මං සාප කරනවා .....ආයෙ තොපි එකෙක්ටවත් මනුස්ස ආත්මයක් දෙන්න එපා කියලා මං සාප කරනවා ...දළදා හාමුදුරුවෝ පල්ලයි තොපි එකෙක්වත් ආයේ ඉපදෙන්න එපා ....උඹලා මගේ ආරණ්‍යාව මරා ගත්තා...තොපි සේරමල්ලා එකතු වෙලා ඒ අහිංසක කෙල්ලගෙ මුලු පවුලම විනාස කරලා දැම්මා..... තොපි සේරමල්ලා එකතු වෙලා මේ මාවත් විනාස කරලා දැම්මා යකෝ........මනුස්ස වෙස් ගත්තු තිරිසන්නු තොපි එකා එකා ගානේ විනාස වෙලා යන්න ඕනෙ.......
පොඩි අයියා එපා....අනේ ලොකු අයියා පොඩි අයියව නවත්තනවකො......
සත්සර ඔය තුවක්කුව මෙහාට දීපං....
උඹ අපේ මූණෙ දැලි ගාන්නද යකෝ හදන්නෙ....
උඹලට තාමත් ලොකු උඹලගෙ නම්බුව.....මං මැරුණයි කියලා උඹලට කිසි ගානක් නෑ......
පොඩි අයියා අනේ ඕක කරන්න එපා මට ඉන්නෙ ඔයා විතරයිනෙ.....
මට දාලා යන්න බැරි එකම එකා උඹ විතරයි සචිත්‍ර....මට පොරොන්දු වෙයං උඹ හරි මේ අපායෙන් ගැලවිලා යනවා කියලා අයියට පොරොන්දු වෙයං සචිත්‍ර.....
අනේ පොඩි අයියා කිව්වම අහලා ඕක මගේ අතට දෙන්නකො.....
පොඩී ඔය තුවක්කුව මෙහාට දීපං....
එක අඩියක් ඉස්සරහට තියන්න එපා ලොකූ.....උඹ හරි මාත් එක්ක හිටගත්තනං මට මෙච්චර හරියක් සිද්ද වෙන්නෙ නෑ.....උඹත් කෙරුවේ මොකක්ද....අම්මගෙ රෙද්ද අස්සේ රිංගගෙන උන්ට උල් පන්දං දීපු එක විතරයි....උඹ කවදාවත් මට හොද සහෝදරයෙක් වුනේ නෑ.....උඹ...උඹත් පලයං....උඹත් ගිහින් මුන් එක්කම මැරිලා පලයං.....
පොඩි අයියා අනේ මාව දාලා යන්න එපා....
මට සමාවෙයන් සචිත්‍ර....මං උඹව හොයා ගන්නවා.....එතකං පරිස්සමට දග නොකර හිටපං....පොඩි අයියා අනිවාරෙන්ම උඹව හොයාගන්නවා.....
අනේ නෑ.....එපා......! පොඩි අයියා.......!
ඉහෙන් කනෙන් දාඩිය පෙරාගෙන ශාරද්‍ය නැගිට ගන්න කොටත් වෙලාව පාන්දර හතරයි.... ආයෙමත් හීනයක්..... හැබැයි ඒ හීන ඇතුලෙදි දැනෙන දේවල් තමුන්ට දැනෙන්නෙ ඇත්තටමයි....සතුටක් වුනත්....දුකක් වුනත්....බයක් වුනත්...ඒ හැගීම් හැම එකක්ම ශාරද්‍යගෙ ඇතුලාන්තයෙන්ම දැනෙන්න පටං ගන්නකොට සාමාන්‍ය වේගෙන් පිට පැනපු තමුන්ගේ හදවතේ ගැස්ම පවා ශාරද්‍යට දැන් දැන් ඇහෙන්න පටං ගත්තා.......
YOU ARE READING
|| කැමීලියා ||
Non-Fiction" නාද්‍ය ! උඹ දැකලා තියෙනවද කැමීලියා මල් හිනාවෙනවා....." " මල් වලට කවද්ද බං හිනා වෙන්න පුලුවන් වුනේ...." " ගිහිං කන්නාඩියකින් බලපං නාද්‍ය...අහංකාර කැමීලියා මලක් හිනා වෙනකොට තියෙන ලස්සන ගිහිං කන්නාඩියකින්ම බලපං...."
