Violet♡[Ziam] Season 1 Completed

fifty eight

بدون برداشتن نگاه نا آرومش از در اتاقی که چند لحظه پیش هنری به همراه چندتا پرستار واردش شدن سعی داره ریتم نفس های آشفته ش رو منظم کنه

دقیقه ها پشت سر هم میگذرن

عقربه های ساعت کند تر از هر زمان دیگه ای همدیگه رو دنبال میکنن

چه مرگشون شده؟!

چرا زمانی که التماسشون میکنی زمان رو جلو نبرن سرعتشون رو بیشتر میکنن اما حالا...

با صدای باز شدن در از فکر بیرون میاد و نگاه نگران و آشفته ش رو به هنری میدوزه

و زمانی که نگاه اون مرد به چشم هاش گره میخوره بدون اینکه توانایی حرکت دادن زبونش رو داشته باشه سرش رو به دو طرف تکون میده تا از حال لیام آگاه بشه

ه: نگران نباش... به هوش اومده فقط...

مکث کوتاهی میکنه و تخته شاسی بین دست هاش رو به یکی از پرستارها میده

ه: به خاطر اینکه هنوز الکل توی خونش در جریانه نمیتونم براش مسکن یا آرامبخش تجویز کنم

ک: الکل؟

با گیجی میپرسه و هنری بی هیچ حرفی سر تکون میده

ه: چاره ای نیست... یه چند ساعتی باید درد رو تحمل کنه...

جمله ش ادامه داره اما کریس دیگه هیچی نمیشنوه

لیام مست بوده؟!

آخرین باری که اون مرد رو مست دیده خیلی براش دوره

انقدر که انگار هیچوقت حتی وجود نداشته!

اما حالا...

فکر کردن به اینکه لیام توی مستی شرایطی رو که هنری براش توصیف کرده از سر گذرونده نفسش رو بند میاره...

ه: کریس... کریس حالت خوبه؟

ک: آره

با بی نفسی جواب میده و نگاه آشفته ش رو از اون مرد میدزده

ه: رنگت خیلی پریده، میخوای فشارت رو بگیرم؟

ک: نه... نه خوبم... میتونم ببینمش؟

ه: آره مشکلی نداره

ک: ممنون

تن صداش پایینه و قدم های آرومش رو به سمت دیگه ی راهرو سوق میده

روبه روی اتاق مورد نظرش وایمیسه و بعد از گذشت چند ثانیه وارد میشه

دلش نمیخواد اون شرایط رو برای خودش توصیف کنه

تمایل نداره به هیچ چیز اون تصویر دقیق بشه

فقط میخواد هرچه سریعتر خودش رو به کنار تخت اون مرد برسونه و دستش رو توی دست خودش بگیره

که همین کار رو هم میکنه

ک: لیام...

رو به پلک های بسته ش لب میزنه و وقتی فشار ضعیف دست سردش رو حس میکنه لبخند محوی روی لب هاش کشیده میشه