යක්බෙර නාදෙට තාන සොයා රඟනා...
තාන තනම් මහ පොලොව ගිගුම් ලවනා...
තාම නුබේ සුව හීන නොවෙයි සිතුනා....
ආල අඩව්වට විලක්කු හිත දැවුනා...
මයේ ආල අඩව්වට විලක්කු හිත දැවුනා....
ප්‍රේමි නුඹයි මට ගින්න වගේ හිඳිනා..
ඒක තමයි හැරදා මම නොයන ඉනා...
ඇත්ත තමයි මට යන්නම බෑ හිතුනා...
නැටුම් කාමරය අස්සෙන් ඇහිච්ච බෙර සද්දෙට දිහස්ගෙ හදවත ලෝබ කං කෙරුවා...පාසලේ ලමයි මේ කලා උළෙලට ලෑස්ති වෙනවා.... ඉතිං ඒ වැඩකට ආපු ගමන්ම දිහස් දැන් මේ නතර වෙලා හිටියෙ පාසලේ නැටුම් කාමරය අසලින්....සිලම්බු වල සද්දෙට දිහස් තාමත් හරි ආදරෙයි....ගැට බෙර දවුල් සද්දෙට දිහස්ගෙ ඇග නිකං නලියනවා වගේ....මේ තමයි දිහස් ආස කරපු ඒ කලාව...සීයා තාත්තගෙ කීමට නතර කරලා දාපු තමුන්ගේ එකම ආසාව.....
සාර සදිසි නුඹේ රහක නොවන සිත...
මේඝ ගර්ජනා හීන නොවන කල...
සීල බිඳින හද ප්‍රේම සොයන දින.....
මයෙ ආල අඩව්වට විලක්කු හිත දැවුනා...
ප්‍රේමි නුඹයි මට ගින්න වගේ හිඳිනා...
ඒක තමයි හැරදා මම නොයන ඉනා....
ඇත්ත තමයි මට යන්නම බෑ හිතුනා....
සිල්ලාරේ.....
හිත කොහෙදෝ
දැනෙන දිනේ...
සන්සාරේ....
නොවනා
මතකෙ නුඹේ..
ගම්බාරේ....
සරනා
එකම තැනේ...
නැටුම් කාමරය දිහාවෙන් දිහස්ට ඒ ඇහෙන්න තිබුනෙ තමුන් පෞද්ගලිකවම හුගක් ආදරය කරපු ගීතයක්.....ඒ ගීතයෙන් කියවෙන්නේ තරුණියකට වහ වැටිච්ච යක්ෂ දිෂ්ටියක් ගැන....දාලා යන්න හිත දෙන්නෙ නැති තරමටම ආදරෙන් වෙලිච්ච අමුනුස්ස පරාණයක් ගැන...වෙනමම විදියේ රහක්....වෙනමම විදියේ අර්ථයක්..... ඉතිං මේ ආල අඩව්වට දිහස්ගෙ හදවත සෑහෙන්න මනාපයි.....
YOU ARE READING
|| කැමීලියා ||
Non-Fiction" නාද්‍ය ! උඹ දැකලා තියෙනවද කැමීලියා මල් හිනාවෙනවා....." " මල් වලට කවද්ද බං හිනා වෙන්න පුලුවන් වුනේ...." " ගිහිං කන්නාඩියකින් බලපං නාද්‍ය...අහංකාර කැමීලියා මලක් හිනා වෙනකොට තියෙන ලස්සන ගිහිං කන්නාඩියකින්ම බලපං...."
