"උඹට සුවර්ද බං ඒ යාදව් සර් කියලා ?"
තුශ්නිම්භූත වෙලා කම්මුලේ අත ගහගෙන බැට් එක බදාගෙන හිටපු ජනිඳුගෙන් වයිස් කැපා ඇහුවෙ සිරිමත් ඇතුලු තව කොල්ලො දෙතුන් දෙනෙකුත් ඉන්න තැන.
"ඔව් ඔව් යකෝ...... මම අඳුරන්නැද්ද අපේ සර්ගෙ කටහඬ ! අනේ දෙයියනේ අවුරුදු දෙකක් තිස්සෙ එකට හිටපු අපේ සර් නේද මට එහෙම කතා කරේ ! කොහොමද යකෝ මගේ චූටි හිත මේව්වා වාවගන්නෙ ?"
ජනිඳු කතා කරේ බැට් එකෙ මිටෙන් පපුවට ගහන්න ගමන්, පුදුම තරම් වේදනාවෙන්.
"එහෙනම් ඒක අභිෂේක්ගෙ නෙවෙයි වෙන කෙනෙක්ගෙ පෝන් නම්බරයක් වෙන්න බෑද ?"
වයිස් කැපා ආයෙත් ප්‍රශ්නයක් අහනකොට ජනිඳු පොර දිහා ඔරවලා බැලුවෙ කටත් ඇද කරගෙන.
"වෙන්න බෑ !!!! අභී ඉස්කොලෙ ආවෙ නැත්තෙ ඇයි කියලා අහන්න මම සන්දුල්ගෙන් තමා නම්බරේ ඉල්ලගත්තෙත්."
ජනිඳු එහෙම කිව්වෙ යටි තොල පෙරලගෙන ඇහි බැමි දෙක රැලි කරගෙන.
"ඊටපස්සෙ ?"
"මම ඉතින් ටිකක් රෑ උනාට පස්සෙ අභිෂේක්ගෙ නම්බරේට කෝල් එකක් ගත්තා හරිද.... පලවෙනි පාර රීන්ස් ගිහින් කට් උනා, අනේ ඉතින් දෙවෙනි පාර කට් කරා... හා හා පුරා කියලා තුන්වෙනි පාර ආන්සර් කරා !"
ජනිඳු කතා කරේ අඬන්න ඔන්න මෙන්න වගේ මූඩ් එක්කින්.
"ඇයි ඉතින් උඹ තුන්පාරක්ම කෝල් කරේ ? දෙවෙනි පාර කට් කරාම ආයෙ නොගෙන ඉන්න තිබ්බනෙ ! උඹටත් පුදුම පුකේ අමාරුවක්නෙ තියෙන්නෙ ඉතින්....."
ජනිඳුගෙ ඔලුවට පාරක් ගහපු වයිස් කැපා එහෙම කිව්වෙ ඔලුවත් දෙපැත්තට වන වන.
"පුකේ අමාරුව නෙවෙයි පකෝ ! හිතේ අමාරුව...... උඹලට තේරෙන්නෑනෙ ඉතින් මම පිච්චෙන තරම......."
ආයෙමත් කම්බුලේ අත ගහගත්තු ජනිඳු හූල්ලන්න පටන් ගත්තා.
"හරි ඉතින් කියපන්කො මිතුර, ඊට පස්සෙ මොකද උනේ කියලා ?"
පරක්කු වෙලා ආපු සිරිමත් එහෙම කිව්වෙ වයිස් කැපායි ජනිඳුයි දිහා මාරුවෙන් මාරුවට බල බල.
YOU ARE READING
කොල්ලෙක් කුලියට දීමට ඇත. ( complete ) +18
Non-Fictionආලය යනු දී කිරි නම් රතිය යනු කිතුල් පැණිය.
