Love Rehab

CHAPTER 38

NASH' POV

"Andyan ka na pala anak.. " Salubong sa akin ng babaeng nagpakilalang Nanay ko.. Andito pa pala sya..

"Nashmiya, you forgot your purse", biglang lumabas si Fierro sa sasakyan niya.. Hinatid niya ako.. Hindi pa din kasi sumasagot si Damion sa mga tawag ko.. Pagkatapos naming kumain, pinuntahan pa namin siya sa Condo niya pero wala sya doon.. Nakakapagalala nga..

"May boyfriend ka na pla talaga anak? Akala ko nagbibiro lang ang Auntie mo", biglang sambit niya..

"Hindi ko sya----" boyfriend.. yun dapat sasabihin ko kaso naputol na ang expalanation ko dahil sumabat na naman sya ulit..

"Pasok ka muna.. Ano ang pangalan mo iho?" bumaling siya Kay Fiero..

"Fiero po..", hindi ko alam bakit umakbay sa akin si Fiero. Sa totoo lang kinilabutan ako.. Tiningnan ko sya ng masama lalo na ng makita kong napapangiti ang babaeng nasa harap ko..

"Hindi na po, kumain naman na kami sa labas... Diba? Diba?", saad ni Fiero habang pinipisil pisil an balikat ko...

"Ganun ba? Sabagay gabi na din..", sambit ulit niya..

Ni hindi ako nakapagpaalam ng maayos kay Fiero dahil pumasok na ako sa apartment..

"Gwapo ang nobyo mo, pero sana kilalanin mo muna siya ng maigi..", pahabol na saad niya..

"Kung sakaling magutom ka, may pagkain dito.. Sabihan mo lang ako ipagiinit kita..", Dirediretso niyang saad..

"Kelan ka aalis dito?" nakita ko ang pagkagulat sa mukha niya.. Maski ako nagulat din sa tanong ko.. Kanina noong nasa simbahan ako, pinangako ko kay Papa God na bibigyan ko sya ng chance na magpaliwanag.. Pero hindi ko alam kung bakit napakahirap nun na tuparin..

Hindi ko na hinintay ang sagot niya, pumasok na lamang ako sa kwarto ko..

----------------------------------------------------------------------

"The number you dialled is either un attended or out of coverage area. Please try your call later"

Naihamapas ko cellphone ko sa kama sa sobrang disappointment.. Hindi ko pa din macontact si Damion.. Tinawagan ko na din si Thunder at Fiero pero hindi pa daw nila ito nakakausap.. Maging si Siena ay tinawagan ko na rin pero panay ring lang ito.. Kung sabagay Lunes na bukas, magkikita naman siguro kami sa school..

______________________________

Pag gising ko nakahanda na naman ang almusal.. Medyo nagugutom na ako pero dahil nahihiya ako sa inasal ko kagabi. Hindi ako kumain.. Hindi ko rin namalayan kung asan SIYA. Ewan, siguro nga umalis na.. Bahala siya.. Ang bilis niya naman sumuko..

"Nak, punta muna ako sa Daddy mo, dito ka ba manananghalian? Ano gusto mong ulam? " nagulat ako ng biglang may nagsalita sa gilid ko.. Daddy? Wow ah, noong isang araw lang may Nanay ako, tapos ngayon naman may Tatay din ako.. Wow ahhh...

"Sa school nalang ako kakain.", sagot ko naman sabay labas ng apartment.. Haist.. Ano ba yann......

_________________________________

"Damion, kamusta? Bakit di mo si sinasagot ang tawag ko?" hinila ko si Damion paupo sa tabi ko.. Late na sya, buti may general assembly ang faculty kaya malilate daw si maam ng 15 mins.

Damion just looked at me blankly.. Tila pagod na pagod siya..

"May sakit ka ba?" lalo akong nagalala ng tila piniling piling nya ang ulo niya..

"I am Sorry.. There are lots of things to deal with.. Hindi na nga ako dapat papasok but I have to talk to you also..", halos pabulong niyang saad.. Pinipilit niya din ngumiti kahit ahalata sakanaya na malungkot siya..