Accidentally Pregnant By Famous Billionaire (Under Editing)

Chapter 44

Nang matapos ang eksena na iyon nag si pahinga na sila ang iba sa sofa ang iba naman ay nahiga sa sahig pero my mga malambot na parang kama pero di hangin ito. 'Yung binibili sa online.

Kinuha sa bahay nila Monica.

Si Maxwell naman ay naka upo sa malambot na upuan habang hawak ang kamay ng asawa nitong mahimbing natutulog.

"Baby, wake up na, masyado ng mahaba ang tulog mo." bulong nitong boses.

Tinatapik-tapik naman nito ang balikat ni Akisha pero hindi ito gumalaw.

"Fine, matutulog narin ako. Bukas ka pa siguro gigising."

Pinatong naman ni Maxwell ang ulo niya sa higaan ni Akisha at pumikit.

Nagising naman si Akisha sa isang puting kisame kaya inilibot niya ang paningin at pansin niya nasa kwarto na ito habang ang mga pamilya ni Maxwell ay kumakain habang si Maxwell kumain pero katabi niya ito kaya tinitigan niya lang ang asawa habang may ngiti sa labi.

Hindi man lang siya umalis sa tabi ko?

"Gising ka na pala, Akisha." saad bigla ni Claire na nag pa balik sa ulirat ni Akisha.

Nag si tingin naman kaagad ang lahat lalo na si Maxwell. Binaba naman nito ang kinakain sabay pinaharap sa asawa ang upuan. "Are you okay? May masakit ba sa'yo? Anong gusto mong kainin?" Sunod-sunod na tanong nito kaya ngumiti ako.

"Hinay-hinay lang sa tanong, Hubby."

"Owww... sorry." Inalalayan naman ako nito umupo ng mapansin n'yang u-upo ako.

"Gusto ko ng watermelon pero kulay white na sobrang li-liit na buto na sobrang dami." napa Tanga naman sila sa gusto ko.

"Ba ka dragon fruit 'yon." aniya nila sabay halak-hak.

Umiling naman ako sabay tapik Kay Maxwell dahil maski siya na tawa. "Don't laugh. Hindi dragon fruit sabi ko pakwan. Magka-iba 'yon!" natahimik naman sila.

"Saan naman kami hahanap non?"

"I don't know. Basta 'yun ang gusto ko." sabay cross arm.

"Baby, wala namang ganong prutas. Pwedeng iba nalang?" nag taas naman ako ng kilay.

Tumahik naman sila ng mapansin nilang nag iisip ako.

"Fine."

"Gusto ko nalang ng halo-halo sa tapat at pinya."

"Easy lang 'yan. Kaysa kanina na parang dragon fruit pero pakwan, tang inang craving 'yan pakwan pero pag de-description mo dragon fruit parang ikaw lang dati, hon."

"Kami din bilhan niyo." saad pa ng mga babae.

Agad naman silang napatigil ng kalabugin ni Maxwell ang lamesa katabi niya.

"Eight palang, wala pa s'yang kain na kanin papa-kainin niyo ng halo-halo at pinya, are you serious? Mga kunsintidor din kayo e!" natahimik naman sila habang ako naka simangot.

"Oa naman." bulong ko na ikina tingin ni Maxwell sa akin kaya umiwas kaagad ako ng tingin.

Narinig pa niya 'yon?

"Sasakit tyan mo kung ka-kainin mo 'yon ng walang laman ang tyan mo. Kumain ka muna ng kainin."

Umiling naman ako sabay hawak sa braso niya. "Ayoko, gusto ko kumain kaagad non." iniwaksi naman niya ang kamay nito.

"Kung usapang ganyan, tigilan mo'ko. Kumain ka muna ng kanin bago ako bumili. Nakakasama sa anak ko 'yan." pag pupumilit niya, humiga naman ako patalikod sa kanya sabay kumot.

"Umupo ka." nag titimpi nitong wika dahil sa inasta ng asawa.

