'' Coşkun ırmaklardan, tozlu yagmurlardan taşlı yollardan geçtim. Oysa bir umuttu hep gönlü besleyen dayan yüreğim diyen. Ama kapkara bir yel her yanı sardı bende bir tek can kaldı...'' (8)
Hoca bu senenin programını aktardıktan sonra derse geçti. Ders mimarlık tarihi... Ama bu ders diğer senelerde öğrenilenlerin devamı. Bende öğrenmiştim ama bazı konuları daha önceden biliyordum bazılarını ise ilk defa duyuyordum. Sanırım aynı hızda ilerlemedik ve işlenilen konularda farklı. Yinede bilir bilmez dinledim hocayı sonuna kadar.
Dersin sona ermesiyle herkes teker teker çıkmaya başladı.
-Sen kalacaksan kal ama gideceklere engel olma bari !
-ahh kusura bakmayın özür dilerim... buyurun.
Yanımda oturan gençti. Kalkıp yol verdim. Ben kalkmadan oda çıkamıyordu. Sıralar 2li olarak tek sıra halindeydi. O gittikten sonra uzun uzun bakmışım ardından... Bir teşekkür bile etmedi ya! Saygıdan bu kadar da yoksun olunmaz ki canım, yazık! Hala yerimde otururken bir kız yaklaştı.
-sen yenisin galiba?
-evet yeniyim.
-şimdi bütün sınıf kantinde toplanmıştır, sende gel istersen?
-olur tamam geleyim.
Beraber çıktık. Yolda biraz konuştuk...
-Bu arada ben Elif
-Ben de Eylül, memnun oldum.
-Eylül ayında mı doğdun?
-evet nerden anladın?
-saf mısın kızım yaa, isminden!
-doğru ya
Gülüştük. Bu kadar da safım işte...
Gerçekten de bütün sınıf buraya gelmiş. Hepsi de çok samimi görünüyordu. Eh normal tabi kaç senelik arkadaşlar. Bir masaya oturduk. Sanki hepsi bana bakiyormuş gibi hissettim birden.
- bir şey içer misin?
- ha yok teşekkür ederim
- tamam sen bilirsin. Ben bir su alıp geliyorum o zaman
Elif'i beklerken bir genç yaklaştı: - sen sınıfa en son gelen kız değil misin?
- evet bugün geç kaldım biraz
- ben Atınç mimarlık 3. sınıf
- memnun oldum ben de Eylül
- Eylül gibi sıcak ve sert
- he?
-yok bir şey
Elif geldi: - Atınç bak işine lütfen hadi
- benim işim sizsiniz ;)
- ilerle dedim.
Atınç gidince kulağıma yaklaştı:- uzak durmanı tavsiye ederim. Sağı solu belli olmaz Atınç'ın... Hovardalık peşinde. Güzel kız görsün hemen atlar. Sağlam pabuç değil yani. Dikkat et, gönül çabuk kayar bunun gibilere...
- yok zaten işim olmaz. Tipim değil bir kere hahaha
- benimde :p
Atınç saygıdan yoksun gencin yanına gitmişti. Çokta eğleniyor gibilerdi aslında yanlarında iki üç kız sarmaş dolaş ıyy çok itici. Dayanamadım sordum Elif'e: - o kim?
- kim kim?
- şu mavi gömlekli.
- tanımıyor musun?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Eylül sabahı
RomanceBir Eylül sabahı; ''Çünkü herkesin siyah bir denizi vardır...'' Karanlık bir cukurda yapayalnız kalmış gibi hissettiğim günler oldu. Denizin mavisi bulanıp siyaha döndüğü günler de, gökyüzünde tutunacağım hic bir yıldızın olmadığı zamanlar da oldu...
