Inlove With My Neighbor

Chapter 23

Chap 23: Zephyr's past.

3rd Person POV:

Isang taong gulang palang noon si Zephyr, may trabaho ang Ina nito at ang ama nito, ang Ina niya ay isang secretary sa isang kompanya at ang ama naman nito ay manager sa isang malaking restaurant na pagmamay-ari rin nila, sa Quezon silang tatlo nakatira.

Lahat lahat kayang ibigay ng ama nito sa kanyang ina, masaya  pa sila nun, not until nalaman ng ama ni Zephyr na may kabit pala ang asawa niya nalaman din nila na nabuntis siya ng kabit niyang yun, mabuting asawa ang ama ni Zephyr kasi kahit nalaman niya na may kabit ang asawa at nabuntis ito ay hindi niya ito sinaktan o pinagbuhatan ng kamay kahit masakit sa kaniya ang bagay na yun.

"Sorry." wika niya sa kanyang asawa na nagmamakaawa at umiiyak.

"Camille, huwag mo kami iwan ng anak mo, please stay with us! Huwag mo kami iiwan ni Zephyr please!" nagmamakaawang sabi niya, lumuhod ito at niyakap ang tuhod ng asawa. "Please, don't leave us."

"Sorry, alagaan mo na lang ang anak natin, ikaw na ang bahala sa kaniya."
ani Camille na walang emosyon na sinasabi yun.

"Please..."

"Sorry ayaw ko na, may mahal na akong iba at magkakaanak na kami, ikaw na lang ang bahala Kay Zephyr huwag mo siya pababayaan."

"Camille huwag naman ganito please, gusto kong alagaan ang anak natin ng magkasama."

"Tama na Miguel please." pigil niya at pilit inaalis ang mga braso  ng asawa na nakayakap sa tuhod nito.

Gabi din iyon at hindi alam ni Zephyr ang nangyayari sa kaniyang ina at ama dahil tulog siya nung gabing yun. Nung gabing din yun ay hindi na rin napigilan ng ama ni Zephyr ang asawa kaya umalis na ito at iniwan ang anak na isang taong gulang palang at ang asawa, mas pinilit niya ang kabit niya at ang anak na pinagbubuntis niya palang.

Zephyr's POV:

I was 8 years old that time and ilang taon din na hindi ko nakita ang mom ko. My dad is the only person who never left me. Lahat ng bagay na gusto ko o hindi ay ibinibigay ni dad sa akin, he's a good father and a good husband also.

Dad told me everything about mom, he told me na iniwan niya kami dahil may mahal na siyang iba, at magkakaanak na siya, so meron akong kapatid huh? Actually my dad is really honest on me, he never lied on me, he also told me that time na kahit ganun yung ginawa ng mom ko dapat hindi ako magtatanim ng sama ng loob dahil mom ko parin siya, but damn hindi kami pareho ni dad, masama ang loob ko sa ginawa niya I can't forgive her.

Alam ko na nasaktan ng sobra nun si dad pero hinahayaan niya lang si mom dahil mahal niya ito ng sobra sobra. Damn dad, you don't deserve a woman like her, I swear.

Nalaman din namin ni dad na naghiwalay na si mom at ang kabit niya, oh. Is that your karma mom?
Nalaman namin yun kasi nung naghiwalay sila ng kabit niya ay pumunta si mom sa bahay namin kasama ang anak niya, may dala si mom na bagahe. Tinanggap naman siya ni dad kasi mahal na mahal niya pa si mom sa mga kabila ng mga ginawa niya. But me? I don't know I think mahal ko naman si mom kasi mom ko parin siya but masama parin ang loob ko sa kaniya she left me, malakas ba gayuma niya na ginamit kay dad kaya ganun ganun na lang kadali na tanggapin at patawarin si mom? Kahit sinabi ni dad nun na hindi dapat ako magtatanim ng galit ay  hindi ko mapigilan, iyon ang nararamdaman ko eh. I can't stop myself.