White lotus

පළවෙනි දිගහැරුම

සීතලයි!

මං හිටියෙ අහස දිහා බලන්. දැනටමත් ක්ලාස් එකේ හිටපු ළමයි හතර පස් දෙනා ඇරෙන්න වෙන කවුරුත්ම නොහිටපු හින්දා මුළු පන්තියම පාලුවට ගිහින් තිබ්බා.

හයහමාරයි!

ඉස්කෝලෙ පටන්ගන්න තව පැයක්ම තියෙන නිසා මං අතට ගත්තෙ කතා පොතක්.කොයි වෙලෙත් පාඩුවෙ ඉන්න කැමති මම සාමාන්‍යෙන් හැමදාම ඉස්කෝලෙ එද්දි මොකක්ම හරි පොතක් අරන් එනව කියවන්න.ඉතින් අද මං ගෙනාවෙ ''මළගිය ඇත්තෝ..."

මං පොතේ කවරෙ දිහා ටිකක් වෙලා බලන් හිටියා. පොත් වලට පණ තියනවලු. ආමී එකේ ලොකු තනතුරක් දරන කෙනෙක් වෙච්ච මගෙ අප්පච්චී ඩොක්ට කෙනෙක් වෙච්ච මගෙ අම්මට කියනව මං අහගෙන. පණ නැත්තන් කොහෙන්ද මේ සුවඳ? පණ නැත්තන් කොහොමද මෙහෙම පොතක් තවත් චරිත කීපයකට ඒක ඇතුළෙදි පණ දෙන්නෙ?..අප්පච්චි කිව්ව කතාව ඇත්ත.

පොත දිහා බලන් ඉඳපු මම හේතුවක් නැතුවම හරියටම මගෙ ජනේලෙට එහාපැත්තෙ තිබුන පොන්ඩ් එක දිහා බැලුවා. එතන නම් කියාගන්න බැරි තරන් ලස්සනයි. ඇවිළෙන හිතක් එකපාරින් නිවල දාන්න පුළුවන් තරම් මහ අමූතුම කෝසී ෆීලින්ග් එකක් එතන තිබුනා. ඒ පොන්ඩ් එකේ හිටවල තිබුණ සුදු නෙළුම් මල් පැළේ වෙනදට වඩා මල් පිපිලා කියල මට අද හිතුනා. ඔව් මුළු පොන්ඩ් එකම සුදුපාටයි. ඒ තරන් එතන ලස්සනයි. ඒක හදල තිබ්බෙ පාඩම් කරන්න. ෆ්‍රී ටයිම් එක ගතකරන්න වගේ වෙද්දි දැනටමත් එතන කෙල්ලෙකුයි කොල්ලෙකුයි ඉඳගෙන හිටියා. කොල්ලා දාගෙන කෘතිම ස්වසනය දෙද්දි මං ආය පොත දිහා බලාගත්තා. ඊව්... අනේ මංදා මේවා අහු උනොත් අපිට අන්තිමේ මෙතනත් තහනම් වෙන එක වෙන්නෙ. ඇරත් කොහොමද ඒව කරන්නෙ අනේ මංදා. මට නං තේරෙන්නෑ විකාරද මංදා. දැනුන අප්පිරියාසහගත හැඟීම නිසා මං ඉස්සරහ බලාගත්තා..

මම ස්නේහ විශ්මික මාධව් වික්‍රමනායක. දැනට මං ඉතින් ඒලෙවල් වල අන්තීම අවුරුද්ද සාර්ථක විදිහට ඉවර කරන්න බලන් ඉන්නවා. ගොඩක් වෙලාවට මං කැමති තනියම ඉන්න. ඒ උනාට ඉතින් මං පස්සෙන් කැරකි කැරකි ඉන්න මගෙ කට වක්කඩේ වගේ හොඳම යාලුවා එක්ක ඒව කරන්න බෑ.