ඌ මහ මුරණ්ඩු කොල්ලෙක්...
එහෙම් පිටින්ම ඒකා ඇවිදින පුස්තකාලයක්...
කෝපි සුවඳට වින්ටේජ් වයිබ් එකට ඒකා හරි පෙරේතයි....
කොටින්ම ඌට තිබුණෙම මහ පුදුමාකාර විදියෙ ආසාවල්.....
ආදරෙන් දෙන පුංචි හාදුවකුත් ඇති ඌට නිවෙන්න....
කේන්තියට කියන එක වචනෙකුත් ඇති ඌට අල්ලගෙන කෑ ගහන්න....
මහ සල්ලාලයෙක්...
හැබැයි උගෙ ආදරේ නම්
කවි සිංදු වලට වඩා උගෙ ආදරේ මට හරි ලස්සනයි ....
තද දුඹුරු පාට ඇස් වල හංගගෙන දීපු ආදරේ නම්
සිරාවටම ඒක පිස්සුවක්....
මුරණ්ඩුකාර තදයෙක්ව නම්මගන්න පුලුවන් වුනා කියලා කියන්නෙම ඉතිං...
ආයේ ඒ ගැන කවර කතාද...
ඌ ඒක නියමෙටම කෙරුවා......
ඔව්......
ලියවෙන්න තිබිච්ච කතාව වෙනුවට ඌ අලුත් කතාවක් ලියන්න පටං ගත්තා....
********
මං හෙව්වේ මහ අමුතුම විදියේ ආදරයක් ...
මං කිව්වේ නෑ උඹට මුළු දවසම මේ මගේ ලගට වෙලා දැවටි දැවටි ඉන්න කියලා...
ඉන්න ටික වෙලාවේ හරි මාත් එක්ක ඉදපං...
මට කතා කරන විනාඩිය හරි මාත් එක්ක ආදරෙන් කතා කරපං....
ඉන්න තත්පරේ හරි ඒක මේ මං වෙනුවෙන්ම විතරක් වෙන් කරලා දීපං....
මට මහ ලොකු දේවල් ඕන කරන්නේ නෑ....
පපුවට රිදෙන්න ආදරේ දීපං.....
මට ඒ හොදටෝම ඇති...
හිනාව ගැන නං කියන්නෙ......
ශාරූ......
ඔය හිනාව උඹේ කැමීලියා මලට විතරක්ම පෙන්නපං....
ආදරෙන් පිලි ගන්නවා මගේ අලුත් කතාවට.....
පොරොන්දු වෙනවා ඔයාලා අනිවාරෙන්ම මේ කතාවටත් හුගාක් ආදරේ කරන්න පටං ගනීවී.....
YOU ARE READING
|| කැමීලියා ||
Non-Fiction" නාද්‍ය ! උඹ දැකලා තියෙනවද කැමීලියා මල් හිනාවෙනවා....." " මල් වලට කවද්ද බං හිනා වෙන්න පුලුවන් වුනේ...." " ගිහිං කන්නාඩියකින් බලපං නාද්‍ය...අහංකාර කැමීලියා මලක් හිනා වෙනකොට තියෙන ලස්සන ගිහිං කන්නාඩියකින්ම බලපං...."
