Suicidal Mission

Chapter XVIII (Moment)

"Princess Jack! We need to go to school!" sigaw ni Jin habang kumakatok ng sunod sunod.

Imbis na sagutin siya ay napabahing ako, oh shit!. Mas niyakap ko pa ang comforter sa katawan ko dahil feeling ko sobrang lamig.

"Princess Jack?"

"S-shut up and leave me alone!" halos pabulong na usal ko sabay bahing ulit at yakap sa unan ko.

"Princess Jack?! What's wrong?, Can I come in?"

Napabalikwas ako ng bangon ng marinig ang sinabi niya bago lumapit patakbo sa pintuan at locked nito. Duh! Wala akong make-up! Baka ma-recognize niya ako.

Nasubsob naman ako sa sahig ng maramdamang sumakit ang ulo ko, shit! Mukhang magkakaroon ako ng lagnat.

"Are you okay there? what's that sound? Open the door, it's locked." narinig ko pang pinipihit niya ng paulit-ulit ang seradura ng pinto.

Nanghihina akong gumapang pabalik ng kama. "I'm not feeling well! I can't go to school!" Namamaos na sigaw ko sabay sapo sa noo ko. Ang sakit ng ulo ko! God! I hate this feeling!

"If that's the case, hindi na rin ako papasok ng school so that maaalagaan kita! Open the door!"

Napa-face palmed naman ako sa sinabi niya. I hate you Jin! Lalo mong pinapasakit ang ulo ko.

"Ayoko princess Jin! Just leave me alone ok?! Kailangan ko lang itulog 'to!" sigaw ko pabalik dahilan para mapatahimik siya.

"But princess Jack! You're the reason why we go to school!" ang akala ko umalis na siya pero hindi pa pala!

Frustrated akong napasabunot sa buhok ko, bakit ba ang kulit niya?!

"Hindi pwedeng gano'n princess Jin! Pumasok na lang kayo ok?! Susunod ako!" sigaw ko ng may halong pagka-irata.

"Can you open the--"

"Go!" putol ko sa sasabihin niya. Biglang natahimik ang pinto kaya napahiga ulit ako sa kama.

"I'm just being concern, you don't need to shout, get well soon Jack." malamig na sabi niya tsaka ko lang narinig ang mga yapak niya paalis.

Napabuntong hininga ako. He didn't call me princess, is he mad?

I feel so guilty. Kailangan ko bang mag-sorry? Nah, wala sa vocabolary ni Jack Lorraine ang salitang sorry, atsaka kasalanan niya rin naman kung bakit ko siya sinigawan eh, ang kulit niya kaya!

Napabahing ulit ako ng sunod-sunod sabay higa ulit ng kama. Bahala siya sa buhay niya, para namang mamamatay ako kung sakaling hindi niya ako pansinin.

Might as well itulog ko na lang 'to, sana paggising ko gumanda na ulit ang pakiramdam ko.

***

Naalimpungatan ako ng makarinig ako ng katok mula sa pintuan ko.

Pagtingin ko sa wall clock, quarter to one pa lang. Bwisit! Istorbo!

"Ano ba?! Leave me alone!" sigaw ko dahil pakiramdam ko kulang pa ako sa tulog, at shit! Mas lalo pa yatang sumakit ang ulo ko. Pumikit ulit ako at handa ng matulog nang kumatok na naman siya.

"Open the door."

Napamulat ako marinig ang boses niya. Bakit siya nandito?! Teka, Bubuksan ko ba o hindi?. Pinag-iisipan pa ba 'yan? Siyempre hindi. Bahala siya diyan.

Ipipikit ko na sana ang mga mata ko ng makarinig ako ng ingay, oh my God! He has the keys! Parang biglang nawala ang sakit ng ulo ko at agad akong bumangon sabay hablot ng mga make-up ko at takbo papunta ng comfort room.