Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
පාට පාට එළි හතර අතේ විහිදෙද්දි ගොඩක් අය හිටියෙ තමන්ගෙම ලෝකවල උනත් මන් හිටියෙ සින්දුවට කා වැදිල... ඒකට හේතුව මං ඉස්සරහ ඉන්න පිහාටු තියන දේව දූත පැටියා..
මල් මිටක් තියන්න...
ඔබ අතේ...
මට කියා කොයින්ද...
මල් වනේ...
ජීවිතේ විසල්...
නදී තෙරේ...
තුරු හිසත් මලත්...
ඔබයි.....මගෙ!
මට ඉස්සරහින් සින්දුවෙ තාලෙටම පැද්දි පැද්දි ඉඳපු දේශ් ගෙ කනට මං සින්දුවෙ කෑල්ලක් මුමුණලා කාටවත් පේන්නැති වෙන්න ඒ ලාවට වල ගැහෙන කම්මුල දෙතුන් ගමනක් කිස් කලා...
"ඇත්තට? මං ඔයාගෙ මලද සුදු මහත්තයා?"
"ම්න්.."
"කෝ කට ඇරල උත්තර දෙන්නකො මං මලක්ද?"
පුරුදු හුරතලේ දේශ්ගෙ මං ඉස්සරහ එළියට එද්දි තොල් පෙරලන් දේශ් බෙල්ල බාගයක් හරවලා මං දිහා බලල බෙල්ල ඇල කරා..
"මගෙ වස්තුව ඔයා.."
"ලැජ්ජත් හිතෙනව අනේ. ඒ උනාට මං වසයි හොදද මට ටිකක් බය වෙන්න.."
මං එයාට විතරක් ඇහෙන්න මුමුණන ඒවට උත්තර එයා මහ සද්දෙට කිව්වත් මං හිතන්නෙ කාටවත් ලොකු අවධානයක් දෙන්න සිහියක් තිබ්බෙ නෑ.. හැමෝම හිටියෙ කසුන් කල්හාරගෙ ඇවිලෙන හිත් නිවන්න පුළුවම් කටහඬට ඇබ්බැහි වෙලා වගේ..
"ටිකක් බය උනාම ඇතිද? මගේ............ වස්තුව ම්?"
"පිඹින්ඩ එපා අ-"
"පලකො හු#තො ඇඟේ ඇලෙන්ඩ එන්නෙ වුබට කරමතේ ගහලද කියපන්?"
අපිට එහා පැත්තෙන් ශෙනෝල් කෙවින්ට හොඳට බයිනවා ඇහෙද්දී.. ආදරණීය මූඩ් එක කනපිට ගැහිලා බඩ අල්ලන් දේශ් හිනා වෙද්දි මාත් ඒ උරිස් වටේ අත් යවලා ගහේ බඳට හේත්තු උනා..
YOU ARE READING
White lotus
Fanfiction"දෙයියන්ගෙ නාමෙන් මට පාඩුවෙ ඉන්න දීපන් අයියෙ..මේ හැමදේම විහිළුවක් කියල අමතක කරපන්..." "මෙහෙම කරන්න එපා චූටි මැනික.. උඹම පණ දුන්න හදවත කුඩුපට්ටම් කරල දාල යන්න එපා බන්.." ............🍃............ "කැප්ටන් ස්නේහ වික්‍රමනායක....?" "මට කියපන් දේශ් උඹ ම...
