Bumaba ako mula sa sasakyan tsaka diretsong pumasok sa Starbucks kung saan kami mag-mi-meet up ni mommy.
"Hey." panimulang bati ko.
"Hey." nakangiti namang sabi niya sabay giniya ako sa isang upuan na nasa harapan niya.
'tsaka ko lang din na-realize na may kasama pala siyang isang babaeng naka-office attire na naka-straight face lang.
"So, ano pong pag-uusapan natin, mommy?" nakangiti ko pa ring sabi habang nakatingin naman sa baaeng katabi niya.
She looks familiar.
"Jack, I know that we're not in good terms so you can stop pretending."
Mabilis na nabura ang naka-plaster na ngiti sa mukha ko at napalitan ng seryoso.
"Buti alam mo." I cross my arms bago tumitig sa seryoso din niyang mukha.
Bumuntong hininga siya "I'm so sorry Jack, I can explain everything."
"Explain? What for? Eh malinaw naman na matagal mo na akong niloloko. Magulang ko kayo, pero anong ginawa niyo sa akin? You. Left. Me. Behind." matigas na sabi ko.
I swallow the invisible lump in my throat dahil feeling ko maiiyak na naman ako. Shit! I don't do crying.
"Jack--" akmang hahawakan niya ako sa braso pero mabilis akong umiwas.
"Don't you fucking touch me!"
Nagulat siya sa biglang sigaw ko tsaka bahagyang napaatras.
"I did it on purpose."
"Purpose? Hah! I don't care--" napatigil ako sa pagsasalita ng biglang mag-ring ang cellphone na nakapatong sa ibabaw ng table.
I'm sure about na naman 'yon sa work niya. Hindi pa nga kami nakakapag-usap ng matagal work agad!? Fuck it!
"See? You love your work more than me! Oh! Let me rephrase that, did you even loved me?" sigaw ko ulit, I don't care kung pinagtitinginan na ako ng mga tao dito.
Pabalik-balik ang tingin niya sa akin at sa phone niya na kanina pa nag-r-ring.
"I-I'm sorry anak, but I think I need to answer this call first, we will talk later." 'tsaka siya tuluyang umalis.
Fuck that 'Sorry' thing! Wala akong mapapala diyan. Bullshit! Lagi na lang ba ganito?! She always choose her work over her daughter!. Ang sabi niya, she will explain everything but again--
"Holy fuck!" Singhal ko ng maramdaman kong may bumuhos na liquid thing sa ulo ko.
Pagtingin ko isang chocolate frappe lang naman. "You need to wake up." sabi ng babaeng kaharap ko.
"How dare--"
"I dare you Jack Lorraine Belvis, wala kang alam kaya wala kang karapatan na pagsalitaan ng ganoon ang mommy mo. You don't even know a single thing about what happened to them. Ang kapal lang talaga ng mukha mo."
"Wow! Dude. Just wow! Ako pa talaga ang makapal ang mukha ngayon? Look what have you done to me! You freakin' ruined my clothes! Sino ka ba sa akala mo huh?" Akmang hahablutin ko na sana 'yung isa pang frappe pero naunahan niya ako.
"Boom strike two!" someone shout from behind.
Once again napahilamos na naman ako sa mukha ko. Fucking shit! That's too much!. Talagang nag-iinit na ang ulo ko sa babaeng 'to. Ang lakas ng loob niyang gawin sa akin 'to!
"Bitch!" gigil na sabi ko at talagang pinipigilan ko na lang ang sarili ko na hablutin ang buhok niya dahil may natitira pa rin akong hiya.
Ngumisi naman siya sa akin ng nakakaloko. "Nah, I think that's you name not me."
BINABASA MO ANG
Suicidal Mission
Teen FictionJack Lorraine Belvis, a privileged and obsessed fan girl who stops at nothing to capture the attention of her beloved boy band, BTS. Jack's world revolves around these seven talented and handsome boys, and she is willing to go to extreme lengths to...