කොළඹ වීදි යට කරගෙන එහෙට මහ වැස්ස, ඒ මඩ වතුර උඩින් වේගෙන් අඩිය තිය තිය හාදයෙක් දුවනවා කුඩයකුත් නැතුව, වැහි බින්දු එක්ක එක් උන කඳුලු බින්දු දෙක තුනකුත් පල්ලම් බහිනවා කම්මුලෙන් විටින් විට.
සමචතුරස්‍ර මෝටර් රථය රොම්බසයක් වෙන්නම ඇඹිලා තිබුන හැටි මතක් වෙන මතක් වෙන වාරයක් පාසා හදවත පසාරු කරගෙන යනවා වගේ දැනුනා පොඩි හාදයාට.
ඔව් ඔය හිත හොඳටෝම රිදෙන්න ඇති වැල්ලෙ තනිවෙනකොට, ඒත් එහෙමයි කියලා මගේ හිතටත් මෙහෙම ගින්දර දෙන එක හරිද ? දැනටමත් පදමට ඇවිලෙන මගේ පපුවට තවත් දර කෑලි දාන්න එපා යාදව්, අන්තිමට මේ හිතේ අඟුරුවත් නැති වෙයි යන්තම්වත් පණගැහෙන්න.
යටි තොල, ඇඟිලි තුඩු පවා වෙව්ලනකොට කොළඹ මහ රෝහලට කඩාගෙන වැදුන අභිෂේක් ඔලුව හැරිච්ච අතේ එහෙ මෙහෙ දිව්වෙ යාදව්ව හොයාගන්න හිතාන.
අහම්බෙන් ඇහැ ගැටුන සුදු ඇඳන් උන්නු ආරක්ෂක නිලධාරියෙක් පැත්තට අභිෂේක් දිව්වෙ තෙමිලා පෙඟිලා ඇඟට ඇලුන ඇඳුම් වල වතුර බිම දිගේ බේරෙනකොට.
"හෝව් ! හෝව් ! හෝව් ! කොහෙ යනවා කියලද හිතාගෙන ඉන්නෙ ?"
ආරක්ෂක අංශෙ දෙතුන් දෙනෙක් හිටපු ICU කාමරයක් ඉස්සරහා නතර උන අභිෂේක් ඇතුලට යන්න හදනකොට මහත තඩි ආරක්ෂකයෙක් එහෙම කිව්වෙ රවාගෙන.
"යාදව්...... මිස්ටර් යාදව් ලවන් දුණුකේආරච්චි ඇතුලෙනේද ?"
හිතේ තියෙන කලබලේ අස්සෙ ඇඟිලි තුඩු එකින් එක තෙරපන ගමන් අභිෂේක් එහෙම ඇහුවා.
"ඔව් ! ආව අතක් බලාගෙන දැන් මෙතනින් යනවා... එක එක හිඟන පැටව්න්ට ඇතුලට යන්න දෙන්න බෑ එහෙම."
තෙත බරිත වෙලා කොන්ඩෙන් මූණෙන් බාගයක්ම වැහිලා තිබුන අභිෂේක් දිහා උඩ ඉඳලා යටට බලපු ආරක්ෂක නිලධාරියා එහෙම කියනකොට පොඩි හාදයා තද කරලා යටි තොල හපාගත්තා.
"මට කාගෙන්වත් අවසර ඕන්නෑ ඇතුලට යන්න...... ඒ නිසා එක්ස්කියුස් මී අන්කල්."
එහෙම කියන ගමන් අභිෂේක් ඇතුලට යන්න හදනකොට ඒ මනුස්සයා පොඩි හාදයාව වැලමිටෙන් අල්ලලා එහාට තල්ලු කරා තරහෙන්.
YOU ARE READING
කොල්ලෙක් කුලියට දීමට ඇත. ( complete ) +18
Non-Fictionආලය යනු දී කිරි නම් රතිය යනු කිතුල් පැණිය.
