...දහ නමවෙනි පරිච්ඡේදය...

211 24 5
                                    

Desh pov...

මං හිටියෙ ඉස්කෝලෙ වෙලාවෙන් පස්සෙ මූණත් බෙරි කරන් ස්පෝර්ට්ස් ඇඳුම ඇඳන් එළියට ආපු අයිය දිහා බලන්.. එයා ලස්සනයි. මටත් වඩා සුදුද මන්දා.. රෝසපාටයි හරියට බබෙක් වගේ

අයිය ගාවට ගියපු මම කොටට කපපු එයාගෙ කොණ්ඩෙ පොඩ්ඩක් එහාට මෙහාට කරා... සුවඳයි.. අයිය ගාවින් ආවෙ තද සුවඳක්. අනේ මං නං ගාන්නෙ පිච්ච සුවඳ පර්ෆියුම් එකක්.

"අකමැත්තෙන් නේද ප්‍රැක්ටිස් යන්නෙ.."

"හ්ම්..."

"මං ඉන්නද අයියා එනකල්. අපි කවුරුත්ම නෑනෙ මහත්තයෝ..."

"හ්ම්.."

"ඔයා අව්ලෙන්ද?"

"මට කියන්න චූටි මනුස්සයෙක්ට බලෙන් අකමැති දේවල් කරන්න වෙද්දි එයා ඒකට මොකද කරන්න ඕනෙ..ජීවත් වෙන්න පවා නීතියක් තියෙන මනුස්සයෙක් කොහොමද සතුටෙන් ජීවත් වෙන්නෙ?"

"අයියෙ-"

"එපා චූටි ඔයා ඒ දේවල් හිතන්න ඕන නෑ.. මං කැමතී මගෙ චූටි මහත්තයා වගේ සතුටෙන් ජීවත් වෙන්න. මාත් කොල්ලෙක්නෙ දේශ්.."

"ඉතින් මගෙ සුදු අයියට මං සැනසීමක් නෙමෙයිද? මං ඉද්දි ඔයා සතුටෙන් නෙමෙයිද?"

"ඔයා ඉන්න වෙලාවට විතරක්.."

එහෙම කිව්ව අයියා හිනාවෙද්දි මං වටපිට බලල එයාගෙ කම්මුලෙන් හාද්දක් තිබ්බා. එයා රෝසපාට උනා. අනේහ් මගෙ හිච්චි ලැජ්ජකාරයා

"ඉවර වෙන වෙලාවට මම එන්නම් දැන් යන්න.."

අයිය ග්‍රව්න්ඩ් එකෙන් ඇතුළට යනව බලන් ඉඳපු මම කෙවින් ගාවට හැරුනා..

"උඹ අරක බැලුවද?"

"ම්ම්.. අයියගෙ අප්පච්චිගෙ කේස් එකක්ලු"

"මුන්ට තේරෙන්නෙ නැද්ද බං මහ එවුන්ගෙ ප්‍රශ්න වලට පොඩි එවුන් ඇදලා වැඩක් නෑ කියල. අනික ස්නේහ අයියා තාම පොඩි දරුවෙක් වගේ. පේන්නැද්ද පුංචි දේකින් උනත් ඒ හිත මාරම විදියට සතුටු වෙනවා,බය වෙනවා, කලබල වෙනවා, දුක්වෙනවා..."

කෙවිනුත් ඔළුව වනද්දි මම රිංගගත්තෙ KFC එකට..

"බර්ගර්ස් දෙකයි චිප්ස් පැක් එකයි කෝලා දෙකයි"

White lotusWhere stories live. Discover now