"ලස්සනයි නේද.."
"ම්ම්..මට සතුටුයි මේ ට්රිප් එක ආව එකට.. කොහොමහරි ඔයා එක්ක ට්රිප් එකකුත් ආවනෙ.."
"අපි ආය පාරක් එමු.. අපි දෙන්න තව ටිකක් තරුණ උනහම..වියදම් සේරම මට දරන්න පුළුවන් කාලෙක?"
"ම්ම්..එමු.. මාත් ආසාවෙන් ඉන්නෙ..එහෙම දවසක් එනකල්."
අයියගෙ මූණ දිහා බලන් ඉඳපු මම හුස්මක් පාත දාලා ඉස්සරහ බලාගත්තා.. හම්මෝ අද තමයි අන්තිම දවස... ඒ වගේම මෙතන තමයි අපේ අවසාන තැන. මං මෙතන්ටත් කලින් ඇවිත් තියනව... ට්රින්කො වල තියන pigeon island එක.
මට මතක් උනේ මාතර පරවි දුපතේද කොහෙද පාලමක් කඩන් වැටිල වෙච්ච සීන් එකක්... ඒක මතක් වෙනවත් එක්කම මගෙ කටින් හිනාවක් පැන්නෙ ඉස්සරහා බලන් ඉඳපු අයිය මං දිහාට බැල්මක් දෙද්දි..
"මොකෝ හිනාවෙන්නෙ?.."
"නෑ මට මාතර පරෙවි දූපතට යන පාලම කඩන් වැටුන වෙලේ වෙච්ච පොඩි සීන් වගයක් මතක් උනා.."
මූණට මූණ බලන් ඉඳගෙන ඉඳපු අපි දෙන්නටම හිනා යද්දි කෙවිනුයි ශෙනෝල් අයියයි කොහෙද ඉඳන් ගහක ගෙඩි වගයක් උස්සන් ආවා..
"මොනාද ඔය?"
"දන්නෑ ලස්සන හින්දා කන්න කඩාගත්ත"
මෝඩ කෙවිනා උත්තර දෙද්දි මං ආයමත් අයිය දිහා බැලුව. මං කියන්නෙ මුන් ආදි වාසියොද කොහෙද ආදිවාසියොත් දැන් දියුනුයි මුන් තාම මෙච්චර කන්න ගෙඩි ජාති තියන ලෝකෙ නම දන්නෙත් නැති මොනාද වගයක් අරන් ඇවිත් කන්න හදනව. අම්මපා මුන්ට මොලේ නෑ. මං කියන්නෙ ඉතින් මොකටද නේද ඕව කාල මැරුනොත් ට්රිප් එක සතුටෙන් නිමා කරා කියන්න වෙන්නෑනෙ.
YOU ARE READING
White lotus
Fanfiction"දෙයියන්ගෙ නාමෙන් මට පාඩුවෙ ඉන්න දීපන් අයියෙ..මේ හැමදේම විහිළුවක් කියල අමතක කරපන්..." "මෙහෙම කරන්න එපා චූටි මැනික.. උඹම පණ දුන්න හදවත කුඩුපට්ටම් කරල දාල යන්න එපා බන්.." ............🍃............ "කැප්ටන් ස්නේහ වික්රමනායක....?" "මට කියපන් දේශ් උඹ ම...