kendi programını yarattı.

Her gece aynıydı, Deanys bir kabustan uyanırdı (geleceğe veya geçmişe dair gördüğü şeyler onu kusmak zorunda kalacak kadar baygın hissettirirdi) ve sonra sakinleşmek için yiyecek tatlı bir şeyler bulmaya giderdi. Daha sonra en az birkaç saat uyumaya çalışır, sabah kardeşleriyle kahvaltı yapar ve günün geri kalanını onlar ve Cannibal ile geçirdi.

Eğitim kıyafetlerini giymek için hazırlanırken planları, odasına giren, Rhaenyra ve Daemon'un onunla konuşmak istediğini bildiren Gwyn tarafından oldukça kaba bir şekilde iptal edildi.

Oyalanmadan Rhaenyra ve Daemon'un odasına gitti.

Kapı aralık olmasına rağmen, Deanys yine de tıktıkladı ve Rhaenyra'ın iziniyle içeri girdi

Jace, Luke, Joffrey ve Rhaena da odadaydı, dördü farklı yerlerde oturmuş ellerinde tuttukları şeylere bakıyorlardı, ancak Deanys'in dikkati daha çok tüm odanın çeşitli şeylerle dolu olduğu gerçeğine takıldı.

"Deanys." Daemon onu fark ettiğinde yanına çağırdı.

Deanys kaşını kaldırdı ve odanın etrafına baktı. "Bu sandıklar ne? Başka bir yere taşınmayı mı planlıyoruz?"

Rhaenyra, oturduğu sandalyeden yavaşça kalktı "Bunlar çocuklarımız için aldığımız birkaç şey."

Deanys, etrafında birkaç oyuncağı olan Luke'a baktı. "Birkaç şey, ha?"

Rhaenyra "İsim günlerinizin her birinde hediye aldığınızı biliyoruz, ancak hepinize aynı anda hediyeler vermenin güzel olacağını düşündük" diye açıkladı.

Deanys'in gözleri beklentiyle kısıldı. "Neden?"

Daemon sırıttı. "Çocuklarımıza bazı hediyeler vermek için bir nedene ihtiyacımız mı var?"

Prenses onlara boş bir bakış attı "Evet?"

"Deanys, gel de elbiseye bak." Rhaena yukarı baktı, gözleri parladı. "Muhtemelen şimdiye kadar gördüğüm en güzel elbise."

Deanys, Daemon ve Rhaenyra'dan uzaklaştı ve omuz silkti. "Sanırım... güzel."

Rhaena sevincini bozmasına izin vermedi ve başka bir elbise aldı. "Bunlar altın ayakkabılarımla mükemmel uyum sağlayacak!"

"Deanys." Rhaenyra kızının dikkatini çekmek için seslendi ve Deanys'in gözlerinin nasıl soğuduğunu fark ettiğinde kalbi hüzünle doldu.

Yine de Deanys yanındaki sandalyeye oturdu. Rhaenyra olabildiğince arkadaşça gülümsemeye çalıştı ve elini Deanys'in üzerine koydu. "Sana hediyemi vermek istedim."

"Hiçbir hediyeye ihtiyacım yok, anne."

Deanys, Rhaenyra'nın gülümsemesinin nasıl solduğunu fark ettiğinde hiçbir hediyeyi kabul etmek istemediğini söyleyerek bir an pişman olsa da hediyeler tarafından kandırılmak istemiyordu, annesinin bunun yapılabileceğini ve ilişkilerinin parayla, hediyeyle düzeltilebileceğini düşünmesini istemiyordu.