"Yediği bir şey dokunmuştur belki.." Gonca'nın sesini duyar gibiydim. Ama gözlerimi açacak ne halim vardı ne mecalim!
Gonca'nın söylediklerinden sonra ortam yine sessizliğe bürünmüştü. Odadaki sessizlikten rahatsızlık duymaya başlamışken tekrar Gonca konuştu. "Bebeğin kurtulmasının mucize olduğunu söyledi doktor!"
Bebeğim..İyi miydi?
Gonca'nın sesi duyulurken başka kimsenin sesi çıkmıyor muydu gerçekten! Yoksa rüya falan mı görüyordum?
Gözlerim rüya gördüğüme dair düşünceleri bir bir kenara bırakırken yattığım yatakğın ucunda bir hareketlilik sezdim. Gözlerim yavaşça aralanırken burnuma dolan parfümünün kokusuyla bir kez daha rahatladığımı hissettim.
Kendime itiraf etmek istemesemde onun kokusunu algıladığımda huzurlu hissediyordum!
"Miray...Tatlım iyi misin?"
Başımın dibinden gelen sesle gözlerimi o yöne çevirdim. Dudaklarım kurumuştu ve ben hangi ara hastaneye geldiğimi hatırlamıyorum.
Sahi ne olmuştu dün gece?
Anılar gözlerimin önüne bir bir elirken yüzümü buruşturup ellerimle kanrımı yokladım. Neyseki o ufak şişlik hala duruyordu.
"O iyi mi?" Enis'in keskin bakışlarıyla gözlerim kesişince sorumu yineleme ihtiyacı hissettim. "Oğluma bir şey oldu mu!"
"Hayır." Sesi düz ve pürüzsüz çıkmıştı. Her zaman ki gibi!
Gonca ellerime uzanıp ona bakmamı sağlarken gülümsedi. "İkinizde iyisiniz..Merak edilecek bir şey yok..Sadece tek düşündüğümüz.." dedi gözleri Enis'le buluşurken, "Bunu sana kimin yaptığı!Bir şey içmişsin.."
Kaşlarımı çattım. Dün akşam Ayşen Hanım'lara gitmiştik ve midem bir şey istemediği için çok bir şey yememiştim..Sadece meyve suyu içmiştim..Ve..
Gözlerim hızla büyürken Enis'e baktım. "Çay!"
İkisi de anlamayarak bana bakmayı sürdürürken doğrulmaya çalıştım. "Bitki çayı içirdi bana! Bebek için sağlıklı dedi! Bunu nasıl yapar?"
Enis sinirle bir elini yumruk yapıp kapıya doğru ilerledi. Yürüdü demek yalan olurdu..Resmen yataktan fırlamıştı. Yumruk yaptığı eli sertçe hastane odasının kapısına geçirirken şaşkın gözlerle ona bakıyordum. Sinirliydi ve hıncını çıkarmadan asla sakinleşmeyecekti.
"Lanet olsun!"
Hızla odadan çıktığında Gonca'ya döndüm. "Doktor ne dedi?"
"Seninle konuşur zaten birazdan buraya gelip..Ama mucize dedi.. O içtiğin şey..Her neyse bebek düşürücü özelliği varmış..Yumurtalığın içini yok etmek için kullanılıyormuş. Gerçi buralarda satılmıyormuş zaten ama.."
"Neyseki bardağın yarısını bitirmemiştim.." dedim dalgınca önüme bakarken.."Sadece birkaç kez içtim."
"Bebek için sorun teşkil etmemiş..Ama eğer ki Enis seni buraya yetiştirmeseymiş ve sen baygın olarak kalsaymışsın bebekte zehirlenip anneyi zehirleyebilirdi dedi doktor!"
"Enis mi yetiştirmiş? Ben ona seslenmiştim ama yoktu.."
"Mutfakta olduğunu söyledi bana..Mutfak alt katta mı?"
Başımı salladım.Alt kattan benim kısık çıkan sesimi duyması imkansızdı zaten!
"Ama yine de ayağa kalkmayacakmışsın uzun bir süre! Ne olur ne olmaz doktor tedbir amaçlı bu şekilde izaa etti!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEŞİNCİ MEVSİM
RomanceKollarımızı ısırarak saatler yapardık küçükken... Sanki zamanın canımızı acıtacağını anlarmış gibi. @cikolataliigofrett İlk Yayınlanma Tarihi : 01.03.2015 Son Yayınlanma Tarihi : 13.09.2015 Not: Bu hikayenin tüm hakları saklıdır.