"Ayoko, ang damot mo! Pagkain lang pinag da-damot mo." sabay sipa ko.

"'Wag mo'kong pag dabugan, hindi naman kita pinag da-damutan sa gusto mo. Ang sa akin lang kumain ka muna." Talaga ba? "Ayoko nga kumain gusto agad halo-halo at pinya!"

"Edi hindi kita ibibili. Umiyak ka pa d'yan." he said with no emotion.

Walang awang lalaki!

"Grabi kana ah."

"Kuya, pabayaan muna."

"I agree." sang-ayon naman nila.

"Kaya tumitigas ang ulo ng asawa ko kasi ini-spoiled niyo!" natigilan naman sila.

"Pero ikaw naman ang sumusunod sa gusto niya. Ikaw ang nag i-spoiled." sabat naman ni Tita Issa ang mom niya.

"Yes I did, but I know my limit. So all of you shut up. Pina-pangaralan ko ang asawa ko kaya makinig lang kayo!" napa kapit naman ako ng mahigpit sa kumot.

Naiiyak naman na ako sa trato niya sa akin. Ang sama naman niya, nag ka sakit lang ako ang higpit niya na.

"Hey..." Sabay tapik sa akin. "'Wag mo akong artihan. Sa ngayon Hindi u-ubra 'yan. Kahit takutin mo pa akong iiwan mo ako, then go. Kung kaya mo. Masyado ka ng spoiled, lagi ka nalang umiiyak at nag aaway tayo lagi kahit mababaw lang ang dahilan! Ngayon mo ako awayin sasampalin ko 'yang bibig mo para magtuto ka!" mahaba nitong lintaya.

Inalis ko naman ang kumot sabay lapit sa kaniya. "Bakit hindi mo ako intindihin. Paulit-ulit ka, bingi ka ba?! Sabi ko ayokong kumai-aray..." putol kong wika habang nanginginig ang boses ko sa dulo na sinabi ko dahil bigla niya akong sinampal sa bibig ng malakas kaya napa hawak ako sa bibig ko.

"Kuya, sumo-sobra ka na!"

"Hey, bro!"

"Hoy!"

Sigaw nila lalapit naman sana sila sa akin ng titigan sila ni Maxwell. "Don't you dare. Kita niyo na ang ugali ng asawa ko, sumo-sobra na." mapanuyang nitong boses kaya natigilan sila.

Tinitigan naman ako ni Maxwell. "And you, matuto kang kumalma sa pananalita at sumunod minsan. Pag sinabi kong ka-kain ka muna, ka-kain ka!"

Hinampas ko naman siya sa dib-dib habang umiiyak, nakatayo lang ito hinayaan niya ako sa ginagawa ko "Grabi ka naman sa panga-ngaral mo! Sinasaktan mo'ko." aniya ko.

"Kaylangan kong gawin 'yon para mag tanda ka. Ilan beses na kitang hinayaan sa ugali mo pero hindi na'ko minsan natutuwa sa ugali mo. Kahit buntis ka gagawin at gagawin ko 'to. Kumain kana para bumili na ako." walang emotion nitong boses, sabay pinalapit sa akin ang lamesa.

Inilayo ko naman ito. "Ayoko nga sabi! Gusto ko kaagad halo-halo at pinya. Tyaka ako ka-kain ng kanin." pag ma-matigas ko parin.

"Pasensyahan tayo hindi kita ibibili." Tinignan naman nito sila Tita. "'Wag n'yong ibibili ang asawa ko habang hindi ko sinasabi." natigilan naman ako.

"Bakit mo ginagawa sa akin 'to? Ang sama-sama mo!"

"Shut up!"

"Ang sama mo!"

"I said shut up!" sabay bato ng vase na my lamang roses na bulaklak na nag pa-pabango sa kwarto ng hospital. Natigilan naman ako dahil sa takot, akala ko sa-saktan niya ako.

Bakit niya ginawa 'to sa akin?

Natatakot na ako.