කොල්ලෙක් කුලියට දීමට ඇත. ( complete ) +18

I'm Yours

"මොකද්ද අර මොළේ තියෙනවයි කිව්වෙ ?"

අභිෂේක්ගෙ උරහිස් දෙකෙන් අල්ලග්තු යාදව් එහෙම ඇහුවෙ ඒ පාට දෙකේ ඇස් දෙක ලොකු කරගෙන කලු ඇස් දෙකට එබීගෙන.

"පිළිකාවක්..."

බිම බලාගත්තු අභිෂේක් එහෙම කිව්වෙ යාදව්ගෙ ඇස් මගාරින ගමන්.

"පිලිකාවක් !? බොරු කියන්න එපා අභී....ෂේක්, උය පුතා මාව බය කරලා ආටල් එකක් ගන්න නේද හදන්නෙ ?"

ලාවට මත් ගතියක් තිබුන යාදව් එහෙම ඇහුවෙ පොඩි හාදයාගෙ කොන්ඩෙන් අල්ලලා මූණ උඩට උස්සන ගමන්.

"යා...... දව්....."

පොඩි හාදයාගෙ ඇස් වල පිරිලා තිබුන කඳුළු, ඒ කලු ඇස් දෙකේ තිබුන අසරණ බැල්ම, තද කරලා හපාගෙන ඉන්න යටිතොල ලොකු හාදයාගෙ හිත ගස්සලා දැම්මෙ එක මොහොතකට කියපු කතාව ඇත්තදෝ කියලා හිතෙනකොට.

"ඔය රඟපෑම නවත්තන්න අභී.... ෂේක්, Drop the act මිනිහෝ !!!!"

ලාවට අල්ලගෙන ඉඳපු කෙස් රොද තද කරලා අල්ලන ගමන් යාදව් ගැඹුරු කටහඬකින් එහෙම කියනකොට මෙච්චර කල් විලංගු දාලා හිර කරලා තිබ්බු අභිෂේක්ගෙ කඳුළු කැට නිදහස ලැබුවා. එක පාට්ට ඇස් ගැට්ටෙන් පැනපු කඳුළු බෝල කම්මුල දිගේ පහලට රූටගෙන යනකොට යාදව්ගෙත් ඇස් ගැස්සුනා හිතට වඩා හයියෙන්.

පිළිකාවක් ! ඒක නම් විහිළු කරන්න හොඳම නැති මාතෘකාවක්.... මේ පොඩි කොල්ලට පිළිකාවක් ?!

"මගේ ඔලුව හරි බරයි යා..දව්, ඉතින් දෙනවද මට හයිය උරහිසක් ?"

නාහෙත් උඩට ඇද ඇද ඒ පාට දෙකේ ඇස් දෙක දිහා බලාගෙන අභිෂේක් එහෙම ඇහුවා කාලෙකට කලින් දවසක මතක අවුස්සන ගමන්.

"උත්තරේ දැන දැන ප්‍රශ්න අහන්න එපා අභී...."

ලොකු හාදයා උත්තර දෙනකොට පොඩි හාදයා ඒ උරපත්තක් උඩ නලල තද කරගත්තෙ නිදහස් උන කඳුළු කැට වලට නිදහසේ ගලාගෙන යන්න ඉඩ දීලා.

"මම හරි පව් යාදව්....."

"අභී....ෂේක් !"

යාදව්ගෙ ඉණ අත් දෙකෙන්ම තද කරලා මිරිකගන්න ගමන් පපුවෙ නලල තියාගෙන උන්නු පොඩි හාදයා කතා කරන්න පටන්ගත්තා වෙන කව්රුවත් එක්ක කතා නොකරපු තාලෙට.