The Devil's Dark Care Tom 2

Prolog

Czym tak naprawdę jest obsesja?

Obsesja jest zaburzeniem kompulsywnym, polegającym na powracaniu natrętnych myśli czy wyobrażeń bez woli chorego.

A może to co mnie spotkało, można nazwać inaczej? Sama nie wiem. On wiedział co robi. Nie sprawiał, że się go bałam. Z czasem sama zaczęłam pragnąć jego obecności. Jego dotyku. Jego brutalności. Zbyt późno dotarło do mnie co tak naprawdę się stało. Więź między mną a moim oprawcą wywiązała się w specyficzny sposób. Oboje czuliśmy to samo. Pożądanie.

Z czasem sprawił, że byłam jak narkoman. Gdy nie widziałam się z nim, czułam się jak na głodzie.
Asher Jones był Bogiem, a ja go czciłam. Byłam jego wyznawczynią. Nikt poza nim się nie liczył. Nikt poza nim nie mógł mnie dotknąć.

Stalker. Mężczyzna z obsesją. Mężczyzna który mordował dla przyjemności. Mężczyzna dla którego stałam się całym światem. Był moim osobistym ochroniarzem. Najlepszy zabójca na Wschodnim Wybrzeżu, wziął sobie za cel mnie. Nie by mnie skrzywdzić, lecz ochronić przed wszystkimi.

Nazywam się Aurora Davis. W wieku osiemnastu lat zostałam wyrzucona z domu. Fajnie nie? Sama sobie poradziłam. Miałam przy sobie tylko przyjaciółkę, która mi pomogła w pierwszych dniach. Ta sytuacja mnie nauczyła, że nie warto się poddawać. Chociaż próbowałam. Próbowałam skończyć to wszystko. Stąd wytatuowany średnik na nadgarstku. Tylko Vici wiedziała prawdę.

Dzięki dobrym ludziom, stanęłam na nogi. Wyszłam na prostą. Niczego tak nie pragnęłam jak żyć w spokoju. Jednak los postanowił, że po raz kolejny się ze mną zabawi. Tym razem jednak postanowiłam, że to ja będę ustalać zasady.

Zasady, które sama postanowiłam złamać. Z czasem jednak pochłonęło mnie to całkowicie. Nie zostałam złamana, zniszczona, skrzywdzona. Pierwszy raz byłam dla kogoś tak ważna. I z jednej strony naprawdę się cieszyłam. Cieszyłam się z tego, że miałam taką osobę, dla której byłam kimś więcej niż tylko dupą do ruchania.

Tylko był jeden problem. Czy będę w stanie kiedyś zaakceptować to kim on jest i co robi?