"Thank you very much!" Sabi ko habang naririnig ko ang mga palakpakan ng mga tao dito sa bar na pinagtatrabahuan ko.
Bumaba ako ng stage and I was greeted by the owner of this bar with a hug. I hug him back and thank him for always supporting me.
He always treats me like I'm his daughter and always encourage me to pursue my passion to music.
"Another great performance Jhoana." He told me.
"Thanks to your hospitality." Nakangiti kong sagot.
Kinuha ko na yung gitara ko and after makipag-usap sa ilang mga tao, napagdesisyunan ko na umuwi na.
Habang naglalakad ako pauwi samin, may nakita akong nakaupo sa may tabi ng kalsada habang nakayuko.
It gives me urge to approach her for some unknown reason. I stop few steps away from her. "Are you okay?" I reluctantly asked. She lifted her head and met my worried gaze.
"My name is Maloi not okay." She slurred speaking. I don't know if I'll be offended on how sarcastic she answered me.
"Lasing ka ba?" Tanong ko. Mapungay lang yung mata niyang nakatingin sakin sabay iling. I admit, she looks so cute when she shook her head slowly with her sleepy eyes.
"San ka nakatira? Mag-isa ka lang ba?" Tanong ko. Bigla siyang tumayo and halos mawalan ng balanse kaya mabilis akong nagreact and hinakawan siya sa magkabilang braso niya.
"You're cute but I don't talk to strangers." Sabi sabay subok na makaalis sa hawak ko at maglakad ng tuwid pero hindi niya magawa dahil siguro sa kalasingan.
Inalalayan ko siya ulit and all of a sudden she passed out. Nasalo ko naman siya before she collapsed. I tried to wake her up by tapping her cheeks lightly pero hindi umubra.
Wala na akong nagawa kundi ang dalhin siya sa apartment ko. Hindi naman kalayuan yung apartment ko dito kaya hindi ako masyadong mahihirapan.
Pumara ako ng tricycle. Pinasok ko siya sa loob ng dahan dahan tapos tumabi ako sa kanya. Pinatong ko yung ulo niya sa balikat ko tapos nakaalalay yung kamay ko sa noo niya para hindi siya mauntog or mayugyog yung ulo niya.
Wala pang twenty minutes ay nakarating na kami sa apartment building ko. Nilagay ko yung gitara ko sa harapan ko tapos pinasan ko siya sa likuran ko. Nagbayad naman ako kay kuyang driver tapos pumasok na ako sa building.
Sumakay ako ng elevator tapos hindi rin nagtagal ay nakarating na ako sa apartment floor ko. Naglakad ako papunta sa unit ko and binuksan ito.
Pagkasara ko ng pinto pagkapasok namin, dinala ko siya sa kuwarto ko and dun ko siya hiniga. I want to change her clothes pero hindi ko magawa kasi hindi naman kami close.
Pinunasan ko na lang siya sabay kumot sa kanya. I grabbed my extra blanket and pillow and walked to my living room.
I settle my bed sa sofa before I went to my bathroom and took a bath. After kong maligo at magpatuyo ng buhok, nahiga na ako sa sofa and natulog.
*******
It's early in the morning and I'm making breakfast. Hindi parin gising yung babae na dinala ko dito.
I heard a faint footsteps behind me so I turn around and saw her walking towards the kitchen with confuse look and disheveled hair.
"You're awake." Pagbati ko. Nanlaki bigla yung mata niya and narealize niya ata na wala siya sa bahay niya.
"Ahhhh! Anong ginawa mo sakin? Nasan ako? Sino ka?" Hysterical yang sabi. Napapikit naman ako ng mata at napatakip ng tenga dahil sa over acting niyang ganap.
