17 වන කොටස

1.5K 85 43
                                    

ඇතුගල වෙහෙර

වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම නිර්වාණයක්....
වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම සමාධියක්.....

සෙංකඩගලින් ඇතුගල් පුරවරයට ආවත් හරි පුංචි හිරිකඩක් එක්කම ඉර ඈත අහසේ ගිලීගෙන යන ගමන් තිබුනා.....මුලු වට පිටාවම ලා කහ පාටයි......අදුරත් එක්ක මුහු වෙච්ච බැහැගෙන යන ඉර එලිය මුලු ඇතුගල් පුරවරයටම අරගෙන ආවේ මහ අමුතුම විදියේ ලස්සනක්.....

" ලස්සනයි නේද බං....."

" ම්ම්......"

විදූ එහෙම කිව්වෙ ඈතින් පෙනිච්ච ඒ බුද්ධ ප්‍රතිමාව දිහා බලාගෙන....ඇරත් කුරුණෑගල නගරයට පය තිබ්බ හැටියෙම කාගේ වුනත් ඇස් දෙක නතර වෙන්නෙ ඒ කන්ද උඩ පෙනිච්ච පින්වත් බුද්ධ ප්‍රතිමාව ළග තමයි.........

දිහස් නං එතන තමුන්ගේ වචන නාස්ති කරන්න උත්සාහ කෙරුවෙ නෑ....ඒ වෙනුවට දිහස් කෙරුවෙ මූණෙ ඇදිච්ච ලස්සන හිනාවක් එක්කම ඒ කන්ද දිහා ඔහේ බලාගෙන හිටපු එක විතරයි.....

" දැන් කවුද පන්සලට යන්න එන්නෙ......"

" හතලිහක් විතර ඉන්නවා සර්....අනිත් අයට මහන්සීලු...."

" හරි එහෙනං ඒ හතලිස් දෙනා මාත් එක්ක යන්න  එන්න...."

" සර් එතකොට අනිත් කට්ටිය..."

" අනිත් කට්ටියට බස් එකට වෙලා ඉන්න පුලුවන්නෙ....කොහොමත් අපි වැඩි වෙලා එතන ඉන්නෙ නෑ.... විනාඩි හතලිස් පහක් වගේ ඇතුලත අපි ආපහු බස් එකට එන්න ඕනෙ....."

" සර් මමත් ඔයාලත් එක්ක එන්නද....."

සාරංග ගුරුතුමාගෙන් ඒ විදියෙ ඉල්ලීමක් කෙරුවෙ ශාරදා ගුරුතුමිය....තවත් විදියකින් කිව්වොතිං එහෙම දොලහා කළා දෙක පන්තිය භාරව හිටපු පන්ති භාර ගුරුතුමිය....

" ප්‍රශ්නයක් නෑ ශාරදා මිස් එන්න....."

මෙව්වට ඉතිං මුකුත් කියලත් බෑ නොකියත් බෑ.... හැබැයි ඉතිං ගොනා හැරෙන්නෙ පොල් පැළේ කන්න බව දැනගෙන හිටපු කොල්ලො ටික නං කෙරුවේ එතන මනා සේ දැනගෙන ගොනා සේ රගපාපු එක.....

" ශාරදා මිස් ඉස්සර වෙන්න....."

ඉතිං සාරංග සර් කියපු විදියටම ශාරදා මිස් එතනින් ඉස්සර වෙනකොට ඒ පස්සෙ වැටිච්ච කොල්ලො ටිකත් හෙමින් සැරේ ඉස්සරහට ඇවිදගෙන යන්න පටං ගත්තා.....දිහස්ලා හිටියේ ඒ නඩේ අවසානම හරියට වෙන්න.....

|| කැමීලියා ||Where stories live. Discover now