White lotus

තිස් හතරවෙනි පරිච්ඡේදය

"දැන් උඹ මොකද්ද කරන්නෙ කියපන්කො"

"මං ගිහින් කියනව මම අක්කගෙ බෝයිෆ්‍රෙන්ඩ් කියල අර නාකියට"

අපි හිටියෙ දේශ්ලා එනකන් බස් හෝල්ට් එකේ.. මම ඊයෙ වෙලා තියෙන හරිය කියද්දි ශෙනෝලුත් ශොක් උනා. ඔව් එහෙම බෑනෙ ඉතින් ඇත්ත තමා. අනික අක්ක කොච්චර ලස්සනද. ශුවර් එකටම හොඳ දේකට වෙන්න බෑ අරන් යන්නෙ..

මගෙ ඔළුවෙ පැත්තක මොකක්ම හරි දෙයක් නිසා එලාම් එකක් වදිද්දි මං තව ටිකක් දුරට කල්පනා කරා..

මොන අම්මා අප්පච්චිද දරුවන්ට එහෙම කරන්නෙ?

"ගුඩ් මෝනිං සුදු මහත්තයා"

"ගුඩ් මෝනිං චූටි මැනික."

හිතේ තිබ්බ බර නැතිවෙලා යද්දි මං ගාවට ආව දේශ් හොරෙන් අපෙ අත් එකට පටළවගත්තා. හිනාව දැක්කත් ඇති ඉතින් මුළු හිතම පිරෙනවා..

"සුදු මහත්තයා මොකක් හරි ප්‍රශ්නෙකද?"

එයා අහද්දි මං නෑ කියන්න ඔළුව වැනුවා. උදෙන්ම එයාගෙ හිතට ප්‍රශ්න දෙන්න ඕන නෑ. හිමින් පස්සෙ කියනව. මොකද මට දැන් බලන්න ඕන එයා දාර්ශනික විදියට උත්තර දෙනව නෙමේ.. මං එක්ක පැටලි පැටලි හුරතල් වෙනව...

බස් එක ආපුවම මටත් කලින් දුවල ගියපු දේශ් බස් එක නවත්තන්නත් කලින් බස් එකට නැග්ගා. පුරුද්දනෙ. ඒත් එක්කම මට මතක් උනේ ෆිල්ම් එකක්.. නම නම් මතක නෑ.

හැබැයි ඒකෙ කොල්ලා ෆුට් බෝර්ඩ් එකක එයාගෙ ඉස්සරහ සීට් එකක ඉන්න කෙල්ල එක්ක කෝලං කර කර යනිං ගමන් ඉද්දි මොකක් හරි වෙලා එයාව බස් එකෙන් වැටෙනව..

වැටිල විතරක් නවතින්නෙ නෑ. ඔළුව හරි ඇඟ හරිය හරි බස් එකේ පිටිපස්සෙ රෝදෙට අහුවෙනව.