මොන යුද්ධයක් මේ ඇටයා ස්ටේජ් එක උඩ නැගල කරන්න යනවද කියල හිතාගන්න බැරුව ශෙනෝල් බලෙන්ම ඇවිත් ඉඳපු තැනෙන් චූට්ටම චුට්ටක් විතර ඉස්සරහට කරල මාව හිට්ටවද්දි සේරම කටවල් ඇරන් ස්ටේජ් එක දිහා බලන් හිටියා.
මේ යක්කුන්ගෙ පන්තිය බයෝ උනාට මුන්ට අපි බයවෙනවා. මං කිව්වෙ කටවල් වලට.බොරු රිසාල්ට් පෙන්නලාද දන්නෙ නෑ බයෝ කරන්නෙ කියල හිතෙද්දි මං ආයම.ස්ටේජ් එක දිහා බැලුව වෙද්දි එයා හිටීයෙ ගිටාර් එකකුත් උස්සන්.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ශුවර් එකටම "ගිනියම් ඉර......සඳ සිසිළස......" ගායි.. මං ආසම නෑ.. මෙහෙමයි මං කියන්නෙ මං ආසම නෑ ඒකම කියනවට. මාසෙකට තියන උදේ රැස්වීම් හතරකින්ම අනිවාරෙන් රැස්වීම් දෙක තුනකම ඔය සින්දුව කියවෙනව. ඉතින් ඕක මට එපාම වෙලා ගියපු සින්දුවක්. ක්ලාස් එකේ කොල්ලො උනත් බජව් පටන් ගන්නෙ ඔය සින්දුවෙන් වෙද්දි අනේ මට නම් එපාම වෙනවා. නෑ මං සින්දු කියන්නෙ නෑ. අහන් ඉන්න මනුස්සයෙක් විදියට එපාවෙනවා.
මයික් එක අටවලා ගිටාර් එකත් අරන් ඉඳගත්ත එයා උගුර පාදලා ගිටාර් එකේ කෝඩ් එකක් ඇල්ලුවා.. ඒ ඇස් තිබ්බ්‍ර් මං දිහාට. හරීයටම මට අවධානෙ දෙන්න කියනව වගේ වෙද්දි පුරුදු විදියටම අත් දෙක බැඳගත්ත මම එයා දිහා බලන් හිටියා..වගේම එයා ඇස් වහන් තාල අල්ලන්න ගද්දි දෙවියනෙ විශ්වාස කරන්න මගේ ඇඟේ හිරිගඩු පිපුනා....
මීට තප්පර කීපෙකට කලින් 'ගිනියම් ඉර සඳ සිසිලස' ගගා එකම තැටිය කියවයි කියල හිතපු මමම දැන් කටත් ඇරන් එයා දිහා බලන් හිටියා
YOU ARE READING
White lotus
Fanfiction"දෙයියන්ගෙ නාමෙන් මට පාඩුවෙ ඉන්න දීපන් අයියෙ..මේ හැමදේම විහිළුවක් කියල අමතක කරපන්..." "මෙහෙම කරන්න එපා චූටි මැනික.. උඹම පණ දුන්න හදවත කුඩුපට්ටම් කරල දාල යන්න එපා බන්.." ............🍃............ "කැප්ටන් ස්නේහ වික්‍රමනායක....?" "මට කියපන් දේශ් උඹ ම...